Τα σχολεία ανοίγουν και οι υποχρεώσεις παίρνουν τη θέση της ανεμελιάς του καλοκαιριού και των διακοπών.

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, ανάλογες είναι και οι προκλήσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι μαθητές, αλλά και οι ίδιοι οι γονείς.

Αναλύοντας το θέμα από το στούντιο της εκπομπής Alpha Ενημέρωση, ο σχολικός ψυχολόγος Γιώργος Πογιατζής, αναφέρθηκε στην ιδιαιτερότητα της γενιάς των παιδιών που φέτος θα πάνε στην 1^η τάξη του Δημοτικού, τις ιδιαιτερότητες των αλλαγών που θα αντιμετωπίσουν τα παιδιά που θα μεταπηδήσουν από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, αλλά και τις παγίδες που θα πρέπει οι γονείς παιδιών στην εφηβεία να αποφύγουν.

Τα πρωτάκια της καραντίνας

Η φετινή φουρνιά των παιδιών που ξεκινούν τη φοίτησή τους στην 1^η Δημοτικού έχει μια ιδιαιτερότητα που καμία άλλη γενιά δεν είχε στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, όπως εξήγησε ο κ. Πογιατζής, τα φετινά πρωτάκια είναι εκείνα τα παιδιά που γεννήθηκαν όταν όλος ο πλανήτης είχε εισέλθει στην πρωτόγνωρη κατάσταση εγκλεισμού που επέφερε η πανδημία του COVID-19.

Αναφερόμενος περαιτέρω, ο Σχολικός Ψυχολόγος είπε ότι πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη γενιά, γιατί τα παιδιά αυτά έχουν βιώσει τα κρίσιμα αναπτυξιακά στάδια των πρώτων χρόνων της ζωής τους, με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο για τον οποίο μέχρι πρότινος η επιστημονική κοινότητα δεν είχε διαθέσιμα τόσα πολλά ερευνητικά δεδομένα.

Αναμένουμε, όπως εξήγησε, ότι αυτή η γενιά θα καλεστεί να αντιμετωπίσει πολλές ιδιαιτερότητες, ωστόσο είναι σημαντικό πρόσθεσε, να αναφερθεί ότι δεν είναι χαμένη χρονικά η γενιά, γιατί ναι μεν πέρασε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες μεγαλώνοντας, αλλά υπάρχει δυνατότητα τα επόμενα ένα με δύο χρόνια λόγω της πλαστικότητας του εγκεφάλου στην ανάπτυξή του, να δώσουμε σ’ αυτά τα παιδιά εκείνα τα οποία χρειάζονται έτσι ώστε να κάνουν ένα catch up με το φυσιολογικά αναμενόμενο.

Ουσιαστικά, το ιδιαίτερο που πέρασε η συγκεκριμένη γενιά, ήταν η απουσία ολοκληρωτικής κοινωνικής συναναστροφής και η μετατόπιση και απορρόφηση του άγχους που αποδεδειγμένα υπήρχε εκείνη τη δεδομένη περίοδο, τόνισε.

Αναφερόμενος ο Σχολικός Ψυχολόγος στη γενικότερη νέα συνθήκη που καλούνται τα παιδιά της πρώτης δημοτικού να αντιμετωπίσουν, είπε ότι είναι πολύ πιο καθοριστικό το πλαίσιο του γονιού σε ό,τι αφορά το υποστηρικτικό του μέρος.

Από την άλλη, σημείωσε, για τα παιδιά που θα βρίσκονται φέτος στις πρώτες τάξεις της σχολικής φοίτησης, κάνει τεράστια διαφορά η προσέγγιση των γονιών, δηλαδή από το «θέλω να είσαι ο καλύτερος» στο «θέλω να προσπαθείς».

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι «γονιός σημαίνει φροντίδα, κατανόηση, σημαίνει ότι είσαι εκεί για να συζητήσεις να ακούσεις, και όχι για να προσφέρεις έτοιμες λύσεις», είπε.

Οι παγίδες της εφηβείας

Αναφερόμενος στα παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία, ο κ. Πογιατζής ανέφερε πως ο έφηβος ούτως ή άλλος θα μπει θυμωμένος στο δωμάτιο, θα κτυπήσει την πόρτα και θα πει στον γονιό ‘δεν με αγαπάς’ ή ‘δεν με καταλαβαίνεις’. Αυτό είναι αναπόφευκτο στην περίοδο της εφηβείας, «αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο έφηβος που θα μπει στο δωμάτιο και θα χτυπήσει την πόρτα, μέσα στον πυρήνα της σχέσης του με τον γονιό του, θα ξέρει ότι υπάρχει αγάπη, φροντίδα και κατανόηση του γονιού». Από την άλλη, «υπάρχει και ο έφηβος που θα κλείσει την πόρτα και κυριολεκτικά πιστεύει ότι υπάρχει έλλειψη κατανόησης».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, σύμφωνα με τον κ. Πογιατζή, κάποιος θα πρέπει να υπάρξει εκεί για να ακούσει και να  στηρίξει τον έφηβο, κι αν ο γονιός μείνει αποστασιοποιημένος και παραμείνει μακριά, τον ρόλο αυτό θα πάρει κάποιος άλλος, και τα κίνητρα αυτού του άλλου «σίγουρα δεν θα είναι όπως του γονιού», ενώ «η εκμετάλλευση που ενδεχομένως θα ακολουθήσει, θα εμποτίσει κι άλλο τον έφηβο στην οποιαδήποτε κόντρα του με τους γονείς».

Ο κ. Πογιατζής αναφέρθηκε και στο σύνηθες λάθος γονιών να συγχέουν το ρόλο τους με αυτό των φίλων. «Γονείς στην προσπάθεια να είναι κοντά στο παιδί, προσωποποιούν το πλαίσιο του φίλου και χάνουν το κομμάτι της πειθαρχίας και του ελέγχου των παιδιών τους», όπως εξήγησε.

Η δυσκολία του άλματος στο Γυμνάσιο

Οι γονείς τα παιδιά των οποίων μπαίνουν τώρα στην εφηβεία, αυτοί, ανέφερε, θα πρέπει να προσέξουν την παγίδα της «παραίτησής», με τη δικαιολογία ότι το παιδί τους μπήκε στην εφηβεία και πλέον δεν ακούει, δεν μιλά κτλ. Κάτι τέτοιο, εξήγησε, κάνει κακό στους έφηβους, διότι όπως έχει αποδεχθεί και ερευνητικά, στη φάση που οι γονείς παραιτούνται, «είναι εκεί που γίνεται αλλαγή στην υποστήριξη».

Καταληκτικά ο κ. Πογιατζής σημείωσε ότι θα πρέπει να βοηθήσουμε το παιδί να κατανοήσει το πολυδιάστατο της προετοιμασίας που θα ακολουθεί στο Γυμνάσιο, αφού στο Γυμνάσιο για πρώτη φορά, «εμφανίζεται το πλαίσιο του ετεροχρονισμένου της διαδικασίας». Δηλαδή «έχω να προετοιμαστώ για ένα διαγώνισμα που θα είναι δύο εβδομάδες», και όχι άμεσα αύριο.   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Παραφιλολογία κι ανακρίβειες»: Ο Σαββίδης εξηγεί γιατί δεν μπορεί να κάνει έρευνα για το Βασιλικό | AlphaNews