Ο γνωστός ηθοποιός Ντίνος Καρύδης, είναι λάτρης των social media και μέσα απο αυτά πολλές φορές βρίσκει το βήμα για να σχολιάσει αλλά και να θέσει δημόσια τις απόψεις του.
Σήμερα, σε ρόλο παππού, με ένα συγκινητικό του μήνυμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, δίνει συμβουλές στον μικρό του φίλο, τον εγγονό του όπως χαρακτηρστικά λέει. Λόγια και συμβουλές που όπως λέει ο ίδιος είναι βγαλμένα μέσα από την ζωή του.
"16/10/2017
Γράμμα σε έναν φίλοΆκου, μικρέ μου φίλε,
Θέλω να σου πω, μερικά πράγματα για την ζωή. Πράγματα, που έχω διδαχθεί στην μακροχρόνια πορεία μου, μέσα σ’ αυτήν. Μερικοί, το λένε, πείρα. Είναι η ανάγνωση, η μελέτη των λαθών των δικών μου και των άλλων.
Για να πετύχεις στην ζωή, πρέπει να ακολουθείς έναν βασικό κανόνα.
Να κάνεις στους άλλους ότι θέλεις να κάνουν αυτοί για σένα, και να μη κάνεις σ’ αυτούς, ότι δεν θέλεις να σου κάνουν. Δεν είναι εύκολο. Ο άνθρωπος έχει πολλές αρετές, αλλά, έχει και πολλά μειονεκτήματα.
Θα συναντήσεις στην ζωή σου, ανθρώπους αχάριστους, άδικους, πλεονέκτες. Μη σταθείς σ’ αυτούς. Ούτε στις πράξεις τους. Οι περισσότεροι είναι καλοί. Αξίζουν την αγάπη και την βοήθεια σου.
Είναι μέσα στην φύση του ανθρώπου, να θέλει να διακριθεί, να ξεχωρίσει. Προσπάθησε να διακριθείς για θετικά πράγματα. Μη κοιτάς γύρω σου, αυτούς που προσπαθώντας να ξεχωρίσουν, πληγώνουν το σώμα τους, κάνουν περίεργες κομμώσεις και ντυσίματα. Αυτοί, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν αλλιώς. Εσύ, προσπάθησε να ξεχωρίσεις με την μόρφωση σου, με την προσφορά σου στην κοινωνία. Μη στεναχωρηθείς αν δεν σου το αναγνωρίσουν. Εσύ, θα είσαι ξεχωριστός και θα το ξέρεις.
Να έχεις στο μυαλό σου και κάτι άλλο. Τα υλικά πράγματα, υπάρχουν για να καλυτερέψουν την ζωή του ανθρώπου. Αν δεν το κατανοήσεις αυτό, και αφιερώσεις την ζωή σου στην απόκτηση όλο και περισσοτέρων υλικών αγαθών, θα καταντήσεις να ζεις γι’ αυτά. Θα χαραμίσεις την ζωή σου, προσπαθώντας να αποκτήσεις χρήμα, σπίτια, αυτοκίνητα, και θα σταματήσεις να ζεις για σένα, θα ζεις γι’ αυτά.
Μην αδικήσεις ποτέ, άνθρωπο, για την απόκτηση τέτοιων «αγαθών». Να αποκτήσεις όσα χρειάζεσαι, με την δουλειά σου και τις ικανότητες σου, και να ευχαριστηθείς την χρήση τους. Έτσι θα είσαι ευτυχισμένος.
«ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ, ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΤΗΝ ΧΑΡΑ». Δικό μου είναι αυτό, φιλαράκι.
Δοκίμασε το.
Κοίτα να κάνεις φίλους, αληθινούς φίλους. Είναι, βέβαια, πολύ δύσκολο. Αν ψάξεις, όμως, θα βρεις. Όχι πολλούς, βέβαια, αλλά θα βρεις.
Προσπάθησε να έχεις τα μάτια σου και το μυαλό σου ανοιχτά. «ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ». Κι αυτό, δικό μου, φιλαράκι.. Να βλέπεις αυτά που δεν φαίνονται, και να ακούς, αυτά που δεν ακούγονται.
Να είσαι «πονηρός», όχι για να αδικήσεις κάποιον, αλλά για να μην αφήσεις να σε αδικήσουν.
Ευτυχία διαρκείας, δεν υπάρχει. Υπάρχουν πολλές ευτυχισμένες στιγμές. Τέτοιες στιγμές, προσπάθησε να έχεις αμέτρητες στην ζωή σου. Με τους ανθρώπους που αγαπάς, Μ’ αυτούς, που όταν είσαι μαζί τους, μπορείς να λες ότι σκέφτεσαι, χωρίς να φοβάσαι πως θα ερμηνεύσουν διαφορετικά τα λόγια σου. Από τους άλλους, απομακρύνσου.
Προσπάθησε να είσαι πράος και να μη παίρνεις καμιά απόφαση, όταν είσαι θυμωμένος, εκνευρισμένος. Άφησε να σου περάσει ο θυμός και μετά αποφάσισε.
Όταν είσαι απογοητευμένος από πρόσωπα ή καταστάσεις, να μην απελπίζεσαι. Σε μια-δυο μέρες, θα βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά. Σου μιλάω «εκ πείρας». Αυτό που σήμερα σου φαίνεται «βουνό», αύριο, μπορεί να το βλέπεις μικροπρόβλημα. Η διάθεση και τα συναισθήματα του ανθρώπου, αλλάζουν. Ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα, αλλάζει.
Άφησα για το τέλος, τους γονείς σου.
Μη ξεχάσεις ποτέ, ότι είναι αυτοί που σε έφεραν στον κόσμο. Αυτοί, που στερήθηκαν πολλές χαρές δικές τους, για να χαίρεσαι εσύ. Αυτοί, που έκαναν σκοπό της ζωής τους, εσένα. Αν έκαναν και κάποιο λάθος, προσπέρνα το. Δεν έχει υπάρξει αλάνθαστος άνθρωπος στον κόσμο. Ίσως, πάλι, αυτό που θα δεις εσύ σαν λάθος, να είναι λάθος δικό σου. Μη ξεχάσεις ποτέ, ότι εκτός από την ζωή, σου έδωσαν και κάτι άλλο πολυτιμότερο, ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ. Αυτό, δεν είναι σχήμα λόγου, λεβέντη μου. Το έζησα, το είδα.
Τώρα, θα μου πεις, γιατί σου τα έγραψα σε γράμμα, και δεν σου τα είπα.
Γιατί, φίλε μου καλέ. Είσαι πολύ μικρός ακόμη, για να κάνουμε τέτοια συζήτηση.
Ακόμη, δεν άρχισες να μιλάς. Σου τα έγραψα, επειδή φοβάμαι, πως όταν θα είσαι σε ηλικία, που θα μπορείς να κάνεις μια τέτοια συζήτηση, εγώ θα έχω εγκαταλείψει τον κόσμο αυτόν, που τόσο έχεις ομορφύνει, με την παρουσία σου.
Αλλά, να είσαι σίγουρος, ότι όπου και να ‘μαι, θα σε βλέπω με αγάπη, και θα προσπαθώ για το καλό σου.Με απεριόριστη αγάπη
Ο πρώτος σου φίλος
Ο παππούς σου."
