Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

Δευτέρα, 15/3/2021 - 11:21
Μικρογραφία

«Μαθαίνουμε ακόμη κι εγώ και οι παίκτες. Πρέπει να συνεχίσουμε δυνατά. Είμαι περήφανος για τους παίκτες μου και πρέπει να συνεχίσουμε». Με τα λόγια αυτά, ο Ντούσαν Κέρκεζ απάντησε σε ερώτημα σχετικά με το «κενό» διάστημα που παρουσίασε η ομάδα του στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στην Ομόνοια, το οποίο (διάστημα) στην ουσία… κόστισε την πρώτη ήττα στο Τσίρειο για τη σεζόν που είναι σε εξέλιξη.

Τα επιλέξαμε (τα λόγια) για την εισαγωγή μας, γιατί φανερώνουν… πολλά για τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης που υπάρχει στη φετινή ΑΕΛ, η οποία να θυμίσουμε ότι είναι ακόμη στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, ενώ για δεύτερο σερί ματς είχε ευκαιρίες για κάτι παραπάνω από αυτό που τελικά πήρε.

Αφήνοντας στην άκρη τον απόηχο και το «τρίτο ημίχρονο» του Σαββατιάτικου (13/03) αγώνα, και κοιτώντας καθαρά το αγωνιστικό κομμάτι, οι «κίτρινοι» μπορεί να υστέρησαν, σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις, στο διάστημα που δέχθηκαν την ανατροπή, στο δεύτερο μέρος ωστόσο πάλεψαν, βρήκαν ευκαιρίες και βελτιώθηκαν. «Συγχαρητήρια στην Ομόνοια που μας κέρδισε, αλλά θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους παίκτες για την αντίδραση του δευτέρου ημιχρόνου», είπε σχετικά ο Ντούσαν Κέρκεζ γι’ αυτή τη βελτίωση, το οποίο καταδεικνύει αυτό που σημειώνουμε πιο πάνω.

Επιστρέφοντας στα της… νοοτροπίας, αν είναι κάτι που μπορεί κάποιος να πει και να αναγνωρίσει στη φετινή ΑΕΛ, είναι το πως διέψευσε τους πάντες, μέχρι και τους δικούς της οπαδούς, με την πορεία της και το τι έδειξε στο γήπεδο. Κυρίως γιατί πίστευε στις δυνατότητες της και το έδειχνε στον αγωνιστικό χώρο σε κάθε ματς. Η πίστη αυτή, η οποία δεν χάθηκε ούτε μετά τις ήττες στα μεγάλα παιχνίδια κατά τη διάρκεια του Α’ γύρου, πηγάζει απ’ όλους μέσα στην ομάδα. Από τη διοίκηση, το προπονητικό τιμ, τους παίκτες, το προσωπικό μέχρι και το παιδί που φέρνει τις μπάλες στην προπόνηση. Η πίστη αυτή, είναι αυτό που… άλλαξε φέτος στην ΑΕΛ και την έχει στα ψηλά, και αυτονόητο είναι πως δεν χάθηκε μετά από ένα κακό ημίχρονο.

Η πίστη αυτή είναι που μας ώθησε να επιλέξουμε τους στίχους από το γνωστό τραγούδι του Γιάννη Αγγελάκα, για τίτλο στο κείμενο, καθώς θεωρούμε ότι αντικατοπτρίζουν αρκετά...