της Άντρης Αντωνίου
Η Άννα είναι οροθετική εδώ και 8 χρόνια... Διαγνώστηκε με τον ιό HIV μόλις έφτασε στην Κύπρο από τη Ρουμανία, απ' όπου και κατάγεται, για να εργαστεί. Από τότε έμαθε να ζει με το AIDS, το οποίο θα κυλά για πάντα στις φλέβες της...
Παρόλο που πέρασαν 8 χρόνια, η Άννα δεν σταμάτησε να διερωτάται ποιο ήταν το άτομο το οποίο της μετέφερε τον ιό χωρίς να μπορεί να δώσει απάντηση.
"Δεν μπορείς να κάνεις φίλους, να κάνεις σχέσεις, δεν βρίσκεις δουλειά, ψυχολογικά πρώτα πρώτα...νομίζει ψυχολογικά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω", επισημαίνει.
Η Άννα είναι πλέον συνειδητοποιημένη και δεκτική με το γεγονός ότι είναι κάτι το οποίο θα κουβαλά μαζί της για το υπόλοιπο της ζωής της, παρ' όλα αυτά, δεν κρύβει το παράπονο της για το πόσο δύσκολο είναι ένα οροθετικό άτομο να δημιουργήσει φιλίες...
"Τώρα 8 χρόνια προσπαθώ να ξεχάσω, να μην σκέφτομαι ότι έχω HIV, αλλά είναι δύσκολο. Έχω μόνο ένα φίλο που έχει HIV όπως και εγώ και είναι δύσκολο να κάνει φίλους γιατί ο κόσμος φοβάται."
Ερωτηθείσα να υπάρχει προκατάληψη στην Κύπρο είπε...
"Να σας πω μια ιστορία. Πρώτη φορά που έμαθα ότι έχω HIV πήγα στον ωτορινολαρυγγολόγο και αυτός μου έκανε test HIV. Δεν ήξερε ότι μιλώ ελληνικά και πριν μπω μέσα να μου δώσει το χαρτί είπε σε όλες τις sisters να βάλουν γάντια και μάσκες... Νευρίασα, έκλαψα και φώναζα: είσαι γιατρός και δεν καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να κολλήσεις αν με ακουμπήσεις; Σκέψου να κάνει έτσι ο γιατρός, πως είναι οι γύρω μας..."
Ακόμα και οι δικοί της άνθρωποι με το που έμαθαν ότι είναι οροθετικοί της γύρισαν την πλάτη...
"Είχα μια φίλη, ήμασταν πολύ φίλες και όταν της είπα ότι θα πάω να κάνω το τεστ φοβήθηκε να μου μιλήσει και πήγα μια μέρα και την ρώτησα και μου είπε είμαι μικρή ακόμα, δεν θέλω να πεθάνω επειδή έχει AIDS και είπε σε όλους να μην έρθουν εκεί που δούλευα, ήμουν πωλήτρια, επειδή έχω HIV και ήταν φίλη μου..."
Η Άννα στην αρχή ήθελε να μας μιλήσει και να φαίνεται το πρόσωπο της, γιατί έτσι πίστευε ότι θα ευαισθητοποιήσει και θα κάνει άλλους φορείς να απελευθερωθούν. Στη συνέχεια άλλαξε γνώμη γιατί αυτό θα τις προσέθετε περισσότερα προβλήματα εφόσον ο ιδιοκτήτης του σπιτιού της δεν γνωρίζει ότι είναι οροθετική...
"Εγώ είμαι πολύ ανοιχτή και γνωρίσω κάποιον και είμαστε φίλοι θα το πω, δεν έχω πρόβλημα και τώρα ήθελα να μιλήσω με τη φάτσα μου, αλλά γύρω μου, μου είπαν να μην το κάνω γιατί θα έχω προβλήματα, φοβάμαι για το διαμέρισμα μου."
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα οροθετικά άτομα στην Κύπρο είναι η αντιμετώπιση τους από την κοινωνία λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης που προκαλεί φόβο και προκατάληψη προς στα άτομα που έχουν AIDS.
"Να ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν HIV από εμάς, δεν υπάρχει πρόβλημα να φιλήσεις ένα HIV possitive, να τον ακουμπάς, να φας μαζί του, να κοιμηθείς μαζί του, δεν μπορείς να πάθεις κάτι", καταλήγει.
Δείτε τη συγκλονιστική μαρτυρία της:
