13 Φεβρουαρίου 1975. Έξι μήνες μετά την τουρκική εισβολή και εν μέσω εθνικιστικού παροξυσμού, στα κατεχόμενα εγκαθιδρύεται ομόφωνα το «τουρκικό ομόσπονδο κράτος της Κύπρου» με «πρόεδρό» του, τον ορκισμένο οπαδό της διχοτόμησης Ραούφ Ντενκτάς… Το μόρφωμα αναγνωρίζεται μονάχα από την Άγκυρα.
«Η εμπειρία που είχαμε έδειξε ότι δεν ήταν δυνατόν και οι δύο κοινότητες και τα έθνη να ζήσουν μαζί. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο η άμυνα του ομοσπονδιακού κράτους της Κύπρου να είναι απολύτως ανεξάρτητη. Η ίδρυση ομοσπονδιακού κράτους μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού κράτους είναι δυνατή.»
Νετσμετιν Ερμπακαν, Αντιπρόεδρος Τουρκίας
Δείτε το ρεπορτάζ:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η «γέννηση» του ψευδοκράτους
Η μια μετά την άλλη οι συνομιλίες για το κυπριακό καταλήγουν σε αδιέξοδο. Το 1977 και το 1979 οι δυο κοινότητες υπογράφουν τις συμφωνίες για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Και εκεί που το καλοκαίρι του 1983, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ παρουσίαζε τους ομώνυμους Δείκτες ως βάση έναρξης διαπραγματεύσεων, η »βόμβα»… έσκασε!
Στις 15 Νοεμβρίου, η «συνέλευση» του «τουρκικού ομόσπονδου κράτους της Κύπρου» τερματίζει αυτόβουλα την ύπαρξη του, κηρύσσοντας ομόφωνα την ίδρυση της ούτω καλούμενης «τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου.»
«Ως εκφραστές των νόμιμων και απαράβλεπτων διεκδικήσεων και βούλησης του τουρκοκυπριακού λαού, ανακηρύσσουμε την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους ενώπιον ολόκληρου του κόσμου και της ιστορίας.»
Ραούφ Ντενκτάς, Ιδρυτής ψευδοκράτους
«Καταθέτω το αντίγραφο της απόφασης ενώπιον σας και σας ζητώ να ψηφίσετε όρθιοι αυτήν την ιστορική απόφαση. Αυτοί που δέχονται…»
«Ο αγώνας των αδελφών σας για να ζήσετε χωρίς φόβο και με ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν έχει τελειώσει σε αυτό το σημείο. Αυτό το δημιούργημα είναι δικό σας. Γέμισε καπνό το βουνό, ας το περπατήσουμε φίλοι μου.»
Ραούφ Ντενκτάς, Ιδρυτής ψευδοκράτους
«Ο κ. Ντενκτάς δήλωσε ότι η ΤΔΒΚ έχει ως στόχο να σταθεί επί ίσοις όροις με την ελληνική πλευρά και ως ιδιοκτήτες ενός κράτους, και να καθίσει μαζί τους ως δύο κράτη σε διαπραγματεύσεις.»
Εργκιουν Ολγκιουν, πρώην Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής
«Δεν έπεσε από τον ουρανό η 15η Νοεμβρίου. Ο συνωμοτικός τρόπος όμως, δηλαδή το κάλεσμα των προέδρων των κοινοβουλευτικών κομμάτων στο γραφείο του, η διακοπή ρεύματος, η διακοπή ηλεκτρισμού και το τελεσίγραφο ότι δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε με κανέναν άλλον εκτός των ορίων του ψευδοκράτους, είχε σχέση να κάνει και με τις εσωτερικές ισορροπίες της τουρκοκυπριακής κοινότητας.»
Νίκος Μούδουρος, Επίκουρος Καθηγητής Τουρκικών Σπουδών Πανεπιστημίου Κύπρου
Η σημαία του «κράτους»
Οκτώ μέρες μετά την ανακήρυξη, η παράνομη «βουλή» απηύθυνε κάλεσμα σε πολίτες οργανισμούς και ιδρύματα της λεγόμενης «τουρκικής δημοκρατίας βόρειας Κύπρου», να καταθέσουν έως τις 3 Δεκεμβρίου, την πρότασή τους για τη σημαία του νέου κράτους.
Η τελική και οριστική απόφαση για το ποιο από τα προτεινόμενα δείγματα θα επιλεγεί ως η σημαία της «τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου» θα ληφθεί από τη γενική συνέλευση της «βουλής.»
Στον Τύπο της εποχής κυκλοφόρησαν κατά διαστήματα διάφορα σχέδια, τα οποία είχαν προταθεί στο λεγόμενο «κοινοβούλιο» προς υιοθέτηση.
Ένα παράδειγμα, αυτό της σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με το νησί χωρισμένο στα δυο και στο πάνω αριστερό της άκρο η σημαία της Τουρκίας.
Ένα άλλο παράδειγμα, αυτό της τουρκικής σημαίας με μια κάθετη κίτρινη λωρίδα στην αριστερή πλευρά, αλλά και αυτό που ο Ραούφ Ντενκτάς παρουσίασε σε δημοσιογράφους στο Στρασβούργο. Μια σημαία με κόκκινο φόντο, λευκή ημισέληνο και έναν λευκό κύκλο εντός του οποίου υπήρχε ένα πράσινο αστέρι.
Τελικά, στις 07 Μαρτίου του 1984, η ψευδοβουλή υιοθέτησε την πρόταση του ζωγράφου Εμίν Τζιζενέλ.
«Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε αυτόν τον διαγωνισμό. Αλλά δεν είχαν τα αποτελέσματα που ήθελαν. Μια μέρα, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν: «Δώστε μας τρεις επιλογές. Γιατί θα χρησιμοποιήσουμε άμεσα μια σημαία». Ε, λοιπόν, αυτή ήταν μια από τις τρεις επιλογές. Αυτήν διάλεξαν.»
Σύμφωνα με τον νόμο περί σημαίας που εγκρίθηκε ομόφωνα από την «ολομέλεια» της «συνέλευσης», η σημαία της «τουρκικής δημοκρατίας βόρειας Κύπρου» αποτελείται από αστέρι με την ερυθρή ημισέληνο και δύο κόκκινες ρίγες σε λευκό φόντο.
Σημαία, σύμφωνα με τον τότε ψευδοπρωθυπουργό Νιτζάτ Κόνουκ, πανομοιότυπη με αυτήν της Τουρκίας, με την άνω κόκκινη λωρίδα να συμβολίζει την «μητέρα πατρίδα», και την κάτω λωρίδα τη «νεαρή πατρίδα.»
Η πληγή του Πενταδακτύλου
Στα τέλη της δεκαετίας του 80, το κατοχικό καθεστώς σε πλήρη συγχορδία με την Άγκυρα και τους αξιωματικούς του Αττίλα, προχώρησαν σε άλλη μια πρόκληση. Επιχειρώντας να επιβάλουν στη συνείδηση των Τουρκοκυπρίων αλλά και στον έξω κόσμο την ύπαρξη ενός κυρίαρχου κράτους στα βόρεια του νησιού, κατασκεύασαν στις νότιες πλαγιές του Πενταδακτύλου τη σημαία του ψευδοκράτους και δίπλα της το ρητό του Κεμάλ Ατατούρκ: «Τι ευτυχία είναι να λες ότι είσαι Τούρκος».
Με πλάτος περίπου 425 μέτρα και ύψος 250, ίση με 4 γήπεδα ποδοσφαίρου, η σημαία αρχικά χαράχτηκε με λευκές πέτρες και κόκκινη μπογιά στα βράχια, ωστόσο με απόφαση του τον Μάιο του 1991, το λεγόμενο Υπουργικό του Ραούφ Ντενκτάς, ενέκρινε το ποσό το 53.200.000 τουρκικών λιρών για την απόδοση μόνιμου χαρακτήρα σε αυτήν.
Έτσι και έγινε. Έπειτα από τις κοινού εντατικές εργασίες κατοχικού στρατού και εθελοντών, χιλιάδες κόκκινες πέτρες και στρώματα βαμμένου σκυροδέματος, έδωσε στη σημαία την τελική της μορφή.
Μη μένοντας εκεί, το κατοχικό καθεστώς επιθυμώντας το έκτρωμα στον Πενταδάκτυλο να είναι ορατό και κατά τη διάρκεια της νύχτας, προχώρησε στις 27 Οκτωβρίου του 2003 στη φωταγώγηση του.
«Με την έναρξη του Ραμαζανιού συνέδεσαν ψες οι εθνικιστές του Ιδρύματος «φωτισμός της σημαίας» την πρώτη απόπειρα ηλεκτροφωτισμού με εκατοντάδες λαμπτήρες της τεράστιας κατοχικής σημαίας που είναι χαραγμένη στη νότια πλαγιά του κατεχόμενου Πενταδάκτυλου.»
«Είναι μια βάναυση πρόκληση που δεν συμβάλλει καθόλου στη δημιουργία κλίματος συνεργασίας το οποίο να προωθεί τις καλές προθέσεις της δικής μας πλευράς για επίλυση του κυπριακού προβλήματος.»
Κύπρος Χρυσοστομίδης, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (29/10/2003)
Τον Ιανουάριο του 2021, εν μέσω πανδημίας, η λεγόμενη «κυβέρνηση» Τατάρ, με χρήση 30 και πλέον τόνων κόκκινης και άσπρης μπογιάς, προχώρησε στο «φρεσκάρισμα» της σημαίας κάνοντας λόγο «για εθνικό και πνευματικό της καθήκον.»
Ως η μεγαλύτερη σημαία στον κόσμο, «χαραγμένη» βίαια στην πλαγιά του Πενταδακτύλου, η σημαία του ψευδοκράτους δεσπόζει σαν πληγή ανοιχτή που στάζει ακόμη αίμα. Ορατή από χιλιόμετρα μακριά, ακόμη και από το διάστημα. Για τους Ελληνοκύπριους, αποτελεί καθημερινή υπενθύμιση της αδικίας, της απώλειας, της βίας που ξερίζωσε ζωές.
Μια μαχαιριά που δεν κυματίζει, αλλά συνεχίζει να αιμορραγεί πάνω στο σώμα της Κύπρου…
Γιατί ψευδοκράτος και όχι κράτος;
Από την ανακήρυξη του μέχρι σήμερα, το ψευδοκράτος δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα άλλο κράτος εκτός από την Τουρκία.
Η λεγόμενη «τουρκική δημοκρατία της βόρειας Κύπρου» αποτελεί μια οντότητα που δημιουργήθηκε μετά από χρήση βίας από πλευράς της τουρκίας κατα παράβαση του άρθρου 2.4 του ΟΗΕ λόγω της παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Επίσης εξαρτάται τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά από την Άγκυρα. Για αυτούς τους λόγους δεν αποτελεί ένα νόμιμο υποκείμενο του διεθνούς δικαίου. Τα κράτη της διεθνούς κοινότητας οφείλουν να απέχουν από συμβατικές σχέσεις με το ψευδοκράτος ενώ έχουν την υποχρέωση να μη διατηρούν διπλωματικές ή προξενικές σχέσεις μαζί του.
«Οποιαδήποτε δήλωση ή αναφορά σχετίζεται με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους πρέπει να είναι καταδικαστική. Δεν μπορεί να υπάρξει αναγνώριση ούτε αναβάθμιση σε επίπεδο επαφών ή άλλωςπως σε αυτό που έχει κριθεί από τη διεθνή κοινότητα ως αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής. Το προϊόν της παρανομίας δεν μπορεί να παράξει αποτέλεσμα.»
Κωνσταντίνος Κόμπος, Υπουργός Εξωτερικών
Διαβάστε επίσης: Ο ΥΠΕΞ στον ALPHA: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αγνοούμε την πραγματικότητα»
Μερικά κράτη όπως τα τουρκογενή με τις ευλογίες του Τούρκου Προέδρου έχουν δώσει στο ψευδοκράτος, τον ρόλο του παρατηρητή…
«Εμείς βλέπουμε την οποιαδήποτε απόπειρα ένταξης της παράνομης οντότητας σε οχήματα ειδικού σκοπού που έχουν ως πρόθεση την ανάδειξη της ύπαρξης οντότητας κατά τρόπο που αντιβαίνει το διεθνές δίκαιο, είναι καταδικασταία. Ο οργανισμός είναι εντός του πεδίου της τουρκίας και γίνονται προσπάθειες για να προκύψουν οφέλη τόσο επί της ουσίας όσο επίσης και επί της δημιουργίας εντυπώσεων. Εμείς λειτουργούμε αποτρεπτικά και ενισχυτικά της κυπριακής δημοκρατίας.»
Με το ψήφισμα 541 του Συμβουλίου Ασφαλείας, η διεθνής κοινότητα κάλεσε όλα τα κράτη να μην αναγνωρίζουν οποιοδήποτε κράτος στην Κύπρο, εκτός από την Kυπριακή Δημοκρατία.
