Το παιδάκι τους σήμερα θα ήταν 15 χρονών και μάλλον αγοράκι αλλά τα όνειρα τους για αυτό και για την οικογένεια που θα έφτιαχναν χάθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά.
Ο Ιωάννης και η Κωνσταντίνα είχαν μόλις φτιάξει τη κοινή τους ζωή μαζί. Μετρούσαν δυο χρόνια γάμου και θα απολάμβαναν με πολύ χαρά τις διακοπές τους στη Τσεχία καθώς μόλις είχαν μάθει πως η Κωνσταντίνα ήταν τριών μηνών έγκυος.
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Πώς ήταν; Η χειρότερη ημέρα της ζωής μου, αφού δεν είχα κι άλλο παιδί, ήταν μοναχοπαίδι. Μόλις μας το είχαν ανακοινώσει ότι η νύφη μου ήταν έγκυος και η ευτυχία ήταν δεν μπορείς να φανταστείς και για τον άντρα μου. Δυστυχώς όμως χάθηκαν όλες μας οι ελπίδες εκείνη τη ημέρα.»
Η μητέρα του νεαρού Ιωάννη, ο οποίος ήταν μόλις 31ος ετών περιγράφει συντετριμμένη στο Alphanews.Live, τον δικό της γολγοθά.
Ενημερώθηκε για τα τραγικά γεγονότα από την τηλεόραση και παρόλο που δεν ήξερε ότι ο γιος της θα έφτανε στην Τσεχία μέσω Αθήνας, τα αναπάντητα τηλεφωνήματα την έβαλαν σε υποψίες.
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Εγώ το άκουσα και το είδα στην τηλεόραση αλλά δεν υπολόγισα ότι ήταν ο γιος μου μέσα γιατί ήξερα ότι θα πήγαινε Τσεχία και ήξερα ότι πήγαινε απευθείας. Αν μα όμως δεν με έπαιρνε τηλέφωνο και καθυστέρησε, το υποψιάστηκα και πήρα την αδελφή της νύφης μου. Την ρώτησα αν θα πετούσαν μέσω Αθήνας και μου είπε πως έτσι νομίζει αλλά θα έπαιρνε την άλλη την αδελφή τους για να σιγουρευτεί. Της είπα τι άκουσα στην τηλεόραση.Ούτε αυτοί είχαν ιδέα, έπαθαν σοκ.Με πήρε πίσω και μου είπε ότι η πτήση τους ήταν μέσω Αθήνας.»
Δεκαπέντε χρόνια μετά και ο πόνος δεν λιγοστεύει…
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Ήταν πολύ δύσκολο για μας, αξεπέραστο. Δεκαπέντε χρόνια μετά νιώθεις σαν να είναι η ίδια ημέρα και χειρότερα. Λένε ο πόνος λιγοστεύει αλλά δεν λιγοστεύει.»
Η Κωνσταντίνα δασκάλα και ο Ιωάννης υποπλοίαρχος ναυτικού. Δυο πανέμορφα παιδιά με φιλοδοξίες και σχέδια για το μέλλον.
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Ήταν ένα ξεχωριστό μωρό, επενδύαμε πάνω του. Περιμέναμε και το παιδάκι και θα έδινε το όνομα του παπά του. Της έλεγα της νύφης μου δε φοβάσαι να πάεις που είσαι έγκυος; Και μου είπε πως ρώτησαν την γυναικολόγο και της είπε ότι δεν έχει προβλήματα και μπορεί να πάει. Εγώ δεν ήθελα.Αλλά δεν μπορούσα να πω κάτι αφού της είπε η γυναικολόγος.»
Το γεγονός αξεπέραστο και για τις δυο οικογένειες.
Όπως ανέφερε η κ. Χρυσούλα, ο άνδρας της ο οποίος πέθανε ξαφνικά φέτος τον Μάρτιο, δεν είχε ξεπεράσει ποτέ το χαμό του παιδιού του.
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Πέθανε τον Μάρτιο φέτος χωρίς να έχει πρόβλημα καρδίας, έπαθε ανακοπή. Δεν το περίμενα, ούτε για τον γιο μου αλλά ούτε για τον άντρα μου. Δεν το ξεπέρασε ποτέ ο άντρας μου, εν το μαράζι που τον έφαε. Δεν έβγαλε ποτέ τα μαύρα δεκαπέντε χρόνια.»
121 + 1 ψυχές θρηνεί λοιπόν σήμερα ο κυπριακός ελληνισμός. Και όσα χρόνια κι αν περάσουν ο πόνος και η θλίψη θα μείνει για πάντα στις ψυχές των ανθρώπων αυτών.
Χρυσούλα Παπαχριστοδούλου – Μητέρα Ιωάννη,
«Οι πρώτες ημέρες ήταν πολύ δύσκολες. Περιμένεις το παιδί σου να ανοίξει την πόρτα και να μπει σπίτι. Ότι και να σου πουν, προσπαθούν να σε παρηγορήσουν αλλά δεν μπορεί κανένας.»
