Ανησυχία και προβληματισμό μου προκάλεσε η δήλωση του Κύπριου νομπελίστα Χριστόφορου Πισσαρίδη για τη σχέση ανάμεσα στη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.
Μιλώντας στην ετήσια Δημόσια διαδικτυακή Διάλεξη της Σχολής Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Κύπρου με θέμα «Ελλάδα-Κύπρος: Ένα Αναπτυξιακό Πρόγραμμα για τον 21ο Αιώνα» ο κ. Πισσαρίδης ανέφερε: «δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος να καταλήξεις σε διαφθορά από τη μεγάλη γραφειοκρατία, η οποία οδηγεί τον πολίτη στο να απαυδήσει επειδή δεν θα μπορεί να κάνει μια εργασία του με το δημόσιο από την κανονική οδό».
Όταν αυτά λέγονται από ένα Νομπελίστα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε τα αυτιά μας και να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη. Είναι μια διαπίστωση η οποία δυστυχώς αντικατοπτρίζει την κουλτούρα που καλλιεργήθηκε στο παρελθόν στην κοινωνία μας και οφείλουμε ως νέα γενιά να την ξεριζώσουμε. Θα πρέπει να εργαστούμε σκληρά, όλοι μαζί για να εξαφανίσουμε τέτοιες περιπτώσεις, να καταστήσουμε τη χώρα μας αξιοκρατική, μια χώρα στην οποία θα πρέπει να προοδεύουν οι καλύτεροι και όχι οι ευνοούμενοι. Το κράτος δικαίου θα πρέπει να υπερισχύει κάθε πελατειακής ή άλλης σχέσης. Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά βήματα από την κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Χρειάζεται να γίνουν και άλλα με τη συνεργασία όλων, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης. Θα πρέπει όλοι να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
O πολίτης θέλει να αισθάνεται ότι ζει και εργάζεται σε μια δίκαιη κοινωνία στην οποία επικρατεί η ισονομία, χωρίς διακρίσεις για κανένα. Τα δικαστήρια είναι ο θεσμός ο οποίος με την αμεροληψία, τη νομιμότητα και τον έλεγχο που ασκεί εξασφαλίζει την τήρηση του δικαίου και την εφαρμογή των νόμων, του Συντάγματος και των Ευρωπαϊκών Συνθηκών. Ο πολίτης πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αποταθεί στα δικαστήρια και να ζητήσει να δικαιωθεί σε περίπτωση που αισθάνεται ότι αδικείται. Δικαιοσύνη που καθυστερεί δεν είναι δικαιοσύνη. Οι πολύμηνες ή και χρονίζουσες διαδικασίες στα δικαστήρια δεν συμβάλουν στην απονομή της δικαιοσύνης. Η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης αποτελεί μέρος της χρηστής διοίκησης. Το κράτος θα πρέπει να είναι ένα υγιές οικοδόμημα στο οποίο ο πολίτης να μπορεί να ζήσει ο ίδιος και η οικογένεια του, να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά σε συνθήκες ευημερίας και κοινωνικής προκοπής. Για να βελτιώσουμε τα πράγματα θα πρέπει να προωθήσουμε αλλαγές. Μεταρρύθμιση, εκσυγχρονισμός, αλλαγή είναι λέξεις που μπήκαν πλέον στην καθημερινότητα μας. Μεταρρύθμιση στα νοσοκομεία, στην παιδεία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας μας δρομολογούνται αλλαγές με στόχο τον εκσυγχρονισμό του κράτους μας, το οποίο όλοι παραδέχονται ότι υστερεί σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Ο εκσυγχρονισμός, οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές στις δομές και τις υπηρεσίες της κρατικής μηχανής δεν πρέπει να αποτελούν ανάθεμα αλλά θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο για να γίνει η κοινωνία μας καλύτερη. Τις έχει ανάγκη ο τόπος, τις ζητά η κοινωνία των πολιτών η οποία καθημερινά ζει στο πετσί της τις καθυστερήσεις, το χάσιμο εργατοωρών και την έλλειψη της σωστής εξυπηρέτησης που δικαιούται να απολαμβάνει ο Κύπριος, ως Ευρωπαίος πολίτης.
