Τι σημαίνει η νίκη Ερχιουρμάν για το Κυπριακό; Είναι ή όχι δικαιολογημένη η αισιοσοξία που εκφράζεται για πρόοδο στις διαπραγματεύσεις;
Ο πολιτικός αναλυτής Χρίστος Ιακώβου μιλά στην εκπομπή Alpha Καλημέρα και απαντά στα ερωτήματα.
«Αυτή η συζήτηση την οποία αρχίσαμε αυτή τη στιγμή είναι μια απλή επανάληψη του παρελθόντος, όπως είχαμε συζητήσει παλαιότερα, θυμάμαι το 2005 με την εκλογή του Ταλά, το 2010 με την εκλογή του Έρογλου, το 2015 με την εκλογή του Ακιντζί. Πάντοτε δημιουργούνται, προκαλούνται αυτά τα ερωτήματα. Τι μέλλει γενέσθαι.»
Σχολιάζει ότι η παράνομη διαδικασία στα κατεχόμενα έχει τη δική της σημασία διότι μας υπενθυμίζει μια πραγματικότητα, την κατοχή και ότι η πατρίδα μας είναι ημικατεχόμενη.
«Το Κυπριακό δεν ήταν η βάση πάνω στην οποία επέλεξε το εκλογικό σώμα στα κατεχόμενα τον Ερχιουρμάν. Δηλαδή αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν είχαν κάτι άλλο στο μυαλό ή κάτι άλλο τους επηρέασε πέραν του Κυπριακού. Υπάρχει όμως και μια μερίδα η οποία ψήφισε για το Κυπριακό. Πρέπει να τονίσουμε ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση συρρικνώνεται και ο αριθμός των Τουρκοκυπρίων και αυξάνεται ο αριθμός των εποίκων.»
«Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει», τονίζει ο κ. Ιακώβου.
«Μπορεί ένας αριθμός κάποιων χιλιάδων στα κατεχόμενα Τουρκοκυπρίων ή εποίκων να επηρεάσουν ή να επιβάλλουν στην Τουρκία του Ερντογάν, αυτόν τον Ερντογάν που βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση, με τη στρατηγική υπερεξάπλωση, με τις ηγεμονικές αξιώσεις στην περιοχή της Μέση Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, στον χώρο των Βαλκανίων. Πιστεύει κανείς ότι μπορεί να του επιβάλλει αυτός ο αριθμός αλλαγής στάσης; Δεν αναμένω αλλαγής στάσης.»
«Ο κ. Ερχιουρμάν τουλάχιστον τους τελευταίους μήνες απέφευγε να αναφερθεί και στον όρο ομοσπονδία, μίλησε για ομοσπονδία στον τύπο της συνένωσης δύο μερών», προσθέτει ο κ. Ιακώβου και επιμένει ότι η επιλογή του δεν έγινε στη βάση του Κυπριακού.
Εξηγεί επίσης ότι υπάρχει οικονομική κρίση στα κατεχόμενα και ο αντιεπικοινωνιακός Τατάρ απέτυχε να διαχειριστεί την κατάσταση, ενώ δεν εξέπεμπε την ηγετική φυσιογνωμία που απαιτεί η διαχείριση της.
Σχολιάζει ότι το πιο αισιόδοξο από τη διαδικασία στα κατεχόμενα είναι η επιλογή που έκαναν οι Τουρκοκύπριοι στη βάση του θέματος της μαντίλας.
«Θεωρούν ότι αυτό ήταν μια προσπάθεια επιβολής της Τουρκίας και της νοοτροπίας Ερντογάν να την μεταφέρει και να την επιβάλει στην Κύπρο. Μετά από αυτά τα οποία έγιναν στην Τουρκία, ιδιαίτερα με τις φυλακίσεις Ιμάμογλου, τον ολοένα αυξανόμενο αυταρχικό χαρακτήρα του τουρκικού πολιτικού συστήματος υπό τον Ερντογάν, προκαλέσαν κάποια αντίδραση διότι ο Τατάρ ταυτίστηκε με αυτό το καθεστώς.»
Ο κ. Ιακώβου επισημαίνει το ρόλο που παίζει η Άγκυρα.
«Για να προχωρήσουμε σε συνομιλίες, για να προχωρήσουμε σε ένα νέο σχέδιο επίλυσης του προβλήματος, αυτό είναι προσαρμοσμένο περισσότερο στις ανάγκες της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας τη δεδομένη στιγμή. Κατά συνέπεια, να μην δημιουργούμε σε κάθε εκλογή μεγάλες προσδοκίες, διότι μετατρέπονται εύκολα και πολύ σύντομα σε μεγάλες απογοητεύσεις.»
«Το θέμα δεν είναι το τι λένε, αλλά τι μπορούν να κάνουν και τι θα κάνουν στο τέλος κι έτσι πρέπει να γίνεται η ανάλυση των δεδομένων», καταλήγει.



