Το πρωί της Πέμπτης, οι εκπαιδευτικοί κατήλθαν σε απεργία ούτως ώστε να εκφράσουν την διαφωνία τους για το σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Η εν λόγω κίνηση προκάλεσε από νωρίς την αντίδραση των οργανωμένων γονέων για την ταλαιπωρία που θα υφίσταντο σημειώνοντας πως οι μαθητές δεν είναι μοχλός πίεσης. Ενώ οι αντιδράσεις ενισχύθηκαν όταν έγινε αντιληπτό πως η διαμαρτυρία δεν θα πραγματοποιείτο σε συγκεκριμένο χώρο, όπως την προηγούμενη φορά όταν κάποιοι εκπαιδευτικοί μαζεύτηκαν στην βουλή αλλά από το σπίτι των εκπαιδευτικών.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί κύκλοι οι οποίοι υπογράμμισαν πως οι αντιδράσεις, είναι αποτέλεσμα της παραπληροφόρησης που επικρατεί γύρω από σύστημα αξιολόγησης, της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ και της γενικότερης τάσης της κοινωνίας να απαξιώνει τους εκπαιδευτικούς καθώς θεωρούν πως αποτελούν μία ευνοούμενη ομάδα εργαζομένων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άκουσαν για μεραρχία και βλέπουν σενάρια πολέμου στην Τουρκία
Και είναι γεγονός πως οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών οργανώσεων, συγκεκριμένα ο Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρης Ταλιαδώρος με τις ατυχείς δηλώσεις του για το «μία γυναίκα που θα αλλάξει το σύστημα» αλλά και την εν γένει αυταρχική συμπεριφορά του, καλώντας τον Πρόεδρο να μαζέψει την υπουργό, παρακάμπτοντας την υπουργό Παιδείας, ζητώντας τρίτο υπουργό να μεσολαβήσει και οι έντονες τοποθετήσεις του αποδυνάμωσαν επικοινωνιακά την θέση των εκπαιδευτικών. Όμως την ίδια στιγμή και οι ίδιοι δεν κατάφεραν να εξηγήσουν για ποιο λόγο δεν θέλουν να αξιολογούνται από τους διευθυντές των σχολείων τους. Μία προσπάθεια που ενδεχομένως να άλλαζε το πολύ κακό και ισοπεδωτικό σύστημα αξιολόγησης όπου οι πολλοί καλοί εκπαιδευτικοί βαθμολογούνται το ίδιο με αυτούς που θα έπρεπε να είναι εκτός χώρου εργασίας.
Κανείς δεν φαίνεται να διαφωνεί με το γεγονός ότι το δημόσιο σχολείο πρέπει να αλλάξει. Αυτό εμπεδώνεται από το γεγονός ότι ενώ η Κύπρος δαπανά για την δημόσια παιδεία ένα πολύ υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ με το μεγαλύτερο μέρος να πηγαίνει σε μισθούς, οι επιδόσεις των μαθητών είναι πολύ κακές. Η κοινωνία συνεπώς θα βρισκόταν στο πλευρό των εκπαιδευτικών αν η στάση εργασίας αφορούσε την αλλαγή του δημόσιου σχολείου, του εκσυγχρονισμού του, μίας παιδείας που στόχο έχει την κριτική σκέψη και την εισαγωγή περισσότερων ψυχολόγων που θα αντιμετώπιζαν τη νεανική παραβατικότητα και τα περιστατικά βίας που ολοένα και αυξάνονται.
