Περιστατικά τσιμπημάτων από θαλάσσιες ανεμώνες παρατηρήθηκαν το τελευταίο διάστημα στις κυπριακές θάλασσες, με πολίτες να εκφράζουν την ανησυχία τους μέσω αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Με αφορμή τις εν λόγω αναφορές, το Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών (ΤΑΘΕ) εξέδωσε σχετική ανακοίνωση.

«Το Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών, σε συνέχεια πρόσφατων μεμονωμένων αναφορών που έγιναν από πολίτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τσιμπήματα από θαλάσσιες ανεμώνες, θα ήθελε να ενημερώσει το κοινό ότι υπάρχουν διάφορα είδη θαλάσσιων οργανισμών στις θάλασσες της Κύπρου που μπορεί να είναι επικίνδυνα, καθώς έχουν δηλητήριο στους ιστούς ή στα όργανά τους.»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Θαλάσσιες ανεμώνες: Τα περιστατικά στις κυπριακές θάλασσες και πώς να προστατευτείς

Σε αυτούς σύμφωνα με την ανακοίνωση περιλαμβάνονται τόσο θαλάσσια ασπόνδυλα, όπως μέδουσες, ανεμώνες, πολύχαιτοι, αχινοί, όσο και ψάρια.

Το ΤΑΘΕ, προτρέπει το κοινό να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό και να αποφεύγει όσο γίνεται την επαφή με τα είδη αυτά όταν τα συναντά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Πιο συχνά αναφορές πάντως, γίνονται για θαλάσσιες ανεμώνες και μέδουσες. Να σημειωθεί ότι η αντιμετώπιση των τσιμπημάτων, είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σε τσίμπησε μέδουσα; Τι πρέπει να κάνεις και τι όχι, τα συμπτώματα και πότε πρέπει ν’ ανησυχήσεις

Για την αντιμετώπιση των τσιμπημάτων, είχε μιλήσει πρόσφατα στο AlphaNews.Live η Λειτουργός του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, Γιάννα Σαμουήλ.

Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε, σε περίπτωση που κάποιος είναι πιο ευαίσθητος, ο ερεθισμός μπορεί να μεγαλώσει και ανάλογα με τον κνησμό να δημιουργηθεί ένα οίδημα στο δέρμα που να προκαλεί και πιο έντονο πόνο. Εάν υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση τοξίνης, ίσως να νιώσουμε ναυτία, δύσπνοια ή και ταχυκαρδία.

Εάν δούμε πως τα συμπτώματα επιμένουν – πόσο μάλλον αν γνωρίζουμε πως έχουμε οποιαδήποτε αλλεργία ή κάποια ευαισθησία – καλό είναι να επικοινωνήσουμε άμεσα με τον προσωπικό μας γιατρό.

Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε όπως σημείωσε η κα Σαμουήλ, είναι αν έχει μείνει πλοκάμι πάνω μας να το αφαιρέσουμε – χωρίς φυσικά να χρησιμοποιήσουμε τα χέρια μας – καθώς έτσι θα τσιμπηθούν κι αυτά και η τοξίνη θα πάει και αλλού.

«Πρέπει εννοείται να βγούμε από τη θάλασσα, να πάμε εκεί που πατάμε και μετά να βγούμε στη στεριά. Αν υπάρχει ναυαγοσώστης στην παραλία, καλό θα ήταν να τον ενημερώσουμε και για να μας βοηθήσει αλλά και για να ενημερώσει τον υπόλοιπο κόσμο να προσέχει.»

Για να αφαιρέσουμε το πλοκάμι χωρίς να το αγγίξουμε, χρησιμοποιούμαι ένα ξύλο, ένα φύλλο, μια πιστωτική κάρτα, ένα φτυαράκι, μια τσιμπίδα ή ότι άλλο μπορεί να έχουμε μαζί μας. Αμέσως μετά ξεπλένουμε το σημείο είτε με το νερό της θάλασσας που είναι και το πιο εύκολο είτε με κάποιο άλλο όξινο διάλυμα, όπως για παράδειγμα ξύδι.

«Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ γλυκό νερό για τα τσιμπήματα. Μετά βλέπουμε πώς προχωρά, δεν το καλύπτουμε, το αφήνουμε να αεριστεί και να αντιδράσει μόνο του. Αν ξεκινήσει η φαγούρα ή κάποιο φούσκωμα κι ένας μεγαλύτερος ερεθισμός, τότε είναι καλύτερα να συμβουλευτούμε γιατρό για να μας δώσει την κατάλληλη κρέμα ή κάποιο αντιισταμινικό και να μας κατευθύνει ανάλογα.»

Οι δηλητηριώδεις θαλάσσιοι οργανισμοί πάντα θα υπάρχουν στις παραλίες, επομένως καλό είναι να είμαστε ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.