Του Γιάννη Ξενοφώντος
Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τη δημιουργία του και έχοντας περάσει από μύρια κύματα, το εντυπωσιακό αυτό ρωμαϊκό μωσαϊκό επέστρεψε στην πατρίδα του και εκτίθεται στο Μουσείο Ρωμαϊκών Πλοίων.
Η ιστορία πίσω από τον εντοπισμό του, μοναδική. Το ενάμιση τετραγωνικών μέτρων μωσαϊκό, μέρος του δαπέδου ενός εκ των πλοίων του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Καλιγούλα, είχε βυθιστεί στη λίμνη Νέμι, ανακτήθηκε το 1895 όταν τα σκάφη ανασύρθηκαν από τον βυθό, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς μετά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και δεκαετίες μετά εντοπίστηκε σε μια έπαυλη στη Νέα Υόρκη, όπου χρησιμοποιείτο ως τραπεζάκι καφέ
Το μυστήριο της εξαφάνισης άρχισε να λύνεται – εντελώς τυχαία – το 2013 όταν στο Μανχάταν ο Ιταλός συγγραφέας, Ντάριο Ντελ Μπάφαλο, ενώ παρουσίαζε το βιβλίο του για τα πορφυρά μάρμαρα της αρχαίας Ρώμης, στο οποίο περιλαμβάνονται και φωτογραφίες, άκουσε τα εξής.
Συγγραφέας – Αρχιτέκτονας
"Κάποιος μιλούσε και έλεγε: "Αυτό είναι το μωσαϊκό της Ελένης. Αυτό είναι το μωσαϊκό της Ελένης``. Δεν κατάλαβα. Υπήρχαν πολλοί ειδικοί τέχνης και ρώτησα ποια είναι η Ελένη. Και μου είπαν ότι είναι μια γυναίκα, η οποία έχει σπίτι στο Park Avenue και έχει το ίδιο μωσαϊκό."
Κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι. Η ιταλική Αστυνομία σε συνεργασία με τον Εισαγγελέα της Νέας Υόρκης, έπειτα από έρευνες επί ερευνών, κατέληξαν στην οικία της γυναίκας, η οποία – όπως ισχυρίζεται – αγόρασε το μωσαϊκό από έναν Ιταλό αριστοκράτη.
Διοικητής Ιταλικής Αστυνομίας
"Μετά τις έρευνες, ο Εισαγγελέας του Μανχάταν κατάσχεσε το μωσαϊκό."
Το μωσαϊκό επαναπατρίσθηκε και σύμφωνα με την Ιταλική Υπηρεσία Προστασίας της Πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ένα από τα συνολικά 8.000 έργα, που μεταφέρθηκαν λαθραία από την Ιταλία σε άλλες χώρες, κατά τη διάρκεια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.
