Η Εθνική ομάδα επιστρέφει στα προκριματικά του Euro και ανοίγει πάλι η συζήτηση για το που πηγαίνει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Γιατί μπορεί να αποτελεί φράση κλισέ αλλά ναι, η Εθνική ομάδα είναι ο καθρέφτης του ποδοσφαίρου κάθε χώρας.
Τροφοδότης του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος είναι οι ομάδες. Οι οποίες είναι της λογικής πως ο κύπριος ποδοσφαιριστής απλώς γεμίζει το ρόστερ. Και βέβαια αν μας βγει κάποιος στην πορεία, καλοδεχούμενος. Απλά αν τύχει και μας βγει όχι ότι επιβάλλεται να βγάλουμε Κύπριο παίκτη βασικό για την πρώτη ομάδα και κατ' επέκταση για την Εθνική.
Στα τελευταία παιχνίδια των τεσσάρων ομάδων μας που μας εκπροσώπησαν στα ευρωπαϊκά κύπελλα είχαμε το εξής, σύνηθες, φαινόμενο στις ενδεκάδες και στις αλλαγές στους πάγκους, κόντρα σε Σλόβαν, Γάνδη, Μίντιλαντ και Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ο Άρης 11 ξένοι βασικοί, και 4 Κύπριοι στον πάγκο.
Ο ΑΠΟΕΛ 11 ξένοι βασικοί, 8 Κύπριοι στον πάγκο.
Η Oμόνοια 10 ξένοι βασικοί και 1 Κύπριος βασικός, 8 Κύπριοι στον πάγκο.
Το κυπριακό θέμα, δεν είναι ότι έχουμε βασικό στόπερ, μπακ, μέσο, επιθετικό, ξένο. Το κυπριακό θέμα είναι, ότι και ο δεύτερος στόπερ, μπακ, μέσος, επιθετικός της ομάδας είναι επίσης ξένος. Ενίοτε, και ο τρίτος!
Μια ριζοσπαστική ιδέα λοιπόν, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε σε πιο... ρεαλιστικό κυπριακό σενάριο, που δυνητικά μπορεί να γίνει εφικτό είναι η εξής απλή πρόταση. Κανένας περιορισμός, στην ενδεκάδα. Κανένας! Άμα θέλετε, βάλτε 11 ξένους. Στον πάγκο σας όμως, θα έχετε μόνο Κύπριους... Θα παίρνουν δηλαδή λεπτά συμμετοχής 5 κύπριοι για όλες τις ομάδες σε κάθε αγωνιστική.
Αλήθεια πως σας ακούγεται; Δεν είναι μια καλή αρχή για να τονωθεί το εγχώριο στοιχείο και σε βάθος χρόνου να ωφεληθεί η Εθνική μας ομάδα;
