του Γιώργου Χρυσάνθου
Ένα οδοιπορικό το οποίο συνδυάζεται πάντα με παράξενα συναισθήματα. Προορισμός η κατεχόμενη Καρπασία. Σκοπός της επίσκεψη μας, να γνωρίσουμε δύο σύγχρονους ήρωες. Τον κύριο Ανδρέα και την κυρία Μηλιά.
Είναι οι μοναδικοί Ελληνοκύπριοι που παραμένουν εγκλωβισμένοι εδώ και 48 χρόνια στον Άγιο Ανδρόνικο Γιαλλούσας στη Χερσόνησο της Καρπασίας.
Στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γειτονιά, στο χωριό που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν και έφτιαξαν τα όνειρα τους… Εκεί που τελικά παρέμειναν μόνοι τον τελευταίο μισό αιώνα, αρνούμενοι να αφήσουν την γη που αγάπησαν.
Ο κύριος Ανδρέας έφυγε μόνο μια φορά από το χωριό του και αυτό χωρίς την θέληση του, αφού ο τουρκικός στρατός τον μετέφερε στα Άδανα μαζί με άλλους αιχμάλωτους πολέμου.
Στο πλευρό του η κυρία Μηλιά, η ζωή της οποίας ήταν μια φορά δύσκολη πριν από την εισβολή και δέκα φορές πιο δύσκολη μετά από αυτή…
ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
Κάνοντας μια βόλτα στο χωριό πριν τους αποχαιρετήσουμε, συναντήσαμε ένα Τουρκοκύπριο κάτοικο του χωριού, ο οποίος ομιλεί την Ελληνική γλώσσα.
Η οικογένεια του Μεχμέτ ζούσε αρμονικά με τους Ελληνοκύπριους πριν από την εισβολή. Μετά από αυτή οι ισορροπίες άλλαξαν λόγω της παρουσίας του τουρκικού στρατού και του εποικισμού αρκετών σπιτιών στον Άγιο Ανδρόνικο από Τούρκους και Αζερμπαϊτζανούς.
Ωστόσο οι Τουρκοκύπριοι, φρόντισαν να μην ενοχλήσει κανένας τον κύριο Ανδρέα και την κυρία Μηλιά, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Κάνοντας λοιπόν την βόλτα μας στο χωριό, επιστρέψαμε στο σπίτι των δύο Η χαρά στα μάτια τους όταν βλέπουν κόσμο… μεγάλη, ο πόνος ψυχής όμως πάντα ο ίδιος… Στήριγμα τους όπως λένε, η Παναγιά…
Και όπως μας είπαν, εκεί που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, δούλεψαν και έκαναν τα όποια όνειρά τους, εκεί θέλουν να αφήσουν τα κόκκαλα τους..
Μόνο που δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε εκκλησία, ούτε κοιμητήριο για να αναπαυθούν στη γη που τον γέννησε…
