Τα παρακάτω, είναι βασισμένα σε (απολύτως) αληθινά γεγονότα:
- Ρε πε μου σίουρα, επιάμεν το;
- Στο 2-0, έκλαια
- Ρε, πως πανηγυρίζουμε το Κύπελλο;
- Θέλεις ζιβανία;
- αλαββαξσξαορ ΑΕΛ αλαββαξσξαορ
- Εν βαρετή τούτη η παγωνιέρα
- Χρόνια πολλά ρε
- Εν είμαι καλά
- ΥΕΟ ΥΕΟ ΑΕΛΑΡΑ ΥΕΟ
- (μπουρμπουλήθρες)
- Μπεεεεεεεε
Να το διευκρινίσουμε (ξανά): Τα παραπάνω δεν αποτελούν προϊόν φανταστικού διαλόγου ή μυθοπλασίας, αλλά αληθινές ατάκες που άκουγες στα πρώτα σου πέντε με δέκα βήματα στην περιοχή Εναερίου αργά το βράδι της 22ης Μαΐου.
Η δουλειά ενός δημοσιογράφου, είναι –πρωτίστως- να μεταφέρει τα γεγονότα. Όπως όμως δυσκολευτήκαμε να αποτυπώσουμε σε λέξεις τι έγινε τον Μάη του 2012, έτσι και εφτά Μάηδες μετά, οι λέξεις δεν είναι αρκετές να περιγράψουν το τι συνέβη αλλά και συνεχίζει να συμβαίνει (σε μικρότερο μεν βαθμό) στη Λεμεσό απ’ εκείνο το βράδι.
Φανταστείτε το εξής: Τσικνοπέμπτη, Καρναβαλίστικη παρέλαση, γιορτή του Κρασιού, Ανάσταση, παραλία και υπαίθριο πάρτι, όλα την ίδια ώρα στη Λεμεσό.
Αντί σχολίου και γλαφυρών περιγραφών, επιλέξαμε να βάλουμε σε σειρά τις… απόπειρες συζήτησης που μας έτυχαν εκείνο το βράδι, μεταξύ κορναρισμάτων, πυροτεχνημάτων και άλλων.
Οι εικόνες άλλωστε, μιλούν από μόνες τους...
