Στο κανάλι των Alpha Podcasts στο Youtube, στο Spotify και στο Apple Podcast «ανέβηκαν» το έννατο και δέκατο επεισόδιο της ηχητικής σειράς που παρουσιάζει ο Μαρίνος Κόνσολος με τίτλο «Ο Κύκλος του Αίματος / Βεντέτες και Εγκλήματα στη Λεμεσό.» Είναι τα τελευταία που αφορούν στην πολύκροτη υπόθεση της βεντέτας
Συντελεστές:
- Sound design : Κωνσταντίνος Χαραλάμπους
- Έρευνα/ Κείμενο/ Σκηνοθεσία: Κλείτος Κλείτου
*Τα ονόματα των ηρώων έχουν παραποιηθεί, το ίδιο και η καταγωγή τους.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ωρολογιακές βόμβες Takata στην Κύπρο | Car Fanatic Podcast
Περίληψη 9ου επεισοδίου:
Αυτό που θα ακούσετε δεν είναι προϊόν φαντασίας. Δεν είναι κομμάτι κάποιου μυθιστορήματος, ούτε απόσπασμα από βιβλία που μιλούν για την ιστορία αυτή. Είναι η ωμή αλήθεια, καταγεγραμμένη μέσα από τις μαρτυρίες μιας σκοτεινής υπόθεσης: της εξαφάνισης και της δολοφονίας του Παύλου Μαυρομούστακου. Μιας υπόθεσης που ξετυλίχθηκε με αγωνία στις 12 Ιουνίου 1962, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, μπροστά στον δικαστή κύριο Άλκη Δημητρίου. Οι μαρτυρίες, αποτυπωμένες λέξη προς λέξη στις εφημερίδες της εποχής. Οι μαρτυρίες αναφέρονται στην εξαφάνιση και στον φόνο που έγινε στις 25 Αυγούστου 1958.
3 Δεκεμβρίου 1960, εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Αστυνομικός επυροβολήθην θανασίμως καθ΄ον χρόνον ετέλει επί καθήκοντι στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Οι φονικές σφαίρες προορίζονταν για πολίτη. Οι πυροβολισμοί συνδέονται με βεντέτα μεταξύ οικογενειών χωριών της Λεμεσού. Εν το μεταξύ εξαφανίσθη ένας αστυνομικός. Ο αστυνομικός που πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε κατα λαθος είναι ο Χριστόδουλος Γενεθλίου.
Και με συνοδεία της Χωροφυλακής ο Χατζαντώνης φυγαδεύεται στο Λονδίνο.
Περίληψη 10ου επεισοδίου
14 Ιούλη 1961 στην Λεμεσό, η Αστυνομία και η χωροφυλακή της Κύπρου κατάφεραν και βρήκαν μάρτυρες κατηγορίας για ένα φόνο που έκανε ο Χριστοφής Χατζαντώνης το 1958. Οι μαρτυρίες στο Δικαστήριο θα μας αφηγηθούν την ιστορία του φόνου του Πέτρου ή αλλιώς Φυλακισμένου.
Ο Χριστοφής τον κτυπά δύο φορές με την κουνιά που κρατούσε μαζί του. Ο Φυλακισμένος πέφτει κάτω αιμόφυρτος. Μια λίμνη αίματος σχηματίζεται στο χώμα. Οι υποτιθέμενοι αστυνομικοί ξεκινούν να φύγουν φοβισμένοι και θυμωμένοι. Άλλη ήταν η συμφωνία που έκαναν στο σπίτι του Χριστοφή. Να φοβερήσουν τον Φυλακισμένο, όχι να τον σκοτώσουν.
Για αυτόν το φόνο συλλαβάνεται και καταδικάζεται ο Χριστοφής Χατζαντώνης.
4 Δεκέμβρη 1961, Κακουργοδικείο Λεμεσου. Ο Πρόεδρος του κακουργοδικείου Λεμεσου, κος Μιχαηλίδης ετοιμάζεται να διαβάσει την απόφαση του. Νεκρική σιγή επικρατούσε στην αίθουσα του Κακουργοδικείου. Και η απόφαση λέει: “Για το έγκλημα αυτό ο Νόμος προβλέπει μόνο μια ποινή και αυτή είναι η ποινή του θανάτου. Θα υποστείς το θάνατο με απαγχονισμό. Θα οδηγηθείς απ’ εδώ σε μέρος, όπου θα περιμένεις την ημέρα της εκτέλεσης σου. Ο θεός να σε συγχωρέσει”.
Ξημέρωμα της 13ης Ιουνίου 1962, η ώρα 3, το κελί ανοίγει. Ο διευθυντής των Φυλακών, Ονησίφορος Αντωνίου, περιέγραψε με συγκλονιστικές λεπτομέρειες τις τελευταίες στιγμές των τριών απαγχονισθέντων, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΜΑΧΗ στις 14 Ιουνίου 1962. Όπως ανέφερε, ο, αυτός που εμείς ονομάζουμε Χριστοφή, είχε καταρρεύσει πλήρως. Μεταφέρθηκε σύροντας τα βήματά του προς το ικρίωμα, ανίκανος να ελέγξει τον τρόμο τους.
«Ήταν τόσο ταραγμένος», δήλωσε ο Αντωνίου, «που φοβηθήκαμε μήπως πεθάνει από νευρικό κλονισμό πριν την εκτέλεση.» Τελικά, οδηγήθηκε με δυσκολία στην αγχόνη, παρόντων των επάρχων Λευκωσίας και Λεμεσού, Κυθραιώτη και Βενιαμίν, καθώς και των δημίων.
Όταν τοποθετήθηκε οι βρόγχος στο λαιμό του, φώναξε: «Ας όψεται ο…. αυτός που εμείς ονομάζουμε Ανδρέα Χατζαντώνη..!».
Με τον μοχλό της καταπακτής έτοιμο, ο Αντωνίου έδωσε το τελικό πρόσταγμα. Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε, η καταπακτή άνοιξε και το σώμα κρεμάστηκε στο κενό, βάζοντας τραγικό τέλος στην εκτέλεση.
Σύνοψη:
Η βεντέτα που ξεκίνησε το 1936, γεμάτη αίμα και μίσος, φτάνει στο τέλος της μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες ατελείωτης βίας. Ο κώδικας τιμής συνεχιζόταν από γενιά σε γενιά. Μια πανάρχαια παράδοση που για πρώτη φορά την βρίσκουμε στον Κώδικα του Χαμουραμπί, που χρονολογείται γύρω στο 1754 π.Χ. στη Μεσοποταμία (αρχαία Βαβυλώνα). Ο Κώδικας αποτελεί ένα από τα πρώτα συστήματα γραπτών νόμων και περιλαμβάνει αυστηρούς κανόνες τιμής, ανταπόδοσης και δικαιοσύνης, συνοψίζοντας την αρχή “οφθαλμόν αντί οφθαλμού”, δηλαδή την εκδίκηση με ίσο αντίτιμο για μια προσβολή ή αδικία. Ο κύκλος του αίματος στην Λεμεσό δεν ξεθώριασε μόνος του.
Ήταν η νεοσύστατη Αστυνομία της Κυπριακής Δημοκρατίας που κατάφερε, μέσα από μια συντονισμένη και επίμονη επιχείρηση, να συλλάβει τα περισσότερα μέλη της συμμορίας, να βρει επιτέλους μάρτυρες και να φέρει στην δικαιοσύνη τους ενόχους τόσων φόνων.
Για νομικούς λόγους τα ονόματα των ηρώων έχουν παραποιηθεί, το ίδιο και η καταγωγή τους. Τα όσα όμως διηγούμαστε δεν είναι εμπνευσμένα από μυθιστορήματα ή φήμες, είναι αληθινές ιστορίες που μέσω των δημοσιογράφων, αναγράφονται στις εφημερίδες, είτε ως ρεπορτάζ είτε ως ακριβής καταγραφή των μαρτυριών στις προανακρίσεις που γίνονται ενώπιον δικαστών στο επαρχιακό δικαστήριο της Λεμεσου.
Με αυτά τα δύο επεισόδια κλείνει η ιστορία αυτής της μακρόχρονης βεντέτας, μια αφήγηση γεμάτη πάθη, απώλειες και δύσκολες αλήθειες που μας συνόδευσε για δέκα επεισόδια. Παράλληλα, με τη βοήθεια του κύριου Κυριάκου Ιακωβίδη, λέκτορας στη Νεότερη Ιστορία του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου,τον οποίο ευχαριστούμε θερμά, παρουσιάσαμε την ιστορία της Κύπρου, φωτίζοντας τις πληγές αλλά και τις ελπίδες ενός τόπου που αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη, τη μνήμη και, τελικά, τη συμφιλίωση.
Το trailer των δέκα πρώτων επεισοδίων:
