Ένα βήμα πριν την αυτοκτονία ήταν ο τελευταίος διασωθείς από τον πύργο Grenfell που είχε τυλιχθεί στις φλόγες τον Ιούνιο του 2017, σκορπίζοντας το θάνατο σε περισσότερα από 70 άτομα.
Ο τυφλός συνταξιούχος Elpidio Bonifacio προετοίμαζε τον εαυτό του για το τέλος, καθώς η φωτιά έκαιγε ήδη για επτά ώρες. Είχε θεαθεί να κυματίζει μια λευκή πετσέτα από το παράθυρό του, καθώς ζητούσε βοήθεια από το διαμέρισμα του 11ου ορόφου.
Μοιράστηκε την εμπειρία του για πρώτη φορά σε μια συνέντευξη με τους The Sunday Times.
"Ήμουν έτοιμος να πεθάνω", είπε.
"Απλώς παραιτούμαι. Είχα χάσει την ελπίδα. Άκουγα τις φλόγες στο καθιστικό μου. Είπα στον εαυτό μου, "Είναι τελεσίδικο, αυτό είναι το τέλος", και προετοίμαζα τον εαυτό μου για να πεθάνω. "Κύριε, παραδίδω στα χέρια σας το πνεύμα μου" είπα."
Εκείνη την ώρα όμως μπήκαν οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και τον έδωσαν, τον τελευταίο άνθρωπο που διασώθηκε από τη φωτιά του Δυτικού Λονδίνου, η οποία σκότωσε 72 ανθρώπους τον Ιούνιο του 2017.
Βρισκόταν όμως κοντά στην αυτοκτονία είτε με υπερβολική δόση ή με ένα άλμα από το παράθυρο.
Αυτός και η σύζυγός του Rosita ζούσαν στο μπλοκ για 36 χρόνια. Η Rosita δούλευε σε νυχτερινή βάρδια και είχε αφήσει τον σύζυγό της να κοιμάται. Προσπάθησε να καλέσει τον σύζυγό της μόλις άκουσε ότι οι φλόγες εξαπλώνονταν μέσα από το κτίριο, αλλά εκείνος δεν απάντησε.
Τον κάλεσε για δεύτερη φορά. Όταν απάντησε στο τηλέφωνο, η σύζυγός του του είπε για τη φωτιά και του είπε να βάλει υγρές πετσέτες γύρω από τις πόρτες.
Ο τρομοκρατημένος συνταξιούχος κυμάτιζε μια λευκή πετσέτα για περίπου μια ώρα, με την ελπίδα να προσελκύσει την προσοχή στα σωστικά συνεργεία.
Στη συνέχεια προσπάθησε να σύρει το στρώμα προς το παράθυρο, να το πετάξει στο έδαφος και να κάνει βουτιά, με την ελπίδα να προσγειωθεί πάνω του, αλλά το στρώμα ήταν πολύ ογκώδες για να το μεταφέρει.
Έτσι οι ώρες περνούσαν και η αγωνία κορυφωνόταν με τη μια ιδέα να διαδέχεται την άλλη και τη θερμοκρασία να ανεβαίνει επικίνδυνα και τις φλόγες να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ.
"Η σκέψη να καώ μέχρι θανάτου ήταν τρομακτική", είπε.
"Ήμουν τρομοκρατημένος. Άρχισα να σκέφτομαι να αυτοκτονήσω. Πήρα μια χούφτα φαρμάκων και άρχισα να ψυχολογώ τον εαυτό μου για να πάρω τα χάπια έτσι αν η φωτιά επρόκειτο να φτάσει τελικά, δεν θα το αισθανόμουν. Ήθελα να γλυκάνω τον πόνο."
Όταν ο καθρέφτης του έσπασε εξαιτίας της ζέστης, ο αφοσιωμένος Ρωμαιοκαθολικός άρχισε να λέει τις τελευταίες του προσευχές.
Ήταν τότε που άκουσε τον ήχο του σωλήνα του πυροσβέστη και άνοιξε την πόρτα του για να δει πέντε πυροσβέστες έτοιμους να τον σώσουν.
Καθώς έφυγε από το κτίριο έβλεπε τις φλόγες να εξαπλώνονται στην κουζίνα και το σαλόνι του και την κρεβατοκάμαρά του, όπου κρύβονταν.
Μέχρι τη στιγμή που είχε διασωθεί, είχε εισπνεύσει τόσο πολύ καπνό που έπρεπε να παραμείνει στο νοσοκομείο για ένα μήνα.
