Το άρθρο υπογράφουν ο νυν Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Antonio Tajani, και οι πρώην Πρόεδροι Lord Plumb (1987 – 1989), Enrique Barón Crespo (1989 – 1992), Klaus Hänsch (1994 – 1997), José María Gil-Robles (1997 – 1999), Pat Cox (2002 – 2004), Josep Borrell Fontelles (2004 – 2007), Hans-Gert Pöttering (2007 – 2009) και Jerzy Buzek (2009 – 2012).
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και οι επιλογές των πολιτών, όταν θα κληθούν να ψηφίσουν στα τέλη Μαΐου, θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον της Ευρώπης.
Έχουμε διατελέσει Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τόσο σε περιόδους αβεβαιότητας όσο και σε περιόδους αισιοδοξίας. Η ιστορία της ηπείρου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δείχνει ότι η αλληλεγγύη έχει ενώσει τους Ευρωπαίους και τους έχει δώσει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις πιο μεγάλες δυσκολίες, ακόμη και όταν βάραινε η σκιά της αμφιβολίας. Δεν μιλάμε πλέον για «παλαιά» και «νέα» κράτη μέλη· μιλάμε για μία και μοναδική Ευρώπη, από το Ελσίνκι μέχρι τη Λευκωσία και από τη Λισαβόνα μέχρι το Βουκουρέστι και τη Βαρσοβία.
Οι βεβαιότητες του παρελθόντος, στις οποίες στηρίχθηκαν η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά, δοκιμάζονται σήμερα από ένα νέο κύμα αγοραίας πολιτικής και αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων σε μια νέα εποχή μεγάλου ανταγωνισμού δυνάμεων.
Ως Ευρωπαίοι δεν μπορούμε να κάνουμε επιλογές για τους άλλους. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουν οι άλλοι. Μπορούμε να κάνουμε επιλογές για εμάς τους ίδιους και να λάβουμε συλλογικές αποφάσεις προς το συμφέρον μας, οι οποίες θα συνάδουν με τις ανάγκες και τις αξίες μας, καθώς και με τις ανάγκες του υπόλοιπου κόσμου γύρω μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ούτε τέλεια, όπως θα επιθυμούσαν πολλοί, ούτε ατελής, όπως η καρικατούρα που σκιαγραφούν οι πιο αυστηροί επικριτές της. Για να τελειοποιηθεί, να προσαρμοστεί και να μεταρρυθμιστεί, πρέπει πρώτα να διατηρηθεί.
Πριν από σαράντα χρόνια, τον Ιούνιο του 1979, εξελέγη για πρώτη φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σαράντα χρόνια πριν από αυτές τις εκλογές, το 1939, οι νέοι της Ευρώπης εξαναγκάστηκαν να πολεμήσουν ο ένας εναντίον του άλλου. Αυτός ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 55 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η συνεργασία για την επίλυση προβλημάτων και διαφορών είναι έκτοτε ο ακρογωνιαίος λίθος της ευρωπαϊκής ειρήνης και ενότητας. Ήταν ένα δίδαγμα με ακριβό τίμημα, που δεν πρόκειται να ξεχαστεί ούτε να μπει στο περιθώριο λόγω απάθειας ή εχθρότητας.
Η αποδοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στο ζενίθ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Αυτό πρέπει τώρα να εκφραστεί με την προσέλευση στις κάλπες. Έχουμε τη μεγαλύτερη ενιαία αγορά στον κόσμο. Οι αξίες και οι παραδόσεις μας –η αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου, η ελευθερία, η δημοκρατία, η έννομη τάξη και η ειρήνη– είναι τα θεμέλια του τρόπου ζωής μας.
Η Ευρώπη, τώρα περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκη τους πολίτες της. Γι’ αυτό και εμείς, οι υπογράφοντες, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι πρώην Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απευθύνουμε έκκληση στους λαούς της Ευρώπης να ασκήσουν το πολιτικό τους δικαίωμα και να ανταποκριθούν στην εκλογική τους υποχρέωση στις επικείμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
