Σβήνουν τα οπαδικά συνθήματα με...στιχάκια και ποιήματα στο Λυθροδόντα (ΒΙΝΤΕΟ)

Κυριακή, 2/8/2020 - 21:16
Μικρογραφία

του Γιώργου Χρυσάνθου

Τι πιο όμορφο από ένα ποίημα στον τοίχο. Ιδίως όταν αυτό περνάει μηνύματα που ενδεχομένως να αλλάξουν προς το καλύτερο τον τρόπο σκέψης ενός νέου ανθρώπου. Στον Λυθροδόντα πήραν λοιπόν την απόφαση και έσβησαν τα συνθήματα, μίσους, φανατισμού και αντιπαράθεσης, και στην θέση τους άρχισαν να γράφουν ποιήματα.

Λάμπρος Λουκά, Κοινοτάρχης Λυθροδόντα
“Να γίνει το χωριό ένα ανοικτό βιβλίο πολιτισμού. Ότι γράφουμε έχει ένα θετικό μήνυμα, μακριά από τα άκρα.”

Αγκάλιασαν όμως οι νέοι την προσπάθεια;

Λάμπρος Λουκά, Κοινοτάρχης Λυθροδόντα
“Η νεολαία πολλές φορές είναι μαζί με τους καλλιτέχνες, γιατί βράδυ γράφουμε τα συνθήματα, και ζωγραφίζουν και αυτοί.”

Με πολύ έντονο τρόπο το ζουν οι δύο καλλιτέχνες που τρέχουν την προσπάθεια.

Ανθή Πάφιου, Εικαστικός - Ομάδα Inner Space
“Η δουλειά μας έχει να κάνει με το πως μεταφέρουμε θετικά μηνύματα. Στην αλλαγή της κοινωνίας”

Ο δεύτερος καλλιτέχνης είναι Γάλλος, εδώ και 7 χρόνια στην Κύπρο, μας είπε πόσο ενδιαφέρουσα είναι αυτή η προσπάθεια.

Ματιέ Ντεβαβρι, Εικαστικός, Ομάδα Inner Space
“Είναι ένας τρόπος για να έχουμε επικοινωνία με τον κόσμο. Η ανάγκη του strret artist είναι πως μπορείς να περάσεις μηνύματα.”

Ανθή Πάφιου, Εικαστικός - Ομάδα Inner Space
“Το πιο ενδιαφέρον για εμάς είναι αυτή η αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Τι σας λέει ο κόσμος; Μας βοηθούν, μας κερνούν μπύρες, σουβλάκια, μπύρες”

Οι καλλιτέχνες και το κοινοτικό συμβούλιο έχουν ενώπιον τους και εισηγήσεις από τους νέους του χωριού, για στιχάκια ποιητών, αλλά και τραγουδιστών, με δεδομένο πάντα ότι τα γραφόμενα στους τοίχους του χωριού θα στέλνουν θετικά μηνύματα.

Λάμπρος Λουκά, Κοινοτάρχης Λυθροδόντα
“Θα βάλουμε και λίγο Παπακωνσταντίνου”

Το αμέσως επόμενο ποίημα όμως που θα γραφτεί στους τοίχους του Λυθροδόντα, θα αφορά κύπριο καλλιτέχνη.

Λάμπρος Λουκά, Κοινοτάρχης Λυθροδόντα
“Τον Χαρίτο Καρατζιά. Δική του ποίηση. Θα γράψουμε ένα ποίημα εδώ πιο κάτω.”

Μια προσπάθεια, η οποία δεν έχει τέλος, αφού όπως υπάρχουν άδειοι τοίχοι, αυτοί θα γεμίζουν με ποιήματα.