Το έγκλημα νικιέται πριν προλάβει να θεριέψει και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι μια σωστή, σύγχρονη και στηριγμένη σε διεθνή επιστημονικά πρότυπα, αντεγκληματική και σωφρονιστική πολιτική.

Σε αυτό το τελευταίο κ. απερχόμενε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, αποτύχατε, όπως απέτυχαν και όλοι οι προκάτοχοί σας. Αναμενόμενο το αποτέλεσμα, αφού όποια Κυβέρνηση κι αν πέρασε από αυτόν τον τόπο, θέματα που λερώνουν όπως έγκλημα, φυλακές, παραβατικότητα πάντα βρίσκονταν στον πάτο των προτεραιοτήτων τους. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει η ιστορία… οργανωμένο έγκλημα, εισαγόμενοι εγκληματίες, ακατάλληλες φυλακές, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κρατουμένων, νεανική παραβατικότητα και ανήλικοι παραβάτες κάτω από την ίδια στέγη με πεπειραμένους εγκληματίες.

Τέσσερα χρόνια μετράνε από τότε που η Βουλή ψήφισε τον «Περί Παιδιών σε Σύγκρουση με το Νόμο» Νόμο του 2021, μία νομοθεσία προσαρμοσμένη στις επιταγές της ευρωπαϊκής σωφρονιστικής πολιτικής, που βάζει σε πρώτο πλάνο την απομάκρυνση αυτής της ευαίσθητης ηλικιακής ομάδας από το στιγματιστικό σύστημα δικαιοσύνης και τους εντάσσει σ’ ένα σύγχρονο σύστημα αναμόρφωσης.

Στο πλαίσιο αυτής της νομοθεσίας κρίθηκε αναγκαία η κατάργηση της πτέρυγας ανηλίκων εντός Κεντρικών Φυλακών και η δημιουργία σύγχρονων χώρων κράτησης ανηλίκων, κατάλληλα διαμορφωμένων να εξυπηρετήσουν όχι την τιμωρία, αλλά την αναμόρφωση.

Παραδίδοντας το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου σας στον νέο Υπουργό Δικαιοσύνης, μας απαριθμήσατε κ. Χαρτσιώτη όλα όσα κάνατε δύο χρόνια από τη θέση του Υπουργού και ανάμεσα σε αυτά προβάλλατε κι ένα κάρο δικαιολογίες για τα όσα ΔΕΝ κάνατε στο θέμα των Φυλακών Ανηλίκων που υποτίθεται θα ήταν έτοιμες 1/1/26.

Αυτό τουλάχιστον είχατε υποσχεθεί λαμβάνοντας πέρυσι παράταση ενός χρόνου από τη Βουλή. Ο χρόνος πέρασε κι οι Φυλακές Ανηλίκων παρέμειναν στα χαρτιά, με αποτέλεσμα να επανέλθετε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή και να ζητήσετε νέα χρονιαία παράταση, με αρκετούς Βουλευτές να «βάλλουν» – και δικαιολογημένα – για την απραξία σας.

Αλήθεια όλο τον προηγούμενο χρόνο τι κάνατε κ. Χαρτσιώτη γι’ αυτό το τόσο καυτό ζήτημα;  

Μας είπατε υπήρχε δυσκολία στην εξεύρεση χώρου, μας είπατε υπήρχε δυσκολία στην εξεύρεση επενδυτή… Μας είπατε ότι το Υπουργείο σας πήρε την απόφαση ο χώρος αυτός να δημιουργηθεί στην Μενόγεια με μεταφορά των εκεί κρατούμενων μεταναστών σε νέο προαναχωρησιακό χώρο στις Λίμνες, μας είπατε ότι αποφασίστηκε να γίνουν κάποιες μικρές διαμορφώσεις, όπως προβλέπουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και όπως προβλέπει η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων (CPT) – που παρεμπιπτόντως ουκ ολίγες φορές μας έχει κράξει για χώρους και συνθήκες κράτησης – ώστε να μπορέσει ο χώρος αυτός να λειτουργήσει.

Αυτό που δεν μας είπατε παραδίδοντας τα ηνία στο νέο Υπουργό, είναι γιατί δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά εδώ και έναν χρόνο, και θα πρέπει τώρα οι ανήλικοι κρατούμενοι να παραμείνουν κρατούμενοι για ακόμη έναν χρόνο, σ’ έναν χώρο παντελώς ακατάλληλο και επικίνδυνο γι’ αυτούς.

Η διαχείριση ενός Υπουργείο σαν το Δικαιοσύνης, δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά κανενός Υπουργείου η διαχείριση δεν είναι εύκολη.

Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας εκτός από ομάδες καταστολής, απαιτεί και μάτια που βλέπουν μπροστά, πολύ πριν το μαχαίρι καρφωθεί στο κόκκαλο, γιατί αν καρφωθεί, τότε είναι αργά. Δυστυχώς όμως κ. Χαρτσιώτη, το μαχαίρι εδώ και καιρό έχει καρφωθεί στο κόκκαλο κι εσείς μιλάτε για επιτυχίες.

Αν είμαι άδικη μαζί σας και σας κρίνω κακοπροαίρετα… προσπεράστε την κριτική μου. Αυτό άλλωστε συμβουλεύσατε και τον διάδοχό σας να κάνει. Ωστόσο, κ. Χαρτσιώτη, το ό,τι κάτι δεν χαϊδεύει αυτιά δεν είναι πάντα κακοπροαίρετο. Κρατήστε την πιθανότητα να είναι η αλήθεια που αρνείστε να δείτε, γιατί απλά δεν σας αρέσει.