Με βεβαρυμένο ψυχιατρικό ιστορικό περιγράφεται ο 59χρονος δράστης του οικογενειακού μακελειού στους Εργάτες, που "έκοψε" το νήμα της ζωής στη σύζυγο και τον γιο του και επιχείρησε να στραγγαλίσει το δεύτερο παιδί του. Tην ώρα που οι Υπηρεσίες Ψυχιατρικής Υγείας αρνούνται να τοποθετηθούν επίσημα για το εάν ο δράστης είχε νοσηλευτεί στο παρελθόν στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας, λάμβανε φαρμακευτική αγωγή ή παρακολουθούνταν από ειδικούς, ο ψυχίατρος Σίμος Κυριακίδης επισημαίνει ότι εάν ένας ψυχικά ασθενής ακολουθεί κανονική θεραπεία, δύσκολα θα υποτροπιάσει.
"Εάν ακολουθούσε σωστά τη φαρμακευτική του αγωγή είναι σπάνιο να εκτροχιαστεί κάποιος, αν και μπορεί να συμβεί, μπορεί να προκληθεί μια απορρύθμιση του ασθενή από αστάθμητους παράγοντες. Δηλαδή κάποια πράγματα που δεν τα περιμένουμε, γεγονότα στο σπίτι που δεν έχουν προβλεφθεί, μπορεί να απορρυθμίσουν τον ασθενή, τη θεραπεία του, την οικογένεια. Άρα θα πρέπει να ρυθμίσει ξανά την αγωγή του, ίσως και χωρίς να συμβεί οτιδήποτε, που είναι ακόμη πιο σπάνιο."
Η συχνότερη αιτία υποτροπής των ψυχικά πασχόντων είναι να διακόψουν αυτοβούλως την θεραπεία και αποτελεί την κυριότερη εγνοια των επιστημόνων εάν θα ακολουθηθούν πιστά και σωστά οι οδηγίες για την φαρμακευτική αγωγή ενός ασθενούς.
"Είναι πολλές οι περιπτώσεις των ασθενών που παίρνουν λιγότερα φάρμακα ή μικρότερη δόση από αυτή που συνιστά ο γιατρός ή να διακόψουν την θεραπεία."
Ο κύριος Κυριακίδης εξήγησε ότι οι δυνατότητες ελέγχου των ασθενών είναι περιορισμένες και επισήμανε ότι το σύστημα Κοινοτικής Επίβλεψης που εφαρμόζει το Υπουργείο Υγείας με επιστρατευση νοσηλευτών, δεν δίνει την ευκαιρία άμεσης πρόσβασης στον γιατρό.
"Εναπόκειται κυρίως στους συγγενείς του ασθενή και το σύστημα έτσι όπως λειτουργεί το βάρος πέφτει σε αυτούς. Εάν δεν υπάρχουν συγγενείς ή έχουν και οι ίδιοι προβλήματα, τότε το σύστημα φτάνει σε αδιέξοδο. Εκεί είναι η ευθύνη του κράτους."
Σε σχέση με το εγκληματικό παρελθόν του δράστη, ο οποίος σε ηλικία 15 ετών σκότωσε με χαρτοκόπτη δεκάχρονο κοριτσάκι στον Παρισσινό, ο ψυχίατρος εξήγησε ότι ψυχοπαθητικές προσωπικότητες καταδεικνύουν σημάδια βιαιότητας από την εφηβεία τους.
"Οι ψυχίατροι τα ονομάζουν διαταραχές συμπεριφοράς. Γενικά η βία ανάμεσα στους ψυχικά ασθενείς δεν είναι σε ποσοστά μεγαλύτερη από αυτούς που δεν είναι ψυχικά ασθενείς. Κάποιες κατηγορίες ψυχικά ασθενών που είναι ψυχοπαθητικοί ή αντικοινωνικής συμπεριφοράς που δεν ενδιαφέρονται για τα συναισθήματα ή τον πόνο του άλλου, έχουν μια τάση να προκαλούν κακό. Μπορεί να έχουν όμως και μια παρανοϊκή πάθηση που τους εντάσσει στους ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας. Μπορεί όμως να είναι κανονικά εργαζόμενοι, που κυκλοφορούν στην κοινωνία, είναι στη δημόσια υπηρεσία, δηλαδή που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Υπάρχουν είναι μέρος της κοινωνίας και δεν είναι ασθενείς του ψυχιατρείου. Αυτοί που παίρνουν φάρμακα και είναι έξω, δεν είναι απαραίτητα πιο επικίνδυνοι."
Ο κύριος Κυριακίδης είπε ότι στην περίπτωση του δράστη συνδυάζει ψυχοπαθητική ψυχολογία με κάποια άλλη πάθηση που τον κατατάσσει στους ασθενείς που χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής ή νοσηλείας.
