της Όλγας Κωνσταντίνου
“Δεν είναι παιχνίδι είναι θάνατος”
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει ο 29χρονος Κώστας Γεωργίου , ο οποίος εδώ και 16 χρόνια πληρώνει μια εφηβική απερισκεψία, που του στοίχισε 3 δάκτυλα και τη μισή παλάμη του δεξιού του χεριού.
Ήταν μόλις 13 ετών όταν μαζί με φίλους του εντόπισαν μια κροτίδα στην αυλή του Δημοτικού σχολείου
"Εκεί υπήρχαν 2 παιδιά τα οποία κρατούσαν μια κροτίδα αυτοσχέδια στα χέρια τους και τους είπα ψέματα ότι ήταν δική μου και μου την έδωσαν και έτσι άρχισα να την επεξεργάζομαι σε κάποια στιγμή πήγα να βάλω αστεράκι για να κάνω φιτίλι γιατί ήθελα να την βάλω εγώ και να πω είμαι μάγκας ξέρω τι κάνω και δεν έμπαινε μέσα, έτσι πήρα μια σπόντα για να μεγαλώσω την τρύπα την χτύπησα στο πάτωμα 4 φορές και είπα από μέσα μου ακόμα μια και φτάνει, ήταν η τελευταία."
Η κροτίδα εξερράγη και ο δικός του Γολγοθάς μόλις ξεκίνησε. Τα όνειρα του ανατράπηκαν.
Τι ακολούθησε μετά την έκρηξη;
Αυτόματα έκλεισα τα μάτια μου με έριξε 3 με 4 μέτρα πίσω αυτόματα σκέφτηκα ότι δεν έπαθα κάτι όταν άνοιξα τα μάτια μου έλειπαν 3 δάκτυλα και μισή παλάμη . Αυτόματα δεν έχασα την ψυχραιμία μου, έτρεξα το έβαλα κάτω από νερό οι φίλοι μου πήγαν αν φέρουν βοήθεια. Μεταφέρθηκα στο γενικό νοσοκομείο της Λάρνακας και από εκεί στην πολυκλινική υγεία στη Λεμεσό.
Η συνέχεια περιγράφει, δύσκολη και επίπονη για ένα έφηβο, που αντί να περνά χρόνο με τους φίλους του στις αλάνες, υποβαλλόταν για αρκετά χρόνια σε σειρά χειρουργείων.
"Υποβλήθηκα περίπου σε 30 χειρουργεία, οι γιατροί Δρ. Αλκιβιάδης και Δρ. Κρίστιαν Φεσσάς αφιέρωσαν χρόνο και χρησιμοποίησαν νέες μεθόδους για να μου φτιάξουν το χέρι, όχι 100/100 αλλά ένα 65 /100 για να μπορώ να προχωρώ με τη ζωή μου."
Η αναπηρία που αντιμετωπίζει ως αποτέλεσμα της έκρηξης της κροτίδας στα χέρια του, δυσχεραίνει την καθημερινότητα του. Ακόμα και τα απλά πράγματα για τον ίδιο είναι δύσκολα. Τα σημάδια στο χέρια του, του θυμίζουν κάθε μέρα τον αγώνα που έκανε για να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του και να έχει όσο το δυνατό φυσιολογική ζωή.
"Ακόμα και μέχρι σήμερα για να καταλάβεις τα πουκάμισα μου να τα κουμπώσω χρειάζομαι βοήθεια στο παρελθόν τα κορδόνια των παπουτσιών μου δεν μπορούσα να τα δέσω μόνος μου ήθελα βοήθεια ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζω κάποια μικρά προβλήματα."
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις στα νέα παιδιά ώστε να μην πέσουν θύματα των κροτίδων;
Το μήνυμα που θέλω να στείλω σε όλους νεαρές ηλικίες σε μεγάλους να μείνουν όσο πιο πολύ μακριά δεν αξίζει για ένα μπάμ να ακρωτηριαστούν να χάσουν δάκτυλα χέρια πόδια τα πάντα , ακόμα και την όραση του και τη ζωή. να σταματήσουν εντελώς είναι κακόγουστο αστείο, το Πάσχα μας κατάντησε πόλεμος
Κάθε χρόνο ο Κώστας Γεωργίου, μαζί με τον πυροτεχνουργό της αστυνομίας Οδυσσέα Παπαδόπουλο και την ομάδα του, συμμετέχει στις εκστρατείες ενημέρωσης που λαμβάνουν χώρα σε σχολεία και στρατόπεδα. Έβαλε στόχο να ευαισθητοποίησει τους νέους για τις ανυπολόγιστες συνεπείς που έχει η χρήση των κροτίδων και να μην επαναλάβουν και άλλοι το δικό του το λάθος.
