της Δήμητρας Μακρυγιάννη
Ο Δρ. Ντίνος Ραμόν, το 1974 σε ηλικία 37 ετών, άνοιγε ένα νέο κεφάλαιο στην επαγγελματική του πορεία. Το μεγάλο του όνειρο γινόταν πλέον πραγματικότητα. Ένα μεγάλο και ολοκαίνουριο κέντρο αποκατάστασης και θεραπείας, το πρώτο χειροπρακτικό που θα άνοιγε στην Ευρώπη ήταν έτοιμο. Η τουρκική εισβολή όμως του άλλαξε ριζικά τη ζωή, τον εκδίωξε από τον τόπο που γεννήθηκε, το Μπογάζι. Την ιστορία του φέρνει στο φως η εφημερίδα Πολίτης.
Ο Κύπριος πρόσφυγας σηκώνει και πάλι κεφάλι. Ζητά από Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πάγωμα ποσού σχεδόν 500 χιλιάδων ευρώ από τα προενταξιακά κονδύλια της ΕΕ που προορίζονται για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία.
Αχιλλέας Δημητριάδης, Δικηγόρος
"Η προσπάθεια αυτή δεν είναι να πουληθεί η περιουσία αλλά να εισπραχθούν τα διαφυγόντα ενοίκια υπό τύπων αποζημίωσης."
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε δικαιώσει τον κ. Ραμόν το 2010. Η απόφαση προνοούσε την καταβολή αποζημίωσης ύψους €450.000. Έχουν περάσει εννέα χρόνια από τότε και η Τουρκία δεν έχει δώσει ούτε σεντ.
Αχιλλέας Δημητριάδης, Δικηγόρος
"Η Τουρκία βρίσκει διάφορες δικαιολογίες γιατί δεν θέλει να πληρώσει...Δεν βλέπω λόγο που κονδύλια που δίνονται για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν να δοθούν για να ικανοποιηθούν αποφάσεις δικαστηρίου."
Ο Ντίνος Ραμόν δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι να δικαιωθεί
