της Κατερίνας Ιωάννου
«Να ζεις δαπάνω σκλαβωμένος, τόσους μήνες, να μεν μπορείς να κινηθείς ενεν παράπονο στη ζωή μου; Δεν μπορώ να το λέω γιατί θα κλαίω και θα μαραζώνω».
40χρόνια στην ίδια πολυκατοικία, στον προσφυγικό συνοικισμό Άη Γιάννη. 40χρόνια στο έλεος των αρμοδίων για να καταφέρει να αποκτήσει ανελκυστήρα η πολυκατοικία του.
Παλιά μπορούσε να περπατήσει και να κινηθεί μαζί με τη σύζυγό του μέσω της σκάλας, ώστε να κατέβει από τον δεύτερο όροφο που είναι το διαμέρισμά του. Τώρα, εδώ και 3 μήνες ζει το απόλυτο μαρτύριο.
Πως να εξηγήσει κανείς, στον κύριο Χριστάκη Νικολάου, 84 ετών γιατί κανένας δεν κατάφερε να υλοποιήσει τις υποσχέσεις που αφορούσαν απλά έναν ανελκυστήρα.
«Από αυτές τις σκάλες προσπάθησα να κατεβώ, να πάω στην εκκλησία και έπεσα και σκοτώθηκα. Έσπασα τα χέρια μου και έκαμα εγχείρηση. Και έμεινα δαμέσα εγκλωβισμένος και μας λεν άμαν πεθάνετε εν να σας κάμουμε».
Σκάλα στενή και άκρως επικίνδυνη από την οποία καλείται να .. τον κρατά φυλακισμένο στο σπίτι του.
Ο κύριος Χριστακης μας αποκαλύπτει ότι εχασε τη σύζυγό του ή όποια έπεσε από τη σκάλα και χρειάστηκε να νοσηλευθεί σε νοσοκομείο, μέχρι που τελικά απεβίωσε.
«Πως εν να κατεβώ να πάω στην εκκλησία μου; Είμαι γέρος θέλω να πάω στην εκκλησία. Η γυναίκα μου επέθανε με τούτο το καημό».
Εγκλωβισμένος μέσα στο ίδιο του το σπίτι αφού δυσκολεύεται ακόμη και με τα πιο απλά στην καθημερινότητά του και αναγκάζεται να εξαρτάται πλήρως από τα παιδιά του. Μία απάνθρωπη ταλαιπωρία χρόνων που δεν έχει τελειωμό. Και υποσχέσεις επί υποσχέσεων.
«Πληροφορούμαι χθες ότι τον Μάη εν να αποφασίσουν να φκάλουν προσφορές. Έχει μία παροιμία που λέει κάτσε γάρε ψόφα ώστι να βκάλεις τσαίρι ή να ζήσεις ή να πεθάνεις. Και εμάς το ίδιο μας λεν τωρά. Μείνετε ως τον Μάη αν πεθάνετε εν θα σας κάμουμε.. Τηλεφωνώ τα εγγονάκια μου ή κανένα γείτονα να με κατεβάσει να μου δώκει και εμένα ο αέρας. Πιάνουμε και λαλούν μου εν να τα κάμουμε κ. Χριστάκη. Μα πότε; Που να πεθάνουμε και ύστερα;100% μας κοροϊδεύουν».
Την ώρα που υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με μηχανήματα στήριξης και διαμένουν στις πολυκατοικίες αυτές.
«Παρακαλούμε και ξανά παρακαλούμε και τον Υπουργό και τον Πρόεδρο να αναλάβουν τις ευθύνες τους».
