Όταν στον προεκλογικό του 2023, ο Νίκος Χριστοδουλίδης διεκδικούσε την ψήφο των πολιτών, υποστήριζε πως έχει ήδη ένα μαύρο δευτεράκι με ονόματα τεχνοκρατών και Κύπριων που έχουν διαπρέψει στο εξωτερικό, τους οποίους θα αξιοποιούσε σε θέσεις κλειδιά με την εκλογή του. Ήταν μία κίνηση που στόχο είχε να στείλει το μήνυμα στους ανήσυχους εκείνους ψηφοφόρους πως ως ανεξάρτητος υποψήφιος θα λειτουργούσε εκτός συστήματος και μακριά από τα κομματικά παζάρια. Χρειάστηκε να εκλεγεί για να διαπιστωθεί πως το μαύρο δευτεράκι, ήταν λίγο πολύ ένας αστικός μύθος.

Λίγο οι πολλές προϋποθέσεις που είχε βάλει ο ίδιος εξαρχής και τον δέσμευαν, λίγο οι διαρροές περί βέτο αρχηγών των συγκυβερνώντων κομμάτων και η παρουσία προσώπων που δεν φαινόταν να γνωρίζουν πολλά για το χαρτοφυλάκιο τους, αποτέλεσε το πρώτο δύσκολο μάθημα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Και την πρώτη μεγάλη απογοήτευση της κοινωνίας από τις επιλογές του νέου Προέδρου.

Την περασμένη βδομάδα, ο Νίκος Χριστοδουλίδης προχώρησε στον τρίτο του ανασχηματισμό. Έναν ανασχηματισμό με πολύ διαφορετική στρατηγική από τον πρώτο. Τόσο, που άνοιξε  εκ νέου τη συζήτηση για το σε ποιους απευθύνεται, αν άλλαξε το ακροατήριό του από το 2023 και σε ποιο τελικά κοινό στοχεύει με άξονα τις προεδρικές εκλογές του 2028.

Σε ρυθμούς εκλογών το Προεδρικό

«Είναι πολύ μακριά να μιλάμε για το 28» είναι η μόνιμη επωδός των πολιτικών προσώπων όμως είναι δεδομένο πως όλοι το σκέφτονται, με πρώτο τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη που δήλωσε ξεκάθαρα τις προθέσεις του και στη συνέχεια τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Για την επανεκλογή του γίνονται εδώ και καιρό παρασκηνιακές διεργασίες και προετοιμασία μέσω ερευνών δημοτικότητας από τη δημοσκόπο που έχει από τον προεκλογικό του μέχρι και σήμερα. 

Την ίδια στιγμή έχει ενισχυθεί το επικοινωνιακό κομμάτι που ήταν λίγο πολύ ανενεργές όλο αυτό το διάστημα. Ο Πρόεδρος μέχρι σήμερα δούλευε χωρίς σύμβουλο επικοινωνίας λόγω ανασφάλειας μετά και το φιάσκο που προέκυψε προεκλογικά με τον Γιώργο Φλέσσα και την προεκλογική του ομιλία. Σήμερα, ο πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ και μετέπειτα στενός συνεργάτης του Μάριου Καρογιάν, Νίκος Κατσουρίδης, έχει ενεργό ρόλο στο επικοινωνιακό κομμάτι, ενώ την επικοινωνιακή ομάδα ενισχύει και η στενή συνεργάτιδα του επιχειρηματία Κώστα Κλεάνθους και σύμβουλος επικοινωνίας, Λυδία Ζαννέτου.

Η τριπλή στόχευση του ανασχηματισμού

Το ερώτημα είναι τι αλλάζει από το 2023 μέχρι σήμερα, εκτός από την πρόσθεση προσώπων στην επικοινωνιακή ομάδα. Μία ματιά στο νέο υπουργικό σχήμα, επιβεβαιώνει την στροφή του Προέδρου προς τον κομματικό πυρήνα. Και αυτό γιατί ενώ μέχρι πρόσφατα απαξίωνε τα πολιτικά κόμματα, σήμερα τα ενισχύει με δύο αντιπροέδρους του ΔΗΚΟ σε κρίσιμα υπουργεία και ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος και βουλευτή της ΔΗΠΑ. Τι μεσολάβησε λοιπόν ώστε ο Πρόεδρος να αλλάξει τακτική;

• Το αντισυστημικό ακροατήριο διεκδικεί όχι μόνο ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης αλλά και ο Φειδίας Παναγιώτου
• Καταλαμβάνει κατά κάποιο τρόπο τα αποδυναμωμένα κόμματα που έχουν ακόμα μία οργανωτική δομή
• Επιχειρεί να σπάσει την συμμαχία που διαμορφωνόταν ανοικτά πλέον μεταξύ ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ για το 2028

Όλοι οι άνθρωποι του Χριστοδουλίδη

Βεβαίως ο Νίκος Χριστοδουλίδης προτού στρέψει το βλέμμα στα κόμματα, φρόντισε προηγουμένως να αξιοποιήσει όλα τα πρόσωπα που βρέθηκαν στο πλευρό του, στήνοντας την δική του ομάδα παντού. Δεν είναι μόνο στο Προεδρικό που βρίσκεται ο στενός του κύκλος, αλλά ένας μεγάλος αριθμός ακόμη και από την λίστα των 100 υποστηρικτών του έχει διοριστεί  είτε στο υπουργικό σχήμα, είτε σε γενικές διευθύνσεις της δημόσιας υπηρεσίας είτε σε μη κυβερνητικούς οργανισμούς. Και έχουν παράλληλα περιθωριοποιηθεί πρόσωπα που βρέθηκαν στο πλευρό του Αβέρωφ Νεοφύτου το 2023. Πέραν όμως τούτου, ο Πρόεδρος φαίνεται να αντιλήφθηκε πως είναι δύσκολο να οργανώσει προεκλογικό απευθυνόμενος γενικά και αόριστα στην κοινωνία.

Η δυσκολία φάνηκε στην περίπτωση της ΑΤΑ, όταν ο Πρόεδρος κατέθεσε το περιβόητο «ΑΤΑ για όλους».  Και ενώ αρχικός στόχος ήταν να καταθέσει μία μεγάλη φιλολαϊκή μεταρρύθμιση στα πρότυπα του ΓεΣΥ, αναδιπλώθηκε μετά από κακούς χειρισμούς. Μάλιστα, όταν ανησύχησε για τον πολιτικό αντίκτυπο που θα είχε για τον ίδιο η οργή των εργοδοτικών ομάδων και της ΣΕΚ, έδιωξε ως αναλώσιμο τον υπουργό Εργασίας που ανέλαβε το όλο ζήτημα Γιάννη Παναγιώτου. Αντίθετα, η Μαρία Παναγιώτου αλλά και ο Μάριος Χαρτσιώτης που αποδεδειγμένα είχαν αποτύχει στο πόστο τους παρέμειναν στην κυβέρνηση, η πρώτη γιατί είχε την στήριξη των αγροτικών ομάδων και ο δεύτερος την Μητρόπολη Λεμεσού. Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Ο ίδιος ενίσχυσε με την συμπεριφορά του όλο αυτό το διάστημα την απαξίωση στα κόμματα και έστρωσε το χαλί σε άλλες εξωσυστημικές ή αντισυστημικές περσόνες. Πρώτα και κύρια στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη που ήδη ανώνυμοι λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που πρόσκεινται φανερά στον Νίκο Χριστοδουλίδη τον αποδομούν καθημερινά. Και μετέπειτα στον Φειδία Παναγιώτου του οποίου η δυναμική είναι επί του παρόντος απρόβλεπτη.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι ο Φειδίας Παναγιώτου μιλά στοχευμένα με συγκεκριμένες ομάδες, όπως πολύτεκνες μητέρες και πρόσωπα που επηρεάζονται από τις εκποιήσεις προκαλώντας έτσι δυναμική σε συγκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας. 

Διεμβολισμός και στο βάθος ΔΗΣΥ

Η κίνησή του Προέδρου λοιπόν να γυρίσει το βλέμμα προς τα κόμματα του Κέντρου είχε να κάνει και με την αντίληψη πως την αντισυστημική-εξωσυστημική ψήφο την διεκδικούν με αξιώσεις άλλοι. Όμως η επιστροφή στα κόμματα είχε όπως λένε και ως  στόχο να καταλάβει με τον τρόπο του τα εν λόγω κόμματα από τους ηγέτες τους που αυτή τη στιγμή δέχονται εκ των έσω αμφισβήτηση. Ήδη εντός ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ έχουν κτιστεί ομάδες Χριστοδουλιδικών που ενδεχομένως να παίξουν τον δικό τους ρόλο του 2028. Όμως είχε και έναν άλλο στόχο: να ανακόψει τις όποιες βλέψεις ΔΗΚΟ και Δημοκρατικού Συναγερμού να συνασπιστούν στις προεδρικές εκλογές του 2028, όπως άλλωστε έλεγαν στελέχη δημοσίως. Θα είναι πλέον πιο δύσκολο για τον Νικόλα Παπαδόπουλο να εξηγήσει για ποιο λόγο απομακρύνεται από την κυβέρνηση -αν υπάρξει ένα κακό αποτέλεσμα στις βουλευτικές- ή να μην τον στηρίξει εκ νέου, δεδομένου ότι δύο από τα ηγετικά του στελέχη βρίσκονταν στην κυβέρνηση.

Ένας αποδυναμωμένος Συναγερμός

Και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο εγείρεται το ερώτημα του ποιες είναι οι βλέψεις του για τον Συναγερμό. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης από την αρχή της θητείας του επιδιώκει την συμμαχία με τον ΔΗΣΥ. Είχε προσεγγίσει και πρόσφατα στελέχη και πρόσωπα για να μεσολαβήσουν ούτως ώστε να προσχωρήσει το κόμμα στην κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο δεν πέρασε από την Πρόεδρο του ΔΗΣΥ με τον ίδιο να εγκαταλείπει -τουλάχιστον μέχρι τις βουλευτικές εκλογές- την προσπάθεια. Δουλεύει ωστόσο μεθοδικά για να διατηρήσει κοντά του το συναγερμικό ακροατήριο που τον στήριξε και τον ψήφισε.

Δεν είναι μόνο οι προσπάθειες διεμβολισμού του κόμματος με στελέχη σε θέσεις κλειδιά, είναι και η μετέωρη απειλή του ΕΛΑΜ που κλέβει ψήφους από το κόμμα. Ένα κακό αποτέλεσμα του ΔΗΣΥ στις βουλευτικές εκλογές, θεωρείται από πολλούς και εντός της κυβέρνησης αλλά και του ΔΗΣΥ πως θα ενισχύσει εκείνες τις φωνές που θέλουν αναθεώρηση των σχέσεων με το Προεδρικό. Ένας αποδυναμωμένος Συναγερμός συνεπώς και σε ηγεσία αλλά και σε ποσοστά, φαίνεται να ευνοεί την κυβέρνηση στην παρούσα συγκυρία. 

Μία σιωπηλή συμμαχία με τα Άκρα

Κάπως έτσι εντείνεται η φημολογία για την θερμή σχέση του Προεδρικού με το ΕΛΑΜ. Είναι καλά γνωστό πως το  ΕΛΑΜ  προσπαθεί να αποκτήσει πρόσβαση στην εξουσία και κυρίως πείρα σε θέμα κυβερνησιμότητας. Αυτό αναμφίβολα βολεύει τους στόχους της κυβέρνησης για αποδυνάμωση του Συναγερμού, για μετακίνηση συναγερμικών οπαδών του και εξασφάλιση στήριξης ενός ακόμη κόμματος που μετεξελίσσεται σε ρυθμιστής. Η αλίευση συναγερμικών στελεχών,  εξυπηρετεί μία στρατηγική του ΕΛΑΜ με διπλό στόχο. Αφενός απενεχοποιεί την ψήφο στο ΕΛΑΜ για δυσαρεστημένους Συναγερμικούς ψηφοφόρους και αφετέρου ανοίγει μία δίοδο επικοινωνίας με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη που προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Δεν ήταν μόνο η παρουσία του Σωτήρη Ιωάννου στην τελετή διαβεβαίωσης, ούτε οι ανοιχτές πόρτες επικοινωνίας Προεδρικού με ΕΛΑΜ, που εντείνουν την αίσθηση μιας σιωπηλής συμμαχίας.

Προέκυψε και η οικειοποίηση του Κώστα Φυτιρή από στελέχη του ΕΛΑΜ που ενίσχυσε την φημολογία ότι το κόμμα της Ακροδεξιάς συνεργάζεται κανονικά πλέον με την κυβέρνηση.  Ο Πρόεδρος δεν διέψευσε ξεκάθαρα ένα τέτοιο σενάριο. Είναι όμως εμφανές ότι μέσω των δικών του ανθρώπων στο ΕΛΑΜ ο ίδιος στοχεύει στην στήριξη του κόμματος στις επικείμενες εκλογές. Το κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι εφικτό και μάλιστα ανοικτά, με το κυπριακό να βρίσκεται μάλιστα σε εξέλιξη είναι κάτι που θα διαπιστωθεί το επόμενο διάστημα. Το σίγουρο είναι πως εκτός του ότι ανατρέπει το αντισυστημικό προφίλ του ΕΛΑΜ, κινδυνεύει να γυρίσει μπούμερανγκ στον Πρόεδρο χάνοντας άλλους σημαντικούς συμμάχους.