Ο ρώσος πρόεδρος, για τον οποίο υπάρχουν υποψίες ότι παρενέβη στην εκλογική διαδικασία δυτικών χωρών, επιχειρεί να «χρησιμοποιήσει» την Τουρκία, αυτή τη φορά για να βγει από το λάκκο που έπεσε λόγω των προσωπικών του φιλοδοξιών.
Φαίνεται ότι η Τουρκία, η οποία ακολουθεί μια… διπρόσωπη πολιτική για την εκτόνωση της παγκόσμιας έντασης που έχει προκύψει λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, αναγκάστηκε πρόσφατα να υποκύψει στα σχέδια της Ρωσίας λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βιώνει.
Στην πραγματικότητα, τα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Τουρκία τείνουν να αγνοούν πλήρως τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία. Η Ρωσία λοιπόν, παίρνοντας θάρρος από αυτό, κάνει ό,τι μπορεί για να χρησιμοποιήσει την Τουρκία ως «δούρειο ίππο» προς τη Δύση.
Στο πλαίσιο αυτό -σύμφωνα πάντα με τον τούρκο πρέσβη- η Τουρκία, ενώ θα έπρεπε να αντιμετωπίσει με σκεπτικισμό, λόγω των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της, την πρόταση του ρώσου προέδρου να «μετατρέψει την Τουρκία σε ενεργειακό κόμβο», απάντησε με μεγάλη προθυμία θετικά, λέγοντας το μεγάλο «ναι» και αγνοώντας τους συμμάχους της.
Επιπλέον, παρουσιάζει τη συνεργασία της με τη Ρωσία -τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό- ως πλεονέκτημα της κυβέρνησης Ερντογάν με στόχο (σ.σ. οι δύο ηγέτες) «να διαμορφώσουν τη νέα παγκόσμια τάξη».
Ωστόσο, κατά τον Namik Tan, ο Πούτιν προσπαθεί να παρασύρει την Τουρκία σε μια μεγάλη παγίδα και να την φέρει σε δύσκολη θέση.
Ο Ερντογάν δεν μπορεί να πει «όχι» στον Πούτιν
Όπως εκτιμά ο πρέσβης, οι ΗΠΑ και η ΕΕ -οι οποίες κατά κάποιο τρόπο έκαναν τα στραβά μάτια στις προσπάθειες της Τουρκίας να παρακάμψει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας- δεν θα δεχτούν με «κάτω τα χέρια» αυτόν τον «παράταιρο γάμο». Ειδικά, οι δυτικές χώρες, οι οποίες ζητούν από τους πολίτες τους να θυσιάσουν μέρος των καθημερινών αναγκών τους ενόψει του δύσκολο χειμώνα, δεν θα ανεχτούν μία χώρα – σύμμαχο κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ να έχει αποκτήσει τόσο στενούς δεσμούς με τη Ρωσία και τον Πούτιν.
Στο σημείο αυτό, ο Namik Tan επισημαίνει πως με την πάροδο του χρόνου είναι ορατός ο κίνδυνος η σχέση Ρωσίας – Τουρκίας να επιφέρει κυρώσεις κατά της δεύτερης, συμπεραίνοντας πως «δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι ο Πούτιν λίγο μένει να βάλει φωτιά στην Τουρκία».
Στην πραγματικότητα, το αρχικό σχέδιο των δυτικών συμμάχων ήταν να μεταφέρουν αυτή την επιχείρηση για δημιουργία «κέντρου ενέργειας και οργάνωσης διανομής» στην Τουρκία. Αυτό έγινε για το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν, του Ιράν, του Κατάρ και του Ισραήλ. Φαίνεται ότι ο Πούτιν προσπαθεί να υπονομεύσει το εν λόγω σχέδιο με τις τελευταίες του δηλώσεις.
Το λυπηρό, κατά τον Namik Tan, είναι ότι ο Πούτιν παίζει αυτό το παιχνίδι συναλλασσόμενος και συνδιαλεγόμενος με τον Ταγίπ Ερντογάν. Εν ολίγοις, αν και ο ρώσος πρόεδρος φαίνεται να κάνει χάρη στην Τουρκία με αυτή την κίνηση, είναι προφανές ότι ο κύριος στόχος του είναι να αποδυναμώσει τη δυτική συμμαχία μέσω της σχέσης που αναπτύσσει με την Τουρκία.
Στην Τουρκία, η οποία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο βιώνοντας δύσκολη οικονομική κατάσταση, ο Ερντογάν δεν μπορεί να πει «όχι» σε αυτές τις κινήσεις του Πούτιν.
Προς Ρωσία όσο η Δύση μένει αδιάφορη
Τούτων δοθέντων, γίνεται ανεκτή στον τουρκικό λαό αυτού του είδους η μετατόπιση της εξωτερικής πολιτικής. Φυσικά, όπως παρατηρεί ο πρέσβης, θα ήταν σωστό να σημειωθεί ότι σε αυτό έπαιξε ρόλο και η αδιαφορία των δυτικών συμμάχων, ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών, προς την Τουρκία και η απροθυμία τους να επαναφέρουν τις σχέσεις τους στα επίπεδα του παρελθόντος.
Ωστόσο, η Τουρκία βρίσκεται στην πιο ευαίσθητη γεωγραφία του κόσμου από γεωπολιτικής άποψης. Υπάρχει μια σειρά από παλιά και νέα προβλήματα γύρω μας που είναι πολύ δύσκολο να επιλυθούν, με τη σωστή διαχείρισή τους να είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα.
«Το διάστημα αυτό που η Ρωσία μπαίνει σε μια μεγάλη περιπέτεια και ο ανταγωνισμός Ανατολής – Δύσης εντείνεται, γινόμαστε μάρτυρες μιας Τουρκίας που ενεργεί σαν «ταύρος εν υαλοπωλείο», ενώ θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στην ισορροπία, την ψυχραιμία, τη συνέπεια και τη συνοχή της εξωτερικής της πολιτικής. Τα τελευταία δέκα χρόνια, μπήκαμε στην ανώφελη διαδικασία πρώτα να τσακωθούμε με τους συμμάχους και τους γείτονές μας και μετά να κάνουμε ειρήνη με όλους. Η αίσθηση της εμπιστοσύνης προς εμάς έχει εξαφανιστεί. Έχουμε πάψει να είμαστε μια προβλέψιμη χώρα και έχει καταστεί αδύνατο να κατανοήσει κάποιος την εξωτερική μας πολιτική» καταλήγει ο τούρκος πρέσβης.
