Του Γιώργου Χρυσάνθου
Τα συμπτώματα, η απομόνωση και η δύσκολη εμπειρία ζωής μέσα από τα μάτια οκτώ νοσηλευτών του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου που νόσησαν από κορωνοϊό.
Τα συμπτώματα διαφορετικά στον καθένα, με άλλους να το περνούν πιο ήπια και άλλους όχι και τόσο
“Τα συμπτώματα εμένα αρχίσανε με ξηρό βήχα και ρινική συμφόρηση. Στην πορεία έχασα την όσφρηση και την γεύση.”
“Στην αρχή ήταν ανεκτά τα συμπτώματα. Στην πορεία όμως ήταν τόσο βασανιστικές οι μυαλγίες, το βράδυ νόμιζα δεν θα ξημερωθώ.”
“Ξεκίνησε με ρίγος και πυρετό κατά την διάρκεια των οποίων υπήρχαν και μυαλγίες.”
“Καθόμουν με τις ώρες στον καναπέ. Δεν είχα δύναμη να κάνω τις δουλειές που έκανα. Ένιωθα φούσκωμα τον λαιμό μέχρι τα αυτιά. Ένιωθα την κοιλιά μου να με πονάει και να πηγαίνω στην τουαλέτα πολλές φορές.”
“Είχα δύσπνοια, είχα πυρετούς και είχα και έντονες μυαλγίες που με πήραν για 3-4 ημέρες.”
“Παρουσίασα πυρετούς ανά τρίωρο, έντονο βήχα, πόνο στο στήθος και οι πυρετοί δεν έπεφταν με τίποτε. Δεν ξέρω πως πρέπει να το περιγράψω. Ήταν πολύ δύσκολο.”
Πρώτο μέλημα για τον καθένα η προστασία της οικογένειας του, υπό τον φόβο να μην κολλήσουν κάποιο άλλο.
“Δεν θα ήθελα να ήμουν εγώ που να τους το μεταφέρω. Μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα ότι ήταν αρνητικά ήμουν στο δωμάτιο μου μόνη μου και καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα.”
“Τα μωρά μου τα έστειλα μαζί με τον σύζυγο μου στο πατρικό μου. Σκέφτεσαι μετά, παναγία μου πόσο καιρό είχα το μικρόβιο. Κόλλησα κάποιους άλλους χωρίς να το θέλω, είναι ψυχοφθόρο.”
“Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου είναι πως θα προστατεύσω την οικογένεια μου, τα μέλη της οικογένειας μου που ζουν στο ίδιο σπίτι.”
Πάντως η κυρία Αλεξάνδρα έμεινε μόνη στο σπίτι για μέρες πριν βγει θετική στον ιό, και με τον τρόπο αυτό κατάφερε να μην κολλήσει άλλα πρόσωπα.
“Λέω να μείνω σπίτι μήπως και έπιασα. Κλείστηκα στο σπίτι και είπαν τον παιδιών μου να μην έρθουν.”
Κάτι που δεν πρόλαβαν να κάνουν η Χριστίνα η Έλενα που κόλλησαν συγγενικά τους πρόσωπα, αφού ήταν από τις πρώτες νοσηλεύτριες του νοσοκομείου Πάφου που ήρθαν σε επαφή με τον Βρετανό ασθενή με κορωνοϊο, χωρίς να γνωρίζει κανένας ότι είχε κορωνοϊο.
“Είμαστε απομονωμένοι γιατί κόλλησε και ο σύζυγος από μένα και είμαστε εδώ στο σπίτι.”
“Φοβήθηκα για τους υπόλοιπους παρά για μένα. Τελικά βρέθηκε και η μητέρα μου θετική.Ευτυχώς το πέρασε πιο ήπια από εμένα.”
Και όσοι νιώθουν άτρωτοι, οι νοσηλευτές που νόσησαν έχουν κάτι ιδιαίτερο να τους πουν.
“Ο ιός δεν εξαιρεί κανένα, νέο μεγάλο.”
“Συμβουλεύω τον κόσμο να έχει πίστη, να μην πανικοβάλλεται να συμβιβαστεί με την απομόνωση και πρώτα ο θεός θα το ξεπεράσουμε.”
“Δεν ξέρει κανένας πως θα τον κτυπήσει. Χάσαμε ανθρώπους νέους. Μπορεί για κάποιους να είναι απλά μια ίωση, όμως κανείς δεν μας εξασφαλίζει, έχει που κατέληξαν στην διασωλήνωση που είναι ότι χειρότερο και αν τα καταφέρουν. Για πέντε δέκα που δεν θα συμμορφωθούν είναι εκεί που θα χάσουμε το παιχνίδι”.
Με την Έλενα να μεταφέρει εκ μέρους όλων των νοσηλευτών που νόσησαν μήνυμα συμπαράστασης σε όλους τους επαγγελματίες υγείας που βρίσκονται όλες αυτές τις ημέρες στο καθήκον.
“Τους ευχαριστούμε από την καρδιά μας.”
