Η ενεργοποίηση της κοινωνίας σε σοβαρά ή και λιγότερο σοβαρά ζητήματα, είναι παράγοντας που επιφέρει βελτιώσεις. Φτάνει η ενεργοποίηση αυτή να γίνεται στο πλαίσιο μιας παραγωγικής προσπάθειας ανάδειξης κενών και σφαλμάτων που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η προϋπόθεση αυτή επιβάλλει ένα δημοκρατικό και πολιτισμένο διάλογο με επιχειρήματα και τεκμηρίωση της άποψης.
Στην εποχή μας όμως, στην οποία ο καθένας αισθάνεται παράγοντας που καθορίζει τις εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις, ο διάλογος δεν διεξάγεται με όρους επίλυσης προβλημάτων αλλά με όρους κερκίδας. Γι’ αυτό και οι απόψεις που συνήθως διατυπώνονται είναι αφοριστικές, ισοπεδωτικές και -εκ των πραγμάτων- τοξικές. Η βάση σχεδόν της κάθε συζήτησης είναι το άσπρο-μαύρο.
Έτσι λοιπόν, αφού καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι «ζούμε σε ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα», γίναμε ξαφνικά όλοι «αντισυστημικοί»! Αθωώνοντας τους εαυτούς μας από την όποια, μικρή ή μεγάλη, συμμετοχή σε αυτό το σύστημα. Και ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες στον «αντισυστημικό» Φειδία, το «ανατρεπτικό» ΕΛΑΜ και τον «σωτήρα» Οδυσσέα Μιχαηλίδη.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κατά τον ίδιο τρόπο καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι και η Δικαιοσύνη είναι διεφθαρμένη. Και η Αστυνομία, και η Εκκλησία, και η Ιατρική, και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, και… Ο απόλυτος μηδενισμός και η ισοπεδωτική προσέγγιση, δημιουργεί συνθήκες αναρχίας και απλώνει κόκκινο χαλί στους ακραίους λαϊκιστές που δεν έχουν θέσεις, που δεν θα επιλύσουν κανένα πρόβλημα και που απλώς θα εκφράζουν την υπαρκτή ή και φτιαχτή λαϊκή δυσαρέσκεια. Μέχρις ότου πετύχουν το στόχο τους: να γίνουν αυτοί το σύστημα! Το παράδειγμα του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να προβληματίσει.
Είπαμε, σωστή και επιβεβλημένη η κοινωνική ευαισθητοποίηση και η ενεργοποίηση. Αν εξαντλείται όμως στο «να φύγει αμέσως ο τάδε», μετατρέπουμε απλώς την προσπάθεια βελτίωσης καταστάσεων σε μια αρένα αλληλοφαγώματος και αρρωστημένης ικανοποίησης των χειρότερών μας ενστίκτων. Γιατί, εδώ που τα λέμε, οι σημερινοί φωνασκούντες ήταν οι χθεσινοί μουγκοί σε πολύ χειρότερα παραδείγματα. Όπως οι χθεσινοί φωνασκούντες έχουν ξαφνικά μουγκαθεί.
Στο τέλος της ημέρας, ο καθένας επιλέγει το ρόλο του. Αν πραγματικά θέλει να βελτιώσει πράγματα σ’ αυτόν τον τόπο ή αν απλώς ηδονίζεται με μια νίκη έναντι των όποιων -κατά καιρούς- αντιπάλων.
