Συρία, ένας πόλεμος χωρίς τέλος. Πέραν των 5 εκατομμυρίων ανθρώπων ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους για μια πιο ασφαλή ζωή, μακριά από τη φρίκη του πολέμου. Κάθε πρόσφυγας και μια ιστορία. Ανάμεσα στους εκατοντάδες πρόσφυγες που έφτασαν στην Κύπρο και ο 21 χρόνος σήμερα Ατνάν που μεγάλωσε στη Δαμασκό από παλαιστίνιους γονείς.
"Οροφές κατέρρεαν άνθρωποι σκοτώνονταν, έπρεπε να αφήσουμε τα σπίτια μας, το σχολείο μας, έπρεπε αν αφήσουμε τα πάντα πίσω μας."
Αρχικά η οικογένεια του αναζήτησε μια καλύτερη λύση στο Λίβανο και στη συνέχεια στο Σουδάν, ωστόσο η ζωή χωρίς δουλειά και η ασταθής κατάσταση στη περιοχή δεν τους επέτρεπε να παραμείνουν άλλο εκεί. Μετά από 2 χρόνια περιπλάνησης επέστρεψαν στη Συρία. Έπρεπε να καταταγεί υποχρεωτικά στο στρατό και να συμμετέχει στον εμφύλιο. Η ζωή τους κινδύνευε και η επιλογή μονόδρομος. Η οικογένεια έπρεπε να χωριστεί, να κάνουν συναλλαγές με διακινητές, να περάσουν τα σύνορα για με τη Τουρκία, να επιβιβαστούν σε ένα πλοίο με τελικό προορισμό την Γερμανία.
"Δύσκολο να αφήσεις πίσω ένα μέλος της οικογένειας όμως ήταν επικίνδυνο και δύσκολο ταξίδι και ακριβό. Φτάσαμε στο μεγάλο πλοίο δε μπορούσαμε να κουνηθούμε, καθόμασταν όσο πιο μαζεμένα μπορούσαμε. Την 4η μέρα ο κινητήρας χάλασε και όλη νύκτα αντιμετωπίζαμε τα λυσσασμένα κύματα, τα κτυπήματα της θάλασσας ήταν πολύ δυνατά κάποια στιγμή σκεφτήκαμε ότι το πλοίο θα καταστρεφόταν. Περιμέναμε κάτι να συμβεί είτε θα πεθάναμε είτε θα διασωζόμαστε. Ξαφνικά είδαμε ελικόπτερα να έρχονται από πάνω μας"
Τότε τους 345 ναυαγούς περισυνέλεξε το κρουαζιερόπλοιο Σαλαμίς κάτω από αντίξοες συνθήκες. Προορισμός τους η Ελλάδα και η Ιταλία ώστε να ενωθούν αργότερα με τις οικογένειες τους στη Γερμανία. Ωστόσο βρέθηκαν στην Κύπρο.
"Νιώσαμε ανακούφιση όλοι μας είχαμε φτάσει στο λιμάνι και προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβαινε."
Ο Αντάν και ο πατέρας του ήταν από τους ελάχιστους που επέλεξαν να υποβάλουν αίτηση ασύλου από εκείνο το καράβι που έφτασε στην Κύπρο. Στους επόμενους μήνες κατάφεραν να πάρουν άδεια για οικογενειακή επανένωση.
"Όταν πήγαμε στο αεροδρόμιο για να πάρουμε την μητέρα και τους περιμέναμε δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις τη χαρά που αισθάνεσαι όταν βλέπεις τη οικογένεια σου."
Ο Αντάν γράφει μια νέα σελίδα στην Κύπρο, κτίζει μια νέα ζωή και σχεδιάζει το μέλλον του.
"Σήμερα δουλεύω ως μεταφραστής, μεταφράζω από τα αγγλικά στα αραβικά και από τα αραβικά στα αγγλικά. Θέλω να μάθω Ελληνικά , είμαι 21 ετών και ακόμα δεν έχω απολυτήριο Λυκείου."
Η συνέντευξη αποτελεί μέρος ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο της εκστρατείας AWARE Σέβομαι -Αποδέχομαι – Συμμετέχω το οποίο συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και την Κυπριακή Δημοκρατία.
