Συγκλονιστική μαρτυρία για τον βομβαρδισμό του Νοσοκομείου Αθαλάσσας (BINTEO)

Πέμπτη, 2/11/2017 - 20:44
Μικρογραφία

της Μαρίας Μασουρή

Τις δραματικές στιγμές που έζησε το μαύρο καλοκαίρι του 1974 περιγράφει στον Άλφα ο Τάκης Αγαθοκλέους, υπεύθυνος τότε των θαλάμων του Νοσοκομείου Αθαλάσσας, και ο οποίος έζησε από πρώτο χέρι τους βομβαρδισμούς του Αττίλα..  Βόμβες Ναπάλμ άφησαν πίσω τους δεκάδες ασθενείς του Νοσοκομείου,  νεκρούς.

Τάκης Αγαθοκλέους, Υπεύθυνος Νοσηλευτής Θαλάμων 
Ένα χάος, δεν υπήρχε τίποτε ήταν οι ασθενείς εγκατελημμένοι, το προσωπικό απουσίαζε ελάχιστοι ήταν παρόντες, ξεκινήσαμε από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5μισι 6.

Τα μαχητικά αεροσκάφη πετούσαν μέχρι και το απόγευμα σαν γύπες, συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς. Ο Τάκης Αγαθοκλέους, έτρεξε στον θάλαμο 1, στο σημείο όπου η βόμβα ναπάλμ δημιούργησε έναν μεγάλο κρατήρα. 

Τάκης Αγαθοκλέους, Υπεύθυνος Νοσηλευτής Θαλάμων 
Αυτός είναι ο θάλαμος, τα κρεβάτια, όλα τα ερείπια, και μαζεύουμε νεκρούς από τον κρατήρα. Μετά ήρθε η νύχτα και την επόμενη, 21 Ιουλίου δόθηκε εντολή θάψετε τους νεκρούς. Με την βοήθεια ασθενών μαζέψαμε όλους τους νεκρούς και τους θάψαμε πίσω από τον θάλαμο 2, σε ένα κρατήρα όπως είναι αυτό το δωμάτιο. Όταν τους βάλαμε στον κρατήρα ήρθε τρακτέρ και τους σκέπασε.

Ακόμη και σήμερα, ο υπεύθυνος των θαλάμων κρατά στα χέρια του την φωτογραφία που απαθανατίζει την φρίκη απο τον βομβαρδισμό.

Μέσα στο χάος, οι αρμόδιοι δεν κατάφεραν να καταγράψουν τους ασθενείς που απεβίωσαν.  Αυτό έγινε αργότερα. 

Τάκης Αγαθοκλέους, Υπεύθυνος Νοσηλευτής Θαλάμων 
"Κανένας δεν ξέρει αν είναι 31 όπως λέμε σήμερα". 

Λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως βλέπετε η επιστημονική ομάδα συνεχίζει για δεύτερη ημέρα την εκταφή, η οποία θα διαρκέσει από 2 μέχρι 4 βδομάδες αναλόγως των προβλημάτων που θα παρουσιαστούν.

Αφού ολοκληρωθεί η εκταφή, θα ακολουθήσει η ταυτοποίηση των οστών. Ο Τάκης Αγαθοκλέους, αναμένει εδώ και 43 χρόνια την ημέρα αυτή. 

Τάκης Αγαθοκλέους, Υπεύθυνος Νοσηλευτής Θαλάμων 
Είναι μια επιθυμία μου θέλω να παρευρεθώ στην ταυτοποίηση των οστών.

43 χρόνια μετά, οι άνθρωποι αυτοί ζητούν δικαίωση.Το λιγότερο που μπορεί να πράξει η κοινωνία για αυτούς.