Δύο και πλέον χρόνια συζητάμε ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, για κάτι το οποίο σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρείται αυτονόητο. Στο δικαίωμα των παιδιών και στην υποχρέωση των μεγαλύτερων, να εξηγήσουν στα παιδιά τους, τι εστί σεξ, την αποδοχή της σεξουαλικότητας και της διαφορετικότητας, την προστασία, την πρόληψη και άλλα πολλά σημαντικά θέματα τα οποία επιβάλλεται να θίγονται και πόσο μάλλον να υπάρχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, αυτό που ίσχυε μέχρι και σήμερα είναι το εξής: Όλοι οι μαθητές σε όλες τις τάξεις Γυμνασίου, παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα Αγωγής Υγείας, μάθημα που μετονομάστηκε από Οικιακή Οικονομία στο ακόλουθο, το οποίο περιλαμβάνει ποίκιλες θεματικές σχετικές με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Αυτό παρόλα αυτά, γίνεται αποκλειστικά στις τάξεις του Γυμνασίου, καθώς τα πάντα σταματούν κατά τα εύθραυστα χρόνια του Λυκείου, στα οποία μάλιστα δίνεται η επιλογή στους μαθητές αν επιθυμούν ή όχι τα παρακολουθήσουν το σχετικό μάθημα. Το «κουφό», πρακτικά και ωρολογιακά αδύνατον του υφιστάμενου «μοντέλου» είναι πως δίνεται η ευχέρεια στον εκάστοτε εκπαιδευτικό αν επιθυμεί ή όχι να «παραδώσει» το εν λόγω μάθημα. Γνωρίζουμε παρόλα αυτά πως τόσο εκπαιδευτικοί όσο και μαθητές παλεύουν καθημερινά να καλύψουν την υπέρογκη εξετασταία ύλη που τους επιβάλλεται από το αρμόδιο υπουργείο.
Από το 2019, λοιπόν, και την πολυσυζητημένη πρόταση του Προέδρου των Οικολόγων, Χαράλαμπου Θεοπέμπτου, διαφωνούμε ακόμα με ιδιαίτερη μάλιστα (α)κομψότητα, αν συμφωνούμε ή όχι τα παιδιά να λαμβάνουν σεξουαλική εκπαίδευση. Επτά διαφορετικές συνεδρίες, ατέλειωτες ώρες διαλόγου και δεκάδες αρμόδιοι έθεσαν τις απόψεις τους επί τάπητος ενώπιον της Επιτροπής, δίνοντας έτσι απαντήσεις στα όσα ερωτήματα των Βουλευτών της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Κι όλα αυτά, την ίδια ώρα που τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων στη χώρα μας καλπάζουν. Περισσότερες από 400 παιδικές ψυχές κακοποιούνται σεξουαλικά ετησίως, με τα περιστατικά στην πλειονότητα τους να αφορούν κυρίως κακοποιήσεις με θύτη στενό οικογενειακό πρόσωπο του ίδιου του παιδιού. Είναι αυτή ακριβώς την ώρα που μερίδα βουλευτών προσπαθούσαν να «θάψουν» την παρούσα πρόταση νόμου και να την κρίνουν ως «ιδιαίτερα προοδευτική». Ενώπιον της τελευταίας ολομέλειας του σώματος πριν από την παύση εργασιών ενόψει Χριστουγέννων, ο Ανεξάρτητος Βουλευτής, Ανδρέα Θεμιστοκλέους, μάλιστα,υποστηρίξε πως η εν λόγω πρόταση νόμου «καθοδηγείτο από έναν αρρωστημένο εγκέφαλο» και πως ζούμε κατά τα λεγόμενα του σε «μία πορνική και ομοφυλοφιλική θύελλα».
Η επεισοδιακή και εν ολίγοις ρατσιστική και ομοφοβική – εκ μέρους μερίδας βουλευτών - συζήτηση της πρότασης νόμου, λοιπόν, έληξε με τη ψήφιση του νόμου με 39 ψήφους υπέρ, 4 εναντίον (αυτών των βουλευτών του ΕΛΑΜ και του Ανδρέα Θεμιστοκλέους) και 8 αποχές από τους βουλευτές του ΔΗΚΟ. Και νοών νοείτω...
