"Ντροπή" για την κυπριακή κοινωνία η αντιμετώπιση των αναπήρων (ΒΙΝΤΕΟ)

Κυριακή, 9/6/2019 - 20:58
Μικρογραφία

της Αθηνάς Χάλκου

Ένα πραγματικό Γολγοθά, αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες, έχοντας απέναντι τους πολλές φορές, την αδιαφορία του κράτους, αλλά κυρίως της κοινωνίας. Με αφορμή το χθεσινό ρεπορτάζ του Alpha για την προσβασιμότητα, στο νέο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, ένας πατέρας μοιράζεται την εμπειρία του μαζί μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Κενά" στο νέο Δημοτικό Θέατρο εντοπίζει ο Σύνδεσμος Παραπληγικών (ΒΙΝΤΕΟ)

Γρηγόρης Παναγιώτου - Πατέρας παιδιού με Αναπηρία 
Στο Κηποθέτρο Λεμεσού έχουν φτιάξει 2 μόνο θέσεις για τροχοκαθίσματα στην πρώτη σειρά αριστερά δηλαδή ακριβώς κάτω από την σκηνή. Χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή... χωρίς να προβλέψουν θέσεις για συνοδούς. Πριν λίγες μέρες πήγα το γιο μου που είναι ΑμΕΑ σε συναυλία και πήρα πλαστική καρέκλα να καθίσω κοντά του. Στάθηκαν και πολλοί μπροστά με αποτέλεσμα να μην βλέπουμε. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Στην Κύπρο είμαστε.

Η ώρα είναι 2 το μεσημέρι της Κυριακής. Βρισκόμαστε σε εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας. Από τις θέσεις εδώ των αναπήρων που υπάρχουν κανένα αυτοκίνητο που είναι μπαρκαρισμένο δεν ανήκει στους δικαιούχους. Γεγονός που προκαλεί την αγανάκτηση της Τούλας Καρατζιά, η οποία κινείται σε τροχοκάθισμα.

Τούλα Καρατζιά 
Αυτοί οι χώροι στάθμευσης είναι πιο μεγάλοι ούτως ώστε την ώρα που θα ανοίξει η ράμπα για να κατεβεί το τροχοκάθισμα να υπάρχει αρκετός χώρος. Είναι αρκετά δύσκολο, μόλις που βρήκαμε και ήταν το τελευταίο.

Σου έχει τύχει να αναβάλεις μια έξοδο γιατί το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες είναι ότι θα πας και θα ταλαιπωρηθείς;
Πάρα πολλές φορές. Έτυχε επίσης να είμαι έτοιμη να πάω κάπου και να πάω μέχρι εκεί και να μη βρω χώρο στάθμευσης ή να μην είναι προσβάσιμος ο χώρος που θα πάω. 30 χρόνια στο τροχοκάθισμα άκουσα διάφορες απαντήσεις.. 2 λεπτά θα μπω και θα βγω ή μα δεν βρήκα κάπου αλλού που θέλεις να μπαρκάρω ή έχει ανθρώπους που λένε ναι απολογούμαι έκανα λάθος. Έχει συμβεί σε άλλο που κινείται σε τροχοκάθισμα να του που τι κάνεις εδώ έπρεπε να είσαι σπίτι έτσι ώρα.

Στα ταξίδια που πας στο εξωτερικό η κατάσταση είναι ίδια; 
Όχι πολύ διαφορετική προς το καλύτερο. Αν με έβαζες να βαθμολογήσω την προσβασιμότητά μας πριν 30 χρόνια και σήμερα από το πλην 6 είμαστε στο συν 6 θέλουμε όμως δουλειά. 

Αν ήταν στα χέρια σου να αλλάξει η κατάσταση ποια μέτρα θα λάμβανες για να αλλάξει όλο αυτό; 
Πιο αυστηρά εξώδικα.