Έργα που έμειναν κυριολεκτικά στους θεμελιούς και στα χαρτιά και μοιάζουν μέχρι στιγμής με πυροτεχνήματα.  Κάποτε η εξαγγελία τους συνοδεύτηκε με πολλά χειροκροτήματα και βαρύγδουπους τίτλους, δεν πήραν όμως ποτέ τουλάχιστον μέχρι σήμερα σάρκα και οστά.  

Πέρασε 1 χρόνος και 3 μήνες από τη μέρα που η Κινεζική κοινοπραξία τα βρόντηξε και έφυγε από το Βασιλικό αφήνοντας το μεγαλεπήβολο έργο επί ξύλου κρεμάμενο. Ένα έργο των 500 εκατομμυρίων που καλείται να επιβιώσει με ένα αγκυροβολημένο πλοίο στη Μαλαισία, μεσά από δικαστικές διαδικασίες, ευρωπαϊκές κυρώσεις και δύο έρευνες για ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα.  Άγνωστο παραμένει πότε οι μηχανές θα ξεκινήσουν ξανά.

Δρόμος Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς ή αλλιώς γεφύρι της Άρτας. Ένα έργο που σχεδιάστηκε το 1997. Οι υπογραφές έπεσαν το 2021 και έχει υλοποιηθεί μέχρι στιγμής μόνο το 20-30%. Το υπουργείο μεταφορών ακύρωσε τη σύμβαση ενώ η ανάδοχος εταιρεία δεν εγκαταλείπει το έργο. Μέσα του 2026 αναμένεται να ανοίξουν ξανά προσφορές για να παραλάβει τα ηνία νέος εργολάβος και να πιάσει δουλειά. 

Μαρίνα και Λιμάνι Λάρνακας. Άλλη μια ανοικτή πληγή. Το έργο ξεκίνησε το 2022 με το κράτος να ακυρώνει τη σύμβαση ύψους 1,2 δις δύο χρόνια μετά, λόγω διαφορών που προέκυψαν με την ανάδοχο εταιρεία. Το Υπουργείο Μεταφορών διερευνά τώρα επιλογές, με πιθανό διαχωρισμό της ανάπτυξης του λιμανιού και της μαρίνας σε μελλοντικούς διαγωνισμούς.

Και περνάμε στον ποταμό Λιοπετρίου. Το έργο ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ για το αλιευτικό καταφύγιο αντιμετώπισε καθυστερήσεις και τελικά τερματίστηκε τον Νοέμβριο του 2024. Θα ολοκληρωνόταν το 2023, ωστόσο, η μη πρόοδος οδήγησε στην ακύρωση της σύμβασης. 
 
Το 2023 σβήνουν οι μηχανές και στη μονάδα διαχείρισης απορριμμάτων στο Πεντάκωμο. Ακόμα δεν έχει προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός για το μέλλον του έργου των 40 εκατομμυρίων.

Άγνωστο το τι θα γίνει και με τον νέο δρόμο Αεροδρομίου Πάφου-τουριστικής περιοχής. Το έργο παρουσιάζει ήδη μεγάλες καθυστερήσεις λόγω περιβαλλοντικών προσκομμάτων. Στην καλύτερη οι εργασίες υπολογίζεται να ξεκινήσουν το 2027.  

Η μάστιγα των ημιτελών έργων δεν επηρεάζει μόνο δρόμους και ενεργειακές υποδομές αλλά και ψηφιακά συστήματα.

Το πολλά υποσχόμενο e-justice των 6 εκατομμυρίων ευρώ που θα επιτάχυνε τους ρυθμούς απονομής της δικαιοσύνης και θα μείωνε τη γραφειοκρατία έμεινε στον σχεδιασμό. Τη 1η μέρα της λειτουργίας του κατέρρευσε και έκτοτε έμεινε κλειδωμένο σε μια βάση δεδομένων.  
 
Υποσχέσεις παράδοσης σε 3, 4, ή 5 χρόνια μετατράπηκαν σε καθυστερήσεις 5–15 ετών ή ακόμα και σε οριστική ακύρωση. Οι βασικές αιτίες όπως μαρτυρεί και έκθεση της ελεγκτικής για το 2023, είναι η ανεπαρκής τεχνική προετοιμασία, τα κακοσχεδιασμένα συμβόλαια, οι προσφορές που δεν ανταποκρίνονται στο πραγματικό κόστος των έργων καθώς και η αδυναμία ορθής επιτήρησης, αξιολόγησης και έγκαιρης παρέμβασης του κράτους.   
 
Τα πράγματα περιπλέκονται αν σκεφτεί κανείς τα έξοδα συντήρησης των ημιτελών αυτών έργων, μερικά εκ των οποίων σκουριάζουν ήδη.

Δείτε το ρεπορτάζ του Ευάγγελου Αγαπίου:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Ναυάγησε» η Μονάδα Εντατικής Νεογνών, σε δυο χρόνια η ανέγερση | AlphaNews