Για χρόνια ανεχόταν την σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία από τον πρώην σύζυγο της. Για χρόνια κρατούσε ως επτασφράγιστο μυστικό τα όσα βίωνε πίσω από την κλειστή πόρτα του σπιτιού της. Για χρόνια, έκρυβε τους μώλωπες και τα σημάδια στο πρόσωπο της με το make up που της αγόραζε η ίδια η πεθερά της...
"Ήταν ένας τρόπος να καλύψουμε τα σημάδια για να μην τα δουν οι συγγενείς, να μην βγει προς τα έξω. Δεν πρεπει να καλύπτεται αυτό το γεγονός."
Μέχρι που αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή της, να κινητοποιήσει τις Αρχές και τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες για να στηρίξουν όχι μόνο την ίδια, αλλά και τις εκατοντάδες γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας στην Κύπρο. Ο λόγος για την "Μαρία", η οποία δημοσιοποίησε το προσωπικό της δράμα μέσα απο την εφημερίδα "Πολίτης" τον Δεκέμβριο του 2018 και έγινε αφορμή για την δημιουργία του Σπιτιού της Γυναίκας, ενός χώρου που προσφέρει στέγη, στήριξη και βοήθεια στις κακοποιημένες συζύγους και συντρόφους.
"Ήταν και είναι ένας Γολγοθάς γιατί όταν μια κοπέλα δέχεται βία και αποφασίζει να μιλήσει και να βγει από αυτό τον φαύλο κύκλο, δημιουργούνται ένα εκατομμύριο προβλήματα που τις περισσότερες φορές την αποτρέπουν απο το να κάνει το βήμα και αναγκάζονται να μένουν και να υπομένουν τη βία με άγνωστες συνέπειες, με αποτέλεσμα να χάνουν ακόμη και τη ζωή τους."
Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η "Μαρια" κατήγγειλε ότι στη δύσκολη διαδρομή της συνάντησε την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών και την απροθυμία να της παρασχεθεί βοήθεια.
"Η μια υπηρεσία μας έστελνε στην άλλη. Το Γραφείο Ευημερίας δεν αναλάμβανε, η Αστυνομία δεν αναλάμβανε. Εξαρτόταν σε ποια βάρδια θα έπεφτες, ποσο πρόθυμος θα ήταν ο αστυνομικός να σε βοηθήσει, να περιμένεις για ώρες, αν δεχόσουν κακοποίηση έπρεπε να πας στο νοσοκομείο να περιμένεις 5-6 ώρες για να καταγραφούν τα τραύματα σου. Δεν υπάρχει μια υπηρεσία για να μπορεί να σε βοηθήσει κάποιος. Νιώθεις ότι είσαι απροστάτευτη, ότι μπορείς να κάνεις καταγγελίες, ότι μπορείς να μιλάς με δικηγόρους, όταν είσαι στο σπίτι σου είσαι έρμαιο σε αυτόν που σε κακοποιά, στην συγκεκριμένη περίπτωση ο σύντροφος σου."
Η Μαρία έστειλε μήνυμα σε όλες τις κακοποιημένες γυναίκες που σκέφτονται να καταγγείλουν τον σύζυγο ή τον σύντροφο τους, ότι αξίζει να επιμένουν και να υπομένουν. "Υπάρχουν" είπε "άνθρωποι ακόμη και μέσα στις συγκεκριμένες υπηρεσίες που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν"
"Να φύγουν, να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και θα σταθούν στα πόδια τους και αυτό το λέω με σιγουριά. Όμως και το κράτος πρέπει να τις στηρίξει, γιατί πολλές φορές δεν έχουν αυτοπεποίθηση και τους έχουν κάνει να πιστεύουν ότι δεν αξίζουν. Να το κάνουν για τις ίδιες και τα παιδιά τους, αξίζει να παλέψουν για να βγουν πιο δυνατές."
Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους όσοι την βοήθησαν να δώσει τον δικό της αγώνα και να μπορεί να ατενίζει την ζωή με αισιοδοξία "και έκαναν αυτό τον αγώνα λίγο πιο εύκολο."
"Οταν όλοι αρχίσουμε να μιλούμε, να βγάζουμε το πρόβλημα προς τα έξω, μόνο έτσι θα σταματήσει να υπάρχει"
