Για όλους τους γονείς, σε κάθε γωνιά της γης Έλληνες, Αυστραλούς, Γάλλους, Άγγλους, Αμερικάνους η μεγαλύτερη ευτυχία είναι να βλέπουν τα παιδιά τους να προοδεύουν. Πολλές φορές μάλιστα, μέσα από τις επιτυχίες των παιδιών τους, εκπληρώνουν (ίσως) ένα κομμάτι του δικού τους εγωισμού...
Τι γίνεται όμως στις "αποτυχίες" τους; Ο πάτερ Χαράλαμπος Παπαδόπουλος γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας. Ο τρίτος του γιος, ο Αλέξανδρος, ήταν ανάμεσα στους χιλιάδες μαθητές που διαγωνίστηκαν για να κατακτήσουν μία θέση στο Πανεπιστήμιο, αλλά όπως έμαθε χθες, τελικά δεν τα κατάφερε.
Με μια ανάρτησή του στο Facebook o πατέρας του, του δίνει "συγχαρητήρια που απέτυχε" και του εκφράζει την αγάπη του αλλά και πόσο περήφανος νιώθει τόσο για τις επιτυχίες του αλλά και για τις φαινομενικές του αποτυχίες, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
«Θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι».
Δείτε την υπέροχη ανάρτηση του πάτερ Χαράλαμπου που έγινε viral αμέσως μετά την κοινοποίησή της. Μια ανάρτηση που μπορεί και πρέπει να μας παραδειγματίσει όλους, γιατί πραγματικά μας αφορά όλους!
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση εδώ:
"Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του. Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…» Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...» Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!! Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης..."
