Οργή και αγανάκτηση προκαλεί στον δημοσιογραφικό κόσμο και όχι μόνο αυτό που συνέβη το βράδυ της Κυριακής στο συγκρότημα ΔΙΑΣ.
Σε μια περίοδο που ολόκληρη η πολιτεία και η κοινωνία μηδενώς εξαιρουμένου τελεί σε κατάσταση υπερφόρτωσης εξαιτίας της πανδημίας, που όλες ανεξαιρέτως οι χώρες του κόσμου προσπαθούν να βρουν την ισορροπία ανάμεσα στην δημόσια υγεία, την ανθρώπινη ζωή, την κοινωνικότητα και την οικονομία, η εγκληματική επίθεση σε βάρος του δημοσιογραφικού λειτουργήματος αποτελεί το πιο ανησυχητικό σημάδι ότι τα πράγματα ξεφεύγουν.
Στην απαιτούμενη προσπάθεια για να επικρατήσει η ψυχραιμία και ο ορθολογισμός, όλοι ανεξαιρέτως έχουν μερίδιο ευθύνης. Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που δεν έχει επηρεαστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Προπαντώς όμως, δεν υπάρχει άνθρωπος στη γη που να έχει ανακαλύψει την μαγική συνταγή που να θέσει τέρμα σε αυτό που βιώνουμε.
Ανάμεσα μας βρίσκονται άνθρωποι που δυστυχώς απέδειξαν το βράδυ της Κυριακής, με τον πιο ξεκάθαρο κιόλας τρόπο ό,τι έχουν σοβαρό πρόβλημα. Δεν μπορείς να απειλείς ότι θα σκοτώσεις τον φρουρό ενός κτιρίου, ούτε να βάζεις φωτιές και να ρίχνεις πέτρες εναντίον του οποιουδήποτε. Κάτι δεν πάει καλά μαζί τους ή μάλλον τίποτα δεν πάει καλά. Αποτελούν κίνδυνο για την υπόλοιπη κοινωνία και θα πρέπει η δικαιοσύνη να λειτουργήσει αμείλικτα.
Ο καθένας μας και ιδιαίτερα όσοι θέλουν να θεωρούνται υπεύθυνοι σε αυτό τον τόπο, οφείλουν να σκέφτονται πως κάθε λέξη που λένε και γράφουν, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα διαδικτυακά πόρταλ, στα ράδια και τις τηλεοράσεις, απευθύνεται και στην πιο πάνω κατηγορία ανθρώπων.
Για παράδειγμα, ένας νομικός που από το πρωί μέχρι το βράδυ υπεραναλύει την αντισυνταγματικότητα των περιοριστικών μέτρων - η οποία είναι προφανής εξ ου και τα μέτρα επιβάλλονται μέσω διαταγμάτων - θα πρέπει να σκέφτεται πως δεν απευθύνεται σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα με φοιτητές νομικής. Απευθύνεται σε μια κουρασμένη κοινωνία, φορτωμένη με άγχος, πίεση και που ανάμεσα της βρίσκονται και αυτοί οι λίγοι αλλά δυστυχώς εξαιρετικά επικίνδυνοι. Άνθρωποι που είναι έτοιμοι ακόμα και να σκοτώσουν διεκδικώντας...”δημοκρατία”.
Δυστυχώς το δράμα του Covid δεν τελείωσε ούτε και πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Τυγχάνει διαχείρισης, κάποτε ορθής, κάποτε λανθασμένης και είναι λογικό πως θα γίνουν και άλλα λάθη. Μην δίνετε όμως άλλοθι στους επικίνδυνους.
