Ως λαός γενικά και ειδικά στον Δημοσιοϋπαλληλικό τομέα, μας χαρακτηρίζει η ευθυνοφοβία. Η λαϊκή ρήση «λείψε που το ψυσιηκό να μεν σ’ έβρει το κρίμα» αντικατοπτρίζει επακριβώς αυτή τη νοοτροπία, στο έπακρο.
Σ’ όλες τις αιτήσεις για έκδοση της πιο απλής αδείας στη χώρα μας εμπλέκονται διάφορες υπηρεσίες και τμήματα μ’ αποτέλεσμα να απαιτείται μεγάλη χρονοτριβή για να εξασφαλίσεις μια άδεια. Αυτό είναι τ’ αυτονόητο αλλά την ίδια ώρα, οι πολλές υπηρεσίες που εμπλέκονται σ’ αυτή τη διαδικασία με την ευθυνοφοβία που μας χαρακτηρίζει, ο καθένας περιορίζεται να κάνει αυτό που του αναλογεί. Κανείς δεν τολμά να κάνει καμία εισήγηση για βελτίωση της διαδικασίας αλλά ούτε τον ενδιαφέρει να δει έξω απ’ τα επίπεδα ευθύνης του αν δημιουργούνται αλλού είδους προβλήματα που αφορούν άλλες υπηρεσίες, μ’ αποτέλεσμα απλά ζητήματα να γίνονται μείζονα ζητήματα και να μας ταλαιπωρούν όλους. Όποιος τρίτος, τολμήσει να έχει μια εισήγηση ή αλλαγή ή για να συμβάλει με τις απόψεις του στη βελτίωση, ακόμη και στην τροποποίηση της διαδικασίας αυτής, δεν υπάρχει ενδεχόμενο να βρει ανταπόκριση με την εμπλοκή τόσων πολλών υπηρεσιών αλλά και την παράλληλη λειτουργία πολλών νομοθετικών πλαισίων για το ίδιο θέμα.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και διάφορα και για όλα ισχύουν τα πιο πάνω. Ας πάρουμε το πρόσφατο παράδειγμα του σφαγείου CYPRA, όπου εμπλέκονται το Κτηνιατρείο για την ευημερία των ζωών, την κατάρτιση των εργαζομένων για τη διαδικασία σφαγής και την ποιότητα των κρεάτων, οι υγειονομικές υπηρεσίες για τις υγειονομικές αναλύσεις που αφορούν τους εργαζόμενους που ασχολούνται με τα σφαγεία, το τμήμα επιθεώρησης εργασίας που ενδιαφέρεται με τις συνθήκες ασφάλειας και υγείας του προσωπικού, το τμήμα εργασίας που ασχολείται με τα συμβόλαια των αλλοδαπών τρίτων χωρών, οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις που ασχολούνται με τις εισφορές των εργαζομένων, το τμήμα ευημερίας με τις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων, το τμήμα μετανάστευσης με τους αλλοδαπούς, η Πολεοδομία με τις πολεοδομικές αδειοδοτήσεις, ο Έπαρχος με τις άδειες οικοδομής, και παρεμφερείς υπηρεσίες όπως η τοπική αυτοδιοίκηση, η πυροσβεστική, τμήμα αναπτύξεως υδάτων κτλ. Τονίζουμε ότι η κάθε υπηρεσία ανήκει και σε διαφορετικά Υπουργεία και εφαρμόζει διαφορετικό νομοθετικό πλαίσιο.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό ισχύει είτε σε μεγαλύτερο βαθμό είτε σε λιγότερο για όλες τις επιχειρήσεις.
Άρα αν δεν απλοποιήσουμε τις διαδικασίες και να νομοθετήσουμε σωστά με ενιαίες νομοθεσίες και ενοποιώντας κάποιες υπηρεσίες, πάντα θα μένουν τρύπες για να κάνουν οι επιτήδειοι «τα δικά τους» και πάντα θα μένουν κενά τα οποία δεν θα ελέγχονται γιατί αφορούν κάποιες άλλες υπηρεσίες και τελικά δεν αφορούν κανένα.
Ας κοιτάξουμε το πρόβλημα στα ματιά και ας ασχοληθούμε επιτέλους με την ουσία, δηλαδή τις αναχρονιστικές νομοθεσίες που έχουμε και να σταματήσουμε να κάνουμε ψηφοθηρικές πολίτικές, τη στιγμή που καλούμε το κόσμο να σηκωθεί απ’ τον καναπέ. Ας μην διερωτόμαστε γιατί μας τσουβαλιάζουν όλους στο ίδιο καλάθι.
