Βασίλης Μιχαήλ Χατζηκουμπάρος ή όπως είναι ευρύτερα γνωστός, Βασίλης Μιχαηλίδης, ο ποιητής από το Λευκόνοικο που έγινε ο εθνικός ποιητής της Κύπρου.
Ο Μιχάλης Κτίστης, απόγονος του ποιητή μιλά αποκλειστικά στο AlphaNewsLive και περιγράφει την εικόνα και το έργο του Βασίλη Μιχαηλίδη, μέσα από τις διηγήσεις του παππού του, του ανιψιού και στενότερου φίλου του ποιητή.
Το πραγματικό του όνομα και η ερωτική του ζωή
Μεγάλος έρωτας του Βασίλη Μιχαηλίδη ήταν η Ευτέρπη Μιχαηλίδη, η μετέπειτα σύζυγος του Σπύρου Αραούζου και γιαγιά του Σπύρου Κυπριανού, πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για τον έρωτα του αυτό άλλαξε το όνομά του ώστε να είναι πιο αρχοντικό και όχι αγροτικό όπως ακουγόταν το δικό του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 100 χρόνια μετά, αποκαλύπτουμε τα λάθη στην "9η Ιουλίου 1821" (ΒΙΝΤΕΟ&ΦΩΤΟ)
Ο Βασίλης Μιχαηλίδης, είχε επίσης ερωτική σχέση με τη μητέρα του Δημήτρη Λιπέρτη, την Κοκονού Μοδινού. Απέκτησε επίσης έναν νόθο γιο, τον Σαλισβουρή, ο οποίος σε ηλικία 21 ετών πέθανε.
Ο αψύς Βασίλης Μιχαηλίδης
Ήταν οξύθυμος, άντρας "βαρύς και ασήκωτος" και κρατούσε τον λόγο του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ήθους του, ο τρόπος που είχε επινοήσει ώστε εξ αποστάσεως να φροντίζει τον πατέρα του. Είχε συνεννοηθεί με τον μπακάλη της γειτονιάς ότι όποιος του έδειχνε ένα συγκεκριμένο μαχαιράκι, θα έκανε ψώνια για τον πατέρα του ποιητή, και αργότερα ο Μιχαηλίδης θα τον πλήρωνε, όπως και γινόταν.
"Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης"
"Πολλοί θεωρούν ότι είμαι ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο ποιητής της Ρωμιοσύνης είναι ο Βασίλης Μιχαηλίδης", είπε ο Γιάννης Ρίτσος απαγγέλλοντας στίχους από την 9η Ιουλίου.
Η διαχρονικότητα της "9ης Ιουλίου"
Στο ποίημα, αναφέρει ο κ. Κτίστης, περιγράφεται η δύναμη της Τουρκίας και πόσο εύκολα μπορεί να φτάσει στην Κύπρο:
Θωρούν εις την Καραμανιάν πως η Τουρτζιά 'ν λιμπούριν,
τέλεια κοντά π' ακούονται τζι οι σιύλλ' αντάν να λάξουν,
με μιαν σφυρκάν πετάσσουνται ποδώθθ' έναν λιγγούριν
τζι ούλους μέσα σε μιαν ώραν μπορούν να τους ι-σφάξουν.
Όπως ο παππούς του συνήθιζε να λέει, στην 9η Ιουλίου υπάρχουν στοιχεία που αν τα μελετούσε κανείς θα μπορούσε να προβλέψει τις κινήσεις της Τουρκίας.
Ό,τι απέμεινε...
Το σπίτι όπου έζησε και μεγάλωσε ο ποιητής βρισκόταν στο Λευκόνοικο, μέρος του οποίου σωζόταν μέχρι το 1991 περίπου. Σήμερα έμεινε ένα οικόπεδο και ένας τοίχος. Μαζί με το σπίτι χάθηκαν ρούχα και χειρόγραφα, τα οποία οι απόγονοι του πρόσεχαν ως κόρη οφθαλμού, ωστόσο μετά την εισβολή αφέθηκαν στην τύχη των κατακτητών.
