Οι ποδοσφαιριστές που συνεχίζουν να παίζουν και μετά τα 40 έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Με αυτό τον τρόπο δείχνουν, πάνω απ' όλα, πως αγαπάνε το άθλημα και δίνουν το 100% των δυνάμεών τους μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της καριέρας τους.
Ο Κλαούντιο Πισάρο είναι ένα από αυτά τα παραδέιγματα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, άλλωστε, αφού ο Περουβιανός, ακόμη και στα 41 του έπαιζε σε υψηλότατο επίπεδο.
Φέτος, η χρονιά για εκείνον δεν ήταν και τόσο καλή, αφού δεν κατάφερε να πετύχει τέρμα. Παρόλα αυτά, το ρεκόρ του γηραιότερου σκόρερ στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα του ανήκει, όταν και είχε σκοράρει σε ένα 2-1 της Βέρντερ επί της Λειψίας σε ηλικία 40 ετών και 227 ημερών.
Η πρώτη εμπειρία
Εκτός από την πατρίδα του, ο Περουβιανός φορ αγωνίστηκε και στο αγγλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Τσέλσι (2007 μέχρι 2009), ωστόσο έγινε περισσότερο γνωστός από τη θητεία του στα γήπεδα της Μπουντεσλίγκα. Στη Γερμανία πήγε το καλοκαίρι του 1999 για λογαριασμό της Βέρντερ Βρέμης σε ηλικία μόλις 20 ετών, αφού είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα της Κλαουσούρα στο Περού με την Αλιάνσα Λίμα κι έκανε αξιοσημείωτες εμφανίσεις στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Προς έκπληξη όλων, ο νεαρός τότε Πισάρο προσαρμόστηκε αμέσως. Έκανε σεφτέ στα γκολ στις 12 Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους στο 5-0 επί της Καϊσερσλάουτερν, ενώ μία εβδομάδα αργότερα έκανε χατ-τρικ στο εμφατικό 7-2 επί της Βόλφσμπουργκ, το πρώτο από τα έξι συνολικά που πέτυχε στο γερμανικό πρωτάθλημα. Αν μη τι άλλο, τράβηξε όλα τα βλέμματα επάνω του στην παρθενική του χρονιά στην Ευρώπη.
Έγινε «Βαυαρός»
Στα δύο χρόνια στην πρώτη του θητεία στη Βέρντερ πέτυχε 38 γκολ και πολλά ευρωπαϊκά μεγαθήρια θέλησαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Ρεάλ, Μπαρσελόνα, Ίντερ, αλλά και οι γερμανικές Ντόρτμουντ και Μπάγερν έδειξαν έντονο ενδιαφέρον. Εντέλει, ο Πισάρο επέλεξε τους -τότε- πρωταθλητές Ευρώπης, Βαυαρούς. Μια κίνηση που βγήκε σε καλό, αφού με την ομάδα του Μονάχου κατέκτησε επτά τίτλους στην πρώτη του θητεία. Ήταν δε τόσο αγαπητός στον κόσμο της ομάδας, που του έβγαλαν το παρατσούκλι «μπόμπερ των Άνδεων».
Ωστόσο, η αποχώρησή του το 2007 δεν έγινε και με τον καλύτερο τρόπο. Ο Πισάρο ζητούσε αύξηση αποδοχών, στη Μπάγερν ήταν ανένδοτοι κι έτσι ο Περουβιανός έφυγε ελεύθερος για την Τσέλσι. Μάλιστα, ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, έριξε... λάδι στη φωτιά, λέγοντας πως «όποιος θέλει συμβόλαιο αντίστοιχο με του Σεβτσένκο, θα πρέπει να παίζει και σαν εκείνον».
Αγγλία και ξανά Βέρντερ
Έτσι, το καλοκαίρι του 2007 άφησε την Μπουντεσλίγκα και άλλαξε παραστάσεις, πηγαίνοντας στην Πρέμιερ Λιγκ για λογαριασμό της Τσέλσι. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι σκόραρε στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα κόντρα στην Μπέρμιγχαμ, δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις. Για να λέμε και την αλήθεια, έπαιξε ρόλο και η απόλυση του Ζοζέ Μουρίνιο στα μέσα της σεζόν, ενώ στη συνέχεια ο Αβραάμ Γκραντ δεν τον υπολόγιζε. Έτσι, έφυγε από τους «μπλε», έχοντας σκοράρει μόλις δύο φορές και μάλιστα κόντρα στην ίδια αντίπαλο.
Η επιστροφή
Ο Πισάρο ήθελε να πάει σε μια ομάδα όπου θα του έδινε την ευκαιρία να πάρει η καριέρα του ξανά τα πάνω της. Κι αυτή δεν ήταν άλλη από τη Βέρντερ. Η επιστροφή του στο «Βεζερστάντιον» το καλοκαίρι του 2008 (την πρώτη χρονιά ως δανεικός) σκόρπισε τον ενθουσιασμό στους φίλους της ομάδας. Και όντως, η παρουσία του εκείνη τη χρονιά ήταν καθοριστική, μιας και ο σύλλογος της Βρέμης κατέκτησε το Κύπελλο, ενώ έφτασε και στον τελικό του τότε Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Ειδικά οι δύο πρώτες χρονιές του Περουβιανού ήταν εξαιρετικές, σημειώνοντας 56 τέρματα, ενώ τον Οκτώβριο του 2010 έγινε ο πρώτος ξένος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα με 134 τέρματα, ξεπερνώντας τον Ζιοβάνε Έλμπερ. Λίγα χρόνια αργότερα, βέβαια, θα τον ξεπερνούσε ο Λεβαντόφσκι.
Το μεγάλο «άχτι»
Ο Πισάρο είχε κατακτήσει πρωτάθλημα και Κύπελλο στη Γερμανία, ενώ πήρε και το Διηπειρωτικό το 2001. Του έλειπε, ωστόσο, το Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι, τον Μάιο του 2012, όταν έμεινε ελεύθερος από τη Βέρντερ, επέστρεψε στη Μπάγερν, μιας και οι σχέσεις των δύο πλευρών είχε βελτιωθεί κι ένα χρόνο αργότερα στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Ένα μεγάλο όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα.
Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο Περουβιανός δεν άντεξε για πολύ καιρό μακριά από τη Βέρντερ. Το 2015 επέστρεψε ξανά, έφυγε δύο χρόνια αργότερα για την Κολωνία, ενώ το καλοκαίρι του 2018 υπέγραψε για τέταρτη φορά στην καριέρα του στην ομάδα της Βρέμης. Αυτή τη φορά, αυτή η επιστροφή έμελλε να ήταν και η τελευταία. Βλέπετε, είχε «πατήσει» τα 39 του και σκεφτόταν το τέλος της καριέρας του.
Πάντως, ο Πισάρο δεν είχε το τέλος που θα ήθελε. Στα μπαράζ για την παραμονή κόντρα στην Χάιντενχαϊμ, ο Φλόριαν Κούφελντ τον άφησε στον πάγκο. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο κόουτς της Βέρντερ του ζήτησε... συγγνώμη επειδή δεν τον χρησιμοποίησε ούτε ένα λεπτό.
Όπως και να έχει, ο 41χρονος φεύγει από το ποδόσφαιρο «γεμάτος». Έχοντας κερδίσει το σεβασμό φίλων και αντιπάλων κι έχοντας μπει στις καρδιές πολλών, λόγω του επαγγελματισμού του. Για να έπαιζε μπάλα μέχρι αυτή την ηλικία, το λέει η καρδούλα του...
