Tης Μαρίας Ανδρονίκου
Κάθε άνθρωπος κρύβει την δική του ιστορία και η ιστορία του 24 χρονου Παναγιώτη Νικολάου είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αφού κατάφερε να συνδυάσει τις σπουδές του στην ακτινολογία με την επιχείρηση πώλησης καρπουζιών, η οποία λέγεται «La pattixerie».
Πως προέκυψε να ασχοληθείς με τα καρπούζια;
"Ήταν κάτι εντελώς τυχαίο, σε μια κουβέντα που κάμναμε, για αστείο είπα «εννα ξεκινήσω να πουλώ καρπούζια» . Στο αστείο εβρέθηκα να έβρω τηλέφωνα παράγωγων και εξεκινησα το πρώτο φόρτωμα και που τζίνη τη μέρα κάμνω τούτη τη δουλειά κάθε μέρα για 4 χρόνια, κάθε καλοκαίρι."
Πως συνδυάζεις τις σπουδές σου με την επιχείρηση πώλησης καρπουζιών;
"Εντάξει τα πρώτα 3 χρόνια των σπουδών, λόγω του ότι οι εξετάσεις μου ήταν στις αρχές της σεζόν των καρπουζιών, ήταν λίγο δύσκολα με τα διαβάσματα, με τις εξετάσεις μου μου. Εδυσκολέυκουμουν λίγο, έπρεπε να καθορίζω τις ώρες μου να τις προγραμματίζω όπως πρέπει, ούτως ώστε να μπορώ και στο πανεπιστήμιο να αντεπεξέρχομαι αλλά και στη δουλειά."
Kαι τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο! Αφού τελείωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Ακτινοδιαγνωστικής ακτινοθεραπείας με άριστα και μάλιστα, πρώτος στο έτος του!
"Ο κόσμος εκτιμά το ότι ένας φοιτητής, που 20 χρονών που ξεκίνησα κάθεται και τρώει το καλοκαίρι του ας πούμε για να επιβιώσει."
Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο αυτά τα 4 χρόνια ;
"Το ότι κάθε Κυριακή που κάθομαι μόνος μου δαμέ, θωρώ τους ούλους που παν θάλασσα και γω είμαι μόνος μου δαμέ και κάθομαι."
Πόσες ώρες της ημέρας περνάς εδώ;
Το συνηθισμένο μας είναι ένα 12ωρο περίπου, από τις 9- 9:30 το πρωί, μέχρι τις 9:30 – 10 τη νύχτα. Και άμα εννα χρειαστούμε να φέρουμε καρπούζια από Λάρνακα από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 τη νύχτα.
Έτυχε να σκεφτείς ότι το μετάνιωσες που πήρες την απόφαση αυτή;
Νομίζω πως όχι. Δεν έχει κάτι στη ζωή που πρέπει να μετανιώνουμε. Ξεκίνησα κάτι που οι πιο πολλοί στην ηλικία μου εν θα εκάμναν. Ό,τι κάμεις εν για καλό, ότι εμπόδιο εν για καλό, και νομίζω πάμε πολλά καλά, είμαστε δυνατοί.
Αν σε ρωτούσα αυτά τα 4 χρόνια «τι σου έμεινε από όλο αυτό» τι θα έλεγες;
Γνωρίζεις κόσμο καταρχήν, κάμνεις συνεργασίες με ανθρώπους που μπορεί να χρησιμοποιήσεις μετά στην ζωή σου. Μπορεί να ανοίξεις μια επιχείρηση, οτιδήποτε και να ένει, μαθαίνεις 5 βασικά πράγματα, θωρείς πως είναι να αλληλοεπιδράς με κόσμο κάθε μέρα, γτ εν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες και πολλά διαφορετικά γεγονότα και πως είναι να φκάλλεις το ψωμί σου μόνος σου και με τον κόπο σου, το πιο σημαντικό που ούλλα!
Γιατί καρπούζια και όχι κάτι άλλο;
Ένα φρούτο εποχιακό. Ένα φρούτο το οποίο ταυτίζεται με τους Κύπριους. Κάθε καλοκαίρι δλδ, αν δεν υπάρχει καρπούζι σημαίνει δεν υπάρχει καλοκαίρι. Προσπαθούμε έτσι να το προωθούμε λίγο, έχουμε και σελίδα στο FB και προσπαθώ να προωθώ ιδέες με κοψίματα με χυμούς, με διάφορες ιδέες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, κάτι πιο καινοτόμο.
Πόσα πάει το καρπούζι, βγαίνει τελικά το μεροκάματο;
Το μεροκάματο βγαίνει, για να είμαστε εδώ σημαίνει βγαίνει το μεροκάματο. Εν θα γινούμε πλούσιοι, να περνούμε! Το πιο καλό για μένα είναι να θωρώ πελάτες ευχαριστημένους. Προσπαθώ να πατώ πάνω στην ποιότητα και όχι στο κέρδος, γτ αν εχεις ποιότητα εννα έχεις και δουλειά, να έιμαι εντάξει με τον κόσμο, να είσαι τίμιος, και τούτο το πράμα εβοήθησε με και να γινώ και πιο καλός άνθρωπος.
Εσύ τι θα συμβούλευες τους νέους που είναι στην ηλικία σου και προσπαθούν τώρα να φτιάξουν τη ζωή τους;
Θα τους έλεγα καταρχήν να μην ντρέπονται, ό,τι και να κάνουν, όποια δουλειά και να είναι αυτή. Είμαστε ίσως η χειρότερη γενιά κατά τη γνώμη μου, πολλά δύσκολα τα πράγματα. Να μεν χάνουμε την ελπίδα μας, να βάλουμε στόχους, να προσπαθούμε για κάτι που θέλουμε να κάμουμε και να μεν τα παραιτούμε. Είναι μια πολλά δύσκολη περίοδος που ζούμε, πολλά ακριβή η ζωή, η μισθοί πολλά χαμηλοί, δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις, οπότε ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να κάνει την δική του μάχη, τον δικό του αγώνα, ούτως ώστε να τα καταφέρει να πετύχει τους στόχους του.
Ο Παναγιώτης μόλις χθες ολοκλήρωσε κι επίσημα τις σπουδές του, και από σήμερα θεωρείται πλέον επαγγελματίας τεχνολόγος ακτινολόγος. Το τι θα κάνει από δω και πέρα είναι ένα ερώτημα που σκέφτεται και ο ίδιος.
Μετά την αποφοίτησή μας θα συνεχίσω την δουλειά τούτη μέχρι το τέλος της σεζόν, για φέτος. Τωρά από του χρόνου αν είναι δυνατόν να έβρω μια δουλειά στον κλάδο μας, εννοείται εν θα χάσω την ευκαιρία, στην σπουδή που ετελιώσαμε. Ε τώρα την δουλεία τούτη και δουλειά να έβρω σαν ακτινολόγος, νομίζω, αν τα καταφέρω, επειδή έστησα τούτη την επιχείρηση δαμέ έχει 4 χρόνια, έκαμα τον κύκλο μου, ξέρει με ο κόσμος, εννα προσπαθήσω να την κάμνω. Αν είναι αδύνατο και δεν θα μπορώ, εν θέλω να παραμελήσω κάποιο που τα δύο. Θέλω να είμαι καλός σε ότι κάμνω.
Και μας απέδειξε πως όταν πραγματικά θέλεις να πετύχεις κάτι, με σκληρή δουλειά μπορείς να τα καταφέρεις! Οι κόποι και οι θυσίες των τελευταίων 4 χρόνων απέδωσαν καρπούς!
