Από το πιο έτοιμοι από ποτέ, στο: ο μόνος τρόπος να προλαβαίναμε αυτή την πυρκαγιά ήταν να μην ξεσπάσει. Η ρήση αυτή της Υπουργού Γεωργίας Μαρίας Παναγιώτου, αποκαλύπτει το μέγεθός της συζητούμενης πλέον ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού. Η φωτιά της 23ης Ιουλίου ήταν αποκάλυψη. Το αφήγημα της επιχειρησιακής ετοιμότητας κατέρρευσε. Το όποιο σχέδιο απέτυχε. Τα κρασοχώρια ποτέ ξανά δε θα είναι τα ίδια.
Ο Πρώην Διευθυντής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Κλεάνθης Νικολαϊδης ανέφερε πως «διδαχθήκαμε από τα λάθη του παρελθόντος. Όχι. Ούτε στο επίπεδο του συντονισμού, ούτε σε επίπεδο σωστής εκτίμησης επικινδυνότητας, αρκεστήκαμε στα πολλά λόγια.»
Το πάθημα από τη Σολιά και τον Αρακαπά δε μας έγιναν μάθημα. Τι πήγε όμως λάθος και κάηκε σχεδόν η μισή επαρχία Λεμεσού;
Ο πρώην Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μάρκος Τράγκολας σημείωσε πως «από τη στιγμή που αποτυγχάνουμε στο πρώτο χτύπημα της πυρκαγιάς και σε συνδυασμό με τις μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, ήταν αναμενόμενο ότι θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να ελεγχθεί αυτή η πυρκαγιά»
Κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια. Η Μετεωρολογική προειδοποιούσε και η Πυροσβεστική είχε τεθεί σε ύψιστη επιφυλακή.
Ο Αρχιπύραρχος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Νίκος Λογγίνος δήλωνε στις 23/7/25 ότι «σήμερα είναι μια εξαιρετική ημέρα, φαίνεται ότι η περιοχή της Λεμεσού θα έχει αυξημένη ένταση του ανέμου. Για αυτό επικοινώνησα με τον Διοικητή της μοίρας Πτητικών Μέσων να παραταθούν οι περιπολίες με έμφορτα μέσα, για να έχουμε έγκυρη ενημέρωση.»
Η πρόβλεψη για ανέμους έντασης 6 μποφόρ υπήρχε, όπως και η γνώση. Κι όμως η πυρκαγιά κινείτο σαν φάντασμα.
Ο κύριος Τράγκολας τόνισε πως «το στοίχημα το χάσαμε τα πρώτα λεπτά, εκεί χάθηκε το παιχνίδι.», ενώ οι εναέριες περιπολίες δεν έπιασαν την πυρκαγιά εν τη γενέσει της, αφού «σε τέτοιες κρίσιμες κλιματολογικά μέρες θα πρέπει να έχουμε μεγαλύτερη διασπορά επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων και μεγαλύτερο στόλο έμφορτων πτητικών μέσων να περιπολούν. Θα πρέπει να περιπολούν τουλάχιστον δύο με τρία πτητικά.»
Τα πολύ-διαφημιζόμενα drones δε σηκώθηκαν. Τα πτητικά μέσα απογειώθηκαν με καθυστέρηση. Σύμφωνα με την ενημέρωση η πρώτη κλήση για την πυρκαγιά έγινε στις 13:28 και η πρώτη ρίψη νερού 52 ολόκληρα λεπτά αργότερα, δηλαδή στις 14:20.
ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΟΥΜΑΝΤΟ
Την ώρα που οι πυροσβέστες έδιναν μάχη για να ανακόψουν την φωτιά στο Κοιλάνι η φορά των ανέμων άλλαξ κάτι που αποδείχθηκε σωτήριο για το Τροόδος. Με ταχύτητα φωτός η φωτιά πέρασε τον ποταμό Κούρη ανηφόρισε την βουνοκορφή προς την Συλίκου.
Πέντε το απόγευμα και πύρινος όλεθρος. Ο αέρας γύρισε εκ νέου, και τα χωριά Λόφου και Άγιος Θεράπονας που προηγουμένως έβλεπαν την φωτιά απέναντί να μην τα απειλεί, βρέθηκαν στην μέση της πύρινης λαίλαπας.
Ο Μάρκος Τράγκολας υπογραμμίζει ότι «η διαφορά της φονικής πυρκαγιάς του Αρακαπά με την προχθεσινή, φυσούσαν άνεμοι, οι κατεβάτες μέχρι τα μεσάνυχτα, γι’ αυτό και η φωτιά επεκτάθηκε γρήγορα «προχωρώντας προς τα κάτω.»
Το σαρωτικό πέρασμα της φωτιάς έπιασε τις αρχές στον ύπνο. Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες των χωριών εγκλωβίστηκαν στις φλόγες. Από θαύμα δεν ζήσαμε ένα νέο Μάτι. Σε κατασκήνωση στη Λόφου, τα παιδιά φυγαδεύτηκαν από τους γονείς. Χιλιάδες εθελοντές επιχειρούσαν χωρίς οδηγίες.
Ο Επικεφαλής της οργάνωσης Support CY σημειώνει ότι «αν όλοι αυτοί οι εθελοντές των κοινοτήτων ήταν σωστά εκπαιδεύμένοι τότε η συμβολή τους θα ήταν πολύ μεγαλύτερη.»
Σε επίπεδο οργάνωσης, δεν καταφέραμε καν να μεταφέρουμε εγκαίρως τους δασοπυροσβέστες που έφτασαν από την Ελλάδα, καθώς το λεωφορείο που τους μετέφερε στο Ομόδος υπέστη μηχανική βλάβη. Ο μόνος που ζήτησε συγνώμη ήταν ο Αρχιπύραρχος Πυροσβεστικής, ξεκαθαρίζοντας πως είναι ο ίδιος που αποφασίζει ποιο επιχειρησιακό πλάνο πρέπει να ακολουθηθεί.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δείτε το ρεπορτάζ του Χριστόφορου Νέστορος:
