της Κατερίνας Ιωάννου
«Περιμέναμε το τέλος και του δικού μου.. του σπιτιού μου. Είδα ένα πυροσβέστη και είπα του πήαινε πάνω κρούζει το σπίτι..», δήλωσε η Ελπίδα Ανδρονίκου.
Σε Οδού, Μελίνη και Ορά… ο χρόνος σταμάτησε.
Τα σημάδια από το φονικό πέρασμα είναι εμφανή. Το σπίτι καταστράφηκε εξ ολοκλήρου, το τροχόσπιτο έγινε στάχτη, τα ποδήλατα των μικρών παιδιών, όλα καμένα.
Ανδρέας Χαραλάμπους - Κάτοικος Οράς
«Ενόμιζα έπεσε ο ουρανός πάνω μου. Μια καταστροφή. Το σπίτι μου διαλύθηκε. Πως να αισθάνομαι Κατερίνα μου; Πως. Άμα το Σάββατο ήμουν δαπάνω στον παράδεισο και τωρά είμαι στην κόλαση»
Αυτό είναι ό,τι απέμεινε από το καινούργιο σπίτι της κυρίας Μαρίας, που μόλις χτίστηκε και σε λίγες μέρες θα μετακόμιζε εκεί…
Μαρία Δαμιανού - Κάτοικος Μελίνη
«Μόνο στάχτες. Συγκλονισμένη, εν μπορούμε να μιλήσουμε, εν μπορούμε να το πιστέψουμε. Βλέπουμε μόνο κάρβουνα παντού, στάχτες».
Στον Alpha μιλάει και η τελευταία κάτοικος της Μελίνης, η οποία δεν εγκατέλειπε το σπίτι, μέχρι που οι φλόγες έζωσαν τη γειτονιά.
Ελπίδα Ανδρονίκου
«Η φωτιά ήρθε εδώ κοντά μας, που τη μια τη πλευρά, που την άλλη πλευρά. Εβάλαμε λάστιχα να σβήσουμε τη φωτιά. Επροσπαθούσαμε να σώσουμε τα σπίτια μας και δεν μπορούσαμε μετά να φύγουμε, εγκλωβιστήκαμε. Δεν θα κλείσει ποτέ αυτή η πληγή..»
Σ’ αυτό το αγροκτημα ένα ζευγάρι θα παντρευόταν το βράδυ του Σαββάτου… Η γαμήλια δεξίωση αναβλήθηκε..
Γιώργος Έλληνας - Κάτοικος Μελίνης
«Ήρθαν οι ανθρώποι εφέραν το catering, μετά αρκέψαν οι φωθκιές και σε δεκαπέντε λεπτά εκρούσαν ούλλα. Είναι μια καταστροφή που μετά από δέκα χρόνια..».
Σπασμένα σερβίτσια, στολισμός καμμένος… τα κεραστικά, οι μπομπονιέρες καμένες… Ένα σκηνικό τρόμου…
