Για ακόμη μια χρονιά ξημέρωσε η 20η Ιουλίου. Για τους πολεμιστές του 1974 η ημέρα αυτή σημαίνει πολλά περισσότερα. Οι μνήμες που ξυπνούν είναι εφιαλτικές.
Το πρωί βρέθηκαν στον Τύμβο Μακεδονίτισσας για να τιμήσουν τους συμπολεμιστές τους, που έπεσαν πολεμώντας δίπλα τους στα πεδία των μαχών.
Πενήντα ένα χρόνια μετά ανασύρουν από τη μνήμη τους και εξιστορούν στον Alpha σελίδες γεμάτες δόξα αλλά και προδοσία.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, 211 Τάγμα Πεζικού, Αγιος Δομέτιος
«Όταν βλέπουμε όλους αυτούς τους σταυρούς, μαυρίζει η ψυχή μας. Για εμάς κάθε σταυρός είναι η ιστορία ενός ήρωα που έπεσε μαχόμενος για την ελευθερία της πατρίδας»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ, 181η Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού, Τρίκωμο
«Χθες το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου. Νοερά το μυαλό μου στο ίδιο βράδυ πριν από 51 χρόνια εκεί στον Πενταδάκτυλο»
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΘΕΩΡΗ, 281 Τάγμα Πεζικού, Μύρτου
«Ήταν το Τάγμα που φανερώνει την προδοσία γιατί ξεκίνησε από τη Μύρτου για να κυνηγήσει τον Μακάριο και την παραμονή του πολέμου ήταν στην Αθαλάσσα και εμείς είχαμε φτάσει στον χώρο της απόβασης όταν οι Τούρκοι είχαν βγει έξω»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ, 181η Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού, Τρίκωμο
«Ξεκινήσαμε πεντέμισι το πρωί και μέσω Μεσαορίας φτάσαμε στο Συγχαρί όπου δεχθήκαμε την πρώτη αεροπορική επίθεση, μας περικύκλωσαν εκεί φάνηκε η προδοσία. Έγινε η γνωστή μάχη της διάβασης Μπέλαπαις, είχαμε πολλούς νεκρούς»
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, 211 Τάγμα Πεζικού, Αγιος Δομέτιος
«Είμασταν μπροστά στο θέατρο του παραλόγου να ξεκινά μια εισβολή, ντακότες τουρκικές να παρελαύνουν μπροστά στα φυλάκια μας και να ακούμε από το ΓΕΕΦ ότι ήταν άσκηση»
Οι πληγές του σώματος αλλά και τhς ψυχής δεν έκλεισαν ποτέ. Οι εφιάλτες, ακόμη τους ξυπνούν τα βράδια.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΤΘΙΟΥ, Λόχος Βαρέων Όπλων
«Είμαι πικραμένος γιατί αφήσαμε ανθρώπους άταφους, φεύγοντας. Αυτή η μνήμη θα μείνει στο μυαλό μου μέχρι να πεθάνω»
Σ’ αυτούς τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οφείλουμε πολλά, την ίδια μας την ελευθερία. Είναι αυτοί που αναμετρήθηκαν με τον Αττίλα με άδεια χέρια, που κράτησαν όρθια τη Λευκωσία, που περιέσωσαν την αξιοπρέπεια ενός λαού πληγωμένου και βαθιά προδομένου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ, 386 Τάγμα Εφεδρείας, Καράολος
«Ξεκινήσαμε από τον βομβαρδισμό του Καραόλου, μας πήραν στον Κουτσοβέντη και πριν την δεύτερη εισβολή μας κατέβασαν εδώ για να μην καταλάβουν την Λευκωσία»
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΥ, 399 Τάγμα Πεζικού Μπογάζι
«Έγινε επίθεση στην Αγίρτα με πολλές απώλειες, παρ΄ όλο που μας είπαν ότι θα έρθουν ενισχύσεις, μείναμε μόνο μας, μας είχαν κάνει πέταλο. Ολόκληρη διμοιρία είχε αποδεκατιστεί»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ, 181η Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού, Τρίκωμο
«Κάποιοι φρόντισαν μέσω της παιδείας να διαγράψουν το 1974, για εμάς γράφτηκε στην μνήμη, στην ψυχή μας και δεν θα το διαγράψουμε ποτέ»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης στο 3,1% του ΑΠΕ το δεκάμηνο
Δείτε το ρεπορτάζ του Χριστόφορου Νέστορος:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το τραύμα της εισβολής: Η ανεπούλωτη πληγή του ’74 και πώς αιμορραγεί από γενιά σε γενιά | AlphaNews
