Της Δήμητρας Μακρυγιάννη
Δεν είναι διαμαρτυρία αλλά επανάσταση. Αυτό είναι το σύνθημα των Ιρανών πολιτών που εδώ και έξι εβδομάδες έχουν χάσει τον ύπνο τους παλεύοντας ενάντια στο καταπιεστικό ιρανικό καθεστώς.
Οι γυναίκες στο Πανεπιστήμιο Σαρίφ στην Τεχεράνη σπάνε τα δεσμά του διαχωρισμού των φύλων και εισέρχονται στην καφετέρια των ανδρών. Οι άνδρες συμφοιτητές τους, τους ανοίγουν το δρόμο με ένα δυνατό παρατεταμένο χειροκρότημα. Μαθητές στις τάξεις τραγουδούν συνθήματα.
"Θάνατος στον δικτάτορα’’ ακούγεται απ’ άκρη σ’ άκρη, σε όλη τη χώρα. Ακόμη και μέσα στο μετρό. Οι διαδηλώσεις έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Έμποροι, εργάτες, γιατροί υψώνουν φωνή και ανάστημα απέναντι στην αυστηρή ισλαμική δημοκρατία. Η καταστολή από τις δυνάμεις ασφαλείας βίαιη, με πυροβολισμούς και χρήση χημικών. Τα διεθνή μέσα κάνουν λόγο για λίστα νεκρών που φτάνει τους 200.
Τον γύρο του κόσμου κάνουν σκηνές από την έφοδο της ισλαμικής αστυνομίας σε σχολείο. Πληροφορίες θέλουν την 16χρονη μαθήτρια Σάνα Σολειμανί να νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση μετά από ξυλοδαρμό από μελη της αστυνομίας.
Παγκόσμιο κύμα
Η οργή κατά του ισλαμικού καθεστώτος έχει ξεφύγει από τα όρια του Ιράν και μεταφέρεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε πριν μερικές ώρες στην πλατεία Τραφάλ-γκαρ του Λονδίνου εκφράζοντας αλληλεγγύη στον ιρανικό λαό.
Διαδηλώτρια
Γυναίκες, ζωή, ελευθερία. Θέλω ανθρώπινα δικαιώματα για όλους στο Ιράν. Αυτό είναι το απόλυτο λιγότερο που μας αξίζει. Είναι λυπηρό που είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αγωνιστούμε, για το οποίο σκοτώνονται άνθρωποι.
Πάνω από 30,000 άνθρωποι όσοι συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο διαμαρτυρόμενοι για τα όσα απάνθρωπα εκτυλίσσονται στο Ιράν.
Κρατώντας σημαίες του Ιράν η ένδειξη αλληλεγγύης και στην Ουάσινγκτον.
Διαδηλωτής
Τα αδέρφια και η αδερφή μου πίσω στο Ιράν: είναι στους δρόμους, παλεύουν για τη ζωή τους. Είμαι σε μια ελεύθερη χώρα και αυτή είναι η υποχρέωσή μου να μιλήσω.
