Περιστατικά τσιμπημάτων από θαλάσσιες ανεμώνες παρατηρήθηκαν το τελευταίο διάστημα στις κυπριακές θάλασσες.
Ενδεικτική είναι η ανάρτηση μητέρας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία δημοσίευσε φωτογραφία από τα σημάδια στο πόδι του παιδιού της.
«Παιδιά, προσοχή στην παραλία του Πρωταρά, από Γιάννα Μαρί μέχρι και Fig Tree. Προσέχετε από τις θαλάσσιες ανεμώνες. Μοιάζουν με φύκια, αλλά είναι θαλάσσιο ζώο και κολλάνε πάνω στον άνθρωπο και τον τσιμπάνε. Είμαστε το πέμπτο περιστατικό σε διάστημα ενός μήνα. Έμαθα για την ύπαρξή τους, όταν τσίμπησαν τον μικρό. Το πόδι του φούσκωσε κυριολεκτικά σε δύο μέρες και δεν μπορούσε να το πατήσει. Είναι καλύτερα, αλλά του άφησε σημάδι σαν το έγκαυμα.»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στα σχόλια της ίδιας ανάρτησης αναφέρουν κι άλλοι πολίτες πως τους έτυχε το ίδιο περιστατικό σε κυπριακές παραλίες, αναρτώντας ενδεικτικές φωτογραφίες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σε τσίμπησε μέδουσα; Τι πρέπει να κάνεις και τι όχι, τα συμπτώματα και πότε πρέπει ν’ ανησυχήσεις
Σε δελτίο τύπου που υπάρχει στην ιστοσελίδα του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών (ΤΑΘΕ) σχετικά με όλους τους δηλητηριώδεις θαλάσσιους οργανισμούς που υπάρχουν στα θαλασσινά νερά της Κύπρου, γίνεται αναφορά και στις θαλάσσιες ανεμώνες.
Οι θαλάσσιες ανεμώνες είναι κνιδόζωα (όπως και οι μέδουσες), που μοιάζουν με λουλούδια. Φέρουν πολλά πλοκάμια και βρίσκονται προσκολλημένα σε σκληρά υποστρώματα. Ζουν σε βραχώδεις ακτές – κυρίως σε ρηχά νερά – και το χρώμα τους ποικίλλει από κιτρινοπράσινο έως ιώδες.
Στα παράκτια ύδατα της Κύπρου απαντούν διάφορα είδη θαλάσσιων ανεμώνων, όπως η κοινή Anemonia viridis, η Cerianthus membranaceus κ.ά. Οι κεραίες των ανεμώνων φέρουν δηλητηριώδη κύτταρα και μπορούν να προκαλέσουν εξάνθημα σε όποιον τις αγγίξει, το οποίο μπορεί να διαρκέσει από μερικές εβδομάδες έως και μήνα. Το τσίμπημα μπορεί, επίσης, να προκαλέσει αίσθηση κνησμού και φλεγμονή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται και ουλές.
Η αντιμετώπιση των τσιμπημάτων από ανεμώνες είναι η ίδια με αυτή από τα τσιμπήματα των μεδουσών.
Για την αντιμετώπιση των τσιμπημάτων των μεδουσών, είχε μιλήσει πρόσφατα στο AlphaNews.Live η Λειτουργός του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, Γιάννα Σαμουήλ.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε, σε περίπτωση που κάποιος είναι πιο ευαίσθητος, ο ερεθισμός μπορεί να μεγαλώσει και ανάλογα με τον κνησμό να δημιουργηθεί ένα οίδημα στο δέρμα που να προκαλεί και πιο έντονο πόνο. Εάν υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση τοξίνης, ίσως να νιώσουμε ναυτία, δύσπνοια ή και ταχυκαρδία.
Εάν δούμε πως τα συμπτώματα επιμένουν – πόσο μάλλον αν γνωρίζουμε πως έχουμε οποιαδήποτε αλλεργία ή κάποια ευαισθησία – καλό είναι να επικοινωνήσουμε άμεσα με τον προσωπικό μας γιατρό.
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε όπως σημείωσε η κα Σαμουήλ, είναι αν έχει μείνει πλοκάμι πάνω μας να το αφαιρέσουμε – χωρίς φυσικά να χρησιμοποιήσουμε τα χέρια μας – καθώς έτσι θα τσιμπηθούν κι αυτά και η τοξίνη θα πάει και αλλού.
«Πρέπει εννοείται να βγούμε από τη θάλασσα, να πάμε εκεί που πατάμε και μετά να βγούμε στη στεριά. Αν υπάρχει ναυαγοσώστης στην παραλία, καλό θα ήταν να τον ενημερώσουμε και για να μας βοηθήσει αλλά και για να ενημερώσει τον υπόλοιπο κόσμο να προσέχει.»
Για να αφαιρέσουμε το πλοκάμι χωρίς να το αγγίξουμε, χρησιμοποιούμαι ένα ξύλο, ένα φύλλο, μια πιστωτική κάρτα, ένα φτυαράκι, μια τσιμπίδα ή ότι άλλο μπορεί να έχουμε μαζί μας. Αμέσως μετά ξεπλένουμε το σημείο είτε με το νερό της θάλασσας που είναι και το πιο εύκολο είτε με κάποιο άλλο όξινο διάλυμα, όπως για παράδειγμα ξύδι.
«Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ γλυκό νερό για τα τσιμπήματα. Μετά βλέπουμε πώς προχωρά, δεν το καλύπτουμε, το αφήνουμε να αεριστεί και να αντιδράσει μόνο του. Αν ξεκινήσει η φαγούρα ή κάποιο φούσκωμα κι ένας μεγαλύτερος ερεθισμός, τότε είναι καλύτερα να συμβουλευτούμε γιατρό για να μας δώσει την κατάλληλη κρέμα ή κάποιο αντιισταμινικό και να μας κατευθύνει ανάλογα.»
Οι δηλητηριώδεις θαλάσσιοι οργανισμοί πάντα θα υπάρχουν στις παραλίες, σημειώνει η κα Σαμουήλ και πρέπει να έχουμε υπομονή. Καλό είναι να είμαστε ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
