Τί κρατάμε και τί μαθαίνουμε από την δοκιμασία του κωρονοϊού;

Τρίτη, 24/3/2020 - 12:12
Συνέσιος Φωτίου
Γραμματέας Φοιτητικού ΝΕΔΗΚ
Φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Η έξαρση του Κορονοϊού που έχει αλλάξει την καθημερινότητα μας, στην Κύπρο μας βρήκε ναι μεν απροετοίμαστους νομιζόμενοι ότι ήταν ακόμη μακριά μας και από την άλλη όμως προετοιμασμένους κατά την άφιξή του λαμβάνοντας έγκαιρα αυστηρά μέτρα για την αντιμετώπισή του. Η αυστηρότητα και η γρήγορα λήψη τους είναι το δεδομένο και το ζητούμενο είναι η αποτελεσματική τους εφαρμογή. Αυτό θα φανεί όταν τελειώσει αυτή η έκρυθμη και πρωτόγνωρη κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.

κκκκ

Θετικό στοιχείο της όλης αυτής περιπέτειας είναι η ενότητα που παρατηρήσαμε να υπάρχει στο εθνικό συμβούλιο, κάτι το οποίο είναι αναγκαίο να υπάρξει και μετά το πέρας αυτής. Είναι αρκετά μεγάλη η πιθανότητα τόσο η δική μας όσο και η παγκόσμια οικονομία να περάσει από μια ύφεση στην οποία τα μέτρα στήριξης προς όλους τους τομείς θα πρέπει να συνεχιστούν ή και να αυξηθούν. Η κυβέρνησή μας όπως τώρα με σύνεση εισάκουσε τις εισηγήσεις και τις απόψεις των όλων των κομμάτων, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, εύλογο θα ήταν να συνεχίσει να το πράττει και όταν χρειαστούν προτάσεις για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας μας.

Πέραν αυτών όμως, ως νέος και έχοντας στο επίκεντρο της έννοιας μου την νεολαία και τις δυνατότητες τις οποίες φέρει, και αυτά που μπορεί να υλοποιήσει, πρόκειται να εστιάσω ξανά σε αυτήν.

Χωρίς κάποια έρευνα να υπάρχει ή τουλάχιστον να έχω υπόψη μου, αλλά από την δύναμη των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και των Μέσων Ενημέρωσης, γίνεται παραδεκτό ότι εν όψει αυτής της έκτακτης ανάγκης που βιώνουμε, αρκετοί δεν υπάκουσαν στα μέτρα και διατάγματα της διοίκησης και κατά πλειοψηφία αυτοί ήταν νέοι.

Ίσως διότι για εμάς τα ποσοστά θνησιμότητας είναι χαμηλά, ή γιατί βρήκαμε ευκαιρία για διακοπές ή ακόμη επειδή είμαστε λιγάκι πιο αντιδραστικοί και μας δόθηκε η αφορμή να «επαναστατήσουμε».

Έχουμε ευθύνη έναντι των δικών μας ανθρώπων αυτή την στιγμή να υπακούσουμε και να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας, και να αντιληφθούμε την σοβαρότητα που απαιτείται. Να φανούμε αντάξιοι των στιγμών ούτως ώστε να είμαστε από αυτό κερδισμένοι και ισχυρότεροι νέοι.

Όταν η κρίση ξεπεραστεί έχουμε ευθύνη να βγούμε έξω από τα σπίτια μας όντας πιο ενεργοί και ευαισθητοποιημένοι πολίτες της χώρας. Εάν αναλογιστούμε τί μας περιμένει στο εγγύς μέλλον, θα είμαστε ώριμοι και έτοιμοι για τις νέες προκλήσεις.

Η φιλοσοφία – διέξοδος πολλών νέων «του καναπέ» ( που αυτές τις μέρες ξεχύθηκε στους δρόμους ) να πάψει να αποτελεί δικαιολογία για ένα μεγάλο μέρος. Εάν εμείς οι νέοι που έχουμε την τεχνολογία στα χέρια μας, φροντίσουμε τα επόμενα χρόνια να  αναδείξουμε τους προβληματισμούς μας, συμμετέχουμε και είμαστε ενεργοί, εφόσον αφενός πάψουμε να κατηγορούμε από τον καναπέ όσους για εμάς ακολουθούν πολιτικές που δυσχεραίνουν την καθημερινότητά μας και αφετέρου σταματήσουμε να τους ρίχνουμε όλους στο ίδιο καζάνι, θα αντιληφθούμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε αρκετά από αυτά που επιθυμούμε. Και αν μέχρι σήμερα λίγα κατάφερε η νέα γενιά, είναι διότι λίγοι το προσπάθησαν.

Την αντίδραση και την «επανάσταση» μας δεν την πετυχαίνουμε διακινδυνεύοντας την ζωή μας ή την ζωή των άλλων, αλλά μέσα από τις δράσεις μας. Όταν η περιπέτεια με τον Κορονοϊό τελειώσει, τότε είναι η ώρα για την δράση μας. Προς το παρόν μένουμε σπίτι, είμαστε δημιουργικοί και προσέχουμε.