της Κατερίνας Ιωάννου
«Η ώρα δύο το μεσημέρι έπιασε τηλέφωνο ο αδερφότεχνος μου και είπε έχουμε κακά νέα. Είπαν ότι σκοτώθηκε. Σκοτώθηκε 14 του Απρίλη που πήγε να πιάσουν ένα κτίριο στη Μαριούπολη και δέχθηκε χειροβομβίδα».
Μία μάνα που πενθεί και ένα νεαρό παιδί που ουδείς γνωρίζει αν είναι νεκρό και άταφο.
Ήταν Παρασκευή, 13 Μαϊου, όταν στις δέκα το πρωί επικοινώνησαν με την κ. Οξάνα Σάββα και τον σύζυγο της και τους ενημέρωσαν ότι ο γιος τους, 29 ετών σκοτώθηκε από χειροβομβίδα στη Μαριούπολη, ενώ πολεμούσε στο πλευρό των ρωσόφωνων του Ντονέτσκ.
Οξάνα Σάββα
«Είπε μάμμα δεν θα φύγω από την πατρίδα. Ξεκίνησε πόλεμος και θα μείνω να πολεμήσω για την πατρίδα».
Ο γιος της Petrov Vitaliy Ole Govich από τον πρώτο της γάμο μεγάλωνε μαζί της στην Κύπρο, φοίτησε στο Γυμνάσιο Δροσιάς, όταν στα 16 του ο θάνατος του πατέρα του, τον οδήγησε πίσω στην Ουκρανία.
Οξάνα Σάββα
«Από την Κύπρο έφυγε το 2009, πέθανε ο παπάς του και πήγε στην κηδεία».
Η τελευταία φορά που τον άκουσε ήταν στις 3 του Απρίλη όταν την είχε πάρει τηλέφωνο για να την καθησυχάσει. Έκτοτε τα ίχνη του χάθηκαν, χωρίς ρεύμα και ίντερνετ διακόπηκε κάθε επικοινωνία.
«Τηλεφώνησε μου είπε μου μάμμα είμαι καλά, μαμμούλια έτσι μου φώναζε εντάξει είμαι καλά και είμαι τώρα στη Μαριούπολη και είπε μου αυτές είναι οι φωτογραφίες που είχε βγάλει με τους φίλους του. Πέρασαν δέκα μέρες δεν είχα επικοινωνία με τον γιο μου. Προσπάθησα με το facebook με την αδερφή μου να στείλω μηνύματα, κανένας δεν μου απαντούσε..»
Στην καρδιά της άσβεστη η ελπίδα και στα χέρια της η τελευταία φωτογραφία που της είχε στείλει από το μέτωπο του πολέμου. Και όλα αυτά, χωρίς να έχει αποδείξεις ότι όντως το παιδί της είναι νεκρό. Μένοντας μετέωρη και ελπίζοντας βαθιά μέσα της, ότι κάπου μπορεί να ζει.
«Δεν έπρεπε να μου στείλουν τον νεκρό; Για να δούμε αν είναι όντως το παιδί μου. Να κάνουν έρευνα να ανακαλύψουν αν όντως είναι το παιδί μου και αν μπορούν να μου τον φέρουν πίσω. Δεν μπορώ μόνη μου να πάω. Που να πάω;».
Έκτοτε τα λεπτά καθίστανται βασανιστικά για την οικογένεια, αφού εδώ και σαράντα περίπου μέρες, κανένας αρμόδιος στην Κύπρο, δεν κατάφερε να δώσει απάντηση στις προσπάθειές τους. Ακόμη χειρότερο το γεγονός ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών – όπως λένε – τους παρέπεμψαν σε έναν τετραψήφιο αριθμό, ώστε να μάθουν όλα όσα ζητούν.
Ανδρέας Σάββα
«..Είπαν μας μόνο χέρι με χέρι μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να πιάσουμε τα προσωπικά τους. Να πάμε εμείς στη Μαριούπολη για να μας παραδώσουν τον Βιτάλη. Έχω το γραμμένο να επικοινωνήσω με τους Ουκρανούς και να μου δώκουν το γιο μου».
Την Κυριακή – όπως πληροφορήθηκαν - θα έθαβαν σε ομαδικό τάφο αρκετούς νεκρούς στρατιώτες.
Γονυπετής απευθύνει έκκληση στην Κυβέρνηση, να την βοηθήσει.
Ανδρέας Σάββα
«Είπαν μας να μας θάψουν τον γιο μας σε ομαδικό τάφο. Έλεος. Είπαν μας ακόμα και για αποτέφρωση..»
Οξάνα Σάββα
«Να μου φέρουν το παιδί, τίποτε άλλο δεν θέλω. Τίποτε άλλο. Τι να περιμένω άλλο».
