Σταυρος Κυπριανού: "Φοβήθηκα. Είχα φτάσει πολύ κοντά στον θάνατο..."

Κυριακή, 28/4/2019 - 16:31
Μικρογραφία

Ο Σταύρος Κυπριανού σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Down Town και τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Χάμπαλη άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για την μάχη που έδωσε με την σπάνια αρρώστια, την "Νόσο των Σταυροφόρων". Η συγκεκριμένη αρρώστια μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο αν δεν βρεθεί σε περίοδο δεκαπέντε χρόνων συμβατός δότης ήπατος. Ο γνωστός δημοσιογράφος μεταξύ άλλων εξομολογήθηκε ότι φοβήθηκε τον θάνατο, ότι αναθεώρησε πολλά πράγματα στη ζωή του μετά τη συγκεκριμένη περιπέτεια αλλά και αν θα ήθελε να δημιουρήσει την δική του οικογένεια. 

Διαβάστε απόσπασμα από τη συνέντευξη του:

Φοβήθηκες τον θάνατο μέσα από όλες αυτές τις δοκιμασίες;

Όλοι φοβόμαστε τον θάνατο. Άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο. Φοβόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι όλοι ανεξαίρετα θα βαδίσουμε από αυτόν τον δρόμο. Φοβήθηκα, λοιπόν, τον θάνατο στο άκουσμα της ανακοίνωση του αποτελέσματος της γενετικής εξέτασης. Και ποιος δεν φοβάται όταν του ανακοινώνουν πως πάσχει από μια ασθένεια που οδηγεί στο τέλος. Επίσης, φοβήθηκα το ενδεχόμενο να φύγω στο χειρουργείο, αφού η μεταμόσχευση ήπατος στο μυαλό μου έμοιαζε σαν ένα θεόρατο βουνό. Είχα φτάσει πολύ κοντά στον θάνατο μετά από σοβαρή μετεγχειρητική επιπλοκή κι η αυτή μου η εμπειρία με βοήθησε να συμβιβαστώ κάπως με την ιδέα του. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όταν θα έρθει εμείς θα έχουμε ήδη φύγει.

Ήρθες πιο κοντά στον θεό, μετά από αυτή τη δοκιμασία;

Η ιστορία με την υγεία μου μπορώ να πω ότι με βοήθησε να έρθω κοντά στην εκκλησία. Ο πιο πολύς κόσμος τη στροφή του στην εκκλησία την οφείλει σε κάποια δοκιμασία. Είναι αμέτρητες οι ιστορίες ανθρώπων ανά τους αιώνες σε όλα τα σημεία της γης που δεν είχαν γιατρειά και ελπίδα, όμως, στάθηκαν ξανά στα πόδια τους και βγήκαν νικητές με την προσευχή και την απόλυτη πίστη στον θεό.

Αναθεώρησες πράγματα για τη ζωή σου;

Πολλά! Τώρα πια δεν είμαι διατεθειμένος να ξοδεύω ανούσια τον χρόνο μου. Σήμερα, αρκετός κόσμος ζει παθητικά τη ζωή του αφήνοντας τα ηνία της στους άλλους. Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Αυτό που ζούμε σήμερα δεν θα το ζήσουμε στο μέλλον. Οι στιγμές φεύγουν, περνούν και δεν γυρνάνε πίσω. Πλέον, δεν αφήνω τον χρόνο να με προσπερνά. Βάζω στόχους και αγωνίζομαι για την πραγματοποίησή τους.

Η δημιουργία οικογένειας είναι μέσα στα πλάνα σου;

Αυτό το σενάριο για την ώρα είναι εκτός πλάνου, εκτός κάδρου, εκτός τόπου και χρόνου.

Δεν θέλεις να παντρευτείς; Ή ανήκεις κι εσύ στην κατηγορία εκείνων που δηλώνουν αιώνια εργένηδες;

Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες και τα μεγάλα λόγια. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Για την ώρα έχω τη Λόλα, την ημίαιμη σκυλίτσα μου, και περνάμε εξαιρετικά!