Της Κατερίνας Ιωάννου
10.10 το πρωί. Μόλις τελείωσε ο εκκλησιασμός, στα πυρόπληκτα χωριά... που ακριβώς μια εβδομάδα πριν τέτοιες ώρες έδιναν τη μεγάλη μάχη.
Ορά
Σήμερα επικρατεί βουβαμάρα. Οι κάτοικοι της Οράς προσπαθούν να ξαναγεννηθούν από τις στάχτες τους. Στο καφενείο, συναντήσαμε τους πρώτους χωριανούς.
Μάριος Μιχαήλ - Κάτοικος Οράς
«Εν ξέρουμε που εν που βρισκούμαστε. Οι ψυχές μας εν μαύρες».Κώστας Μιχαήλ - Κάτοικος Οράς
«Τώρα δυστυχώς πάεις στα κτήματά σου και συναντάς μια μαυρίλα η οποία είναι όλο στενοχώρια. Είναι μία θλίψη για το χωριό όλο.».Αρίστος Μιλτιάδους - Κοινοτάρχης Οράς
«Εγώ σήμερα επήα να δω το χωράφι μου.. μακάρι να έκρουζε το δικό μου και να γλιτώναν οι άλλοι. Εχάσαμε τα πάντα, όλοι μας.»
Τα σημάδια από το φονικό πέρασμα της πύρινης λαίλαπας εμφανή. Με τις ολοκληρωτικές καταστροφές σε περιουσίες να παραμένουν αποτυπωμένες, θυμίζοντας το μαύρο εκείνο πρωινό της τραγωδίας.
Μα η ελπίδα δεν χάνεται...
Κάτοικος Οράς
«Ήδη χθες που επήα στο χωράφι μου οι συκιές μου εξεκινήσαν και βκάλουν τόσο μπελούι, ενθάρρυνε με».
Μελίνη
Η πλατεία στην Μελίνη, άδεια.
Λίγο πιο κάτω, σε ένα μικρό εστιατόριο συναντήσαμε τον κ. Γιώργο το σπίτι του οποίου καταστράφηκε ολοσχερώς.
Γιώργος Αδαμίδης - Κάτοικος Μελίνης
«Μένω στη Λεμεσό, στα παιδκιά μου. Είμαστε σοκαρισμένοι, περισσότερο σοκαρισμένοι από πριν».Χριστόφορος Αλέκου - Κοινοτάρχης Μελίνης
«Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε την καταστροφή που μας έχει βρει. Οι κάτοικοι της Μελίνης είναι πληγωμένοι, είναι λυπημένοι, τι να σου πω.. δακρύζουν, πονούν.».
Εθελοντές βοηθούν στο να ορθοποδήσουν και πάλι τα πυρόπληκτα χωριά.
Ανδρέας Συμεωνίδης - Εθελοντής Μελίνης
«Ήρθαμε σαν ομάδα του ΕΤΕΑ. Καθαρίσαμε γύρω από την εκκλησία, τα καμένα τα λάστιχα, τα δέντρα, καθαρίσαμε φάρμα που κάηκαν τα ζώα».
«Συγκινημένη..»
Οδού
Ίδια η εικόνα και στην Οδού.
Κάτοικος Οδού
«Ευτυχώς που είμαστε ζωντανοί..»
Μία βδομάδα μετά και οι άνθρωποι προσπαθούν να ορθοποδήσουν, αρχίζοντας ξανά από το μηδέν.
