Κάθε μέρα οι κάτοικοι του πλανήτη κάνουν κατά μέσον όρο 4.961 βήματα. Περπατούν κυρίως από τις οκτώ το πρωί ως το μεσημέρι, πριν από το βραδινό και τα απογεύματα των Σαββατοκύριακων. Αλλά με πολλές διαφορές από χώρα σε χώρα. Και ιδού ποιοι είναι οι δραστήριοι και ποιοι οι «τεμπέληδες».
Ενας κάτοικος του Χονγκ Κονγκ κάνει κατά μέσο όρο 6.880 βήματα, ενώ ένας κάτοικος της Ινδονησίας κάνει μόνο 3.513. Και ένας Ελληνας 4.350. Ο παγκόσμιος «χάρτης της τεμπελιάς» πάνω στις συνήθειες 717.000 ατόμων σε 111 χώρες (και για ένα σύνολο 68 εκατομμυρίων ημερών) δημιουργήθηκε χάρη στις δυνατότητες (και στις μαρτυρίες) ενός καθημερινού συντρόφου: του smartphone. Από το σύνολο των 111 χωρών μόνο οι 46 για τις οποίες υπήρχαν περισσότερα στοιχεία κατατάχθηκαν στον πίνακα (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα στην όχι και τόσο κολακευτική 37η θέση) των ερευνητών.
Με τη βοήθεια μιας εφαρμογής (Argus) – η οποία βοηθά τον χρήστη να καταγράφει τη ημερήσια δραστηριότητά του – ερευνητές του πανεπιστημίου του Στάντφορντ μπόρεσαν να συλλέξουν ενδιαφέροντα στοιχεία. Η μελέτη των επιστημόνων δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν ήταν ανώνυμες αλλά με στοιχεία που αφορούν το φύλο, την ηλικία και τον Δείκτη Μάζας Σώματος. Τα δεδομένα των κινητών, όπως παραδέχονται οι ίδιοι οι ερευνητές, δεν είναι αντιπροσωπευτικά του πληθυσμού συνολικά. Και οι ενσωματωμένοι μετρητές κίνησης έχουν περιορισμούς: δεν μπορούν να διακρίνουν για παράδειγμα αν περπατάμε ή αν κάνουμε ποδήλατο.
Αλλά για πρώτη φορά η μελέτη δίνει μία γενική εικόνα του ρυθμού που κινούνται τα… πόδια του κόσμου. «Παρά τα μειονεκτήματά της η έρευνά μας είναι χίλιες φορές πιο αναλυτική από κάθε άλλη παρόμοια στο παρελθόν»σχολίασε ο Σκοτ Ντελπ, του Στάντφορντ, ένας εκ των μελετητών.
Εκτός από τους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ που αναδεικνύονται σε πρωταθλητές του βαδίσματος, πιο… μακριά πηγαίνουν οι Κινέζοι, οι Νοτιοκορεάτες και οι κάτοικοι της Σιγκαπούρης. Στα ίδια περίπου επίπεδα βρίσκονται πολλά ευρωπαϊκά κράτη όπως η Ουκρανία, η Ρωσία, η Ισπανία και η Σουηδία. Βασικό στοιχείο της έρευνας η «ανισότητα δραστηριότητας» η οποία εδώ σχετίζεται με το βάρος: όσο λιγότερη είναι δηλαδή η δραστηριότητα τόσο αυξάνονται οι δείκτες της παχυσαρκίας.
Κλιματικές συνθήκες, εισόδημα και γεωγραφική περιοχή δεν φαίνεται να παίζουν κάποιον ρόλο στην κατάταξη, ούτε μπορούν να εξηγήσουν τις διαφορές από χώρα σε χώρα. Οι ερευνητές του Στάντφορντ όμως εντόπισαν ένα στοιχείο που πιθανότατα σχετίζεται: αφού μελέτησαν 69 πόλεις των ΗΠΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μία παράμετρος που αφορά τη διάθεση των κατοίκων μιας πόλης να περπατούν. Αυτή εξαρτάται από όσα η πόλη προσφέρει στους κατοίκους της: όπου υπάρχουν πολλά πάρκα και άλση, μεγάλα πεζοδρόμια και διαβάσεις πεζών οι άνθρωποι φαίνεται ότι περπατάνε περισσότερο – ως και χίλια βήματα. Αυτό εξηγεί ίσως και τη χαμηλή θέση της Ελλάδας, ο πόλεις της οποίας εχθρεύονται τους πεζούς.
