Η κίνηση του Νικόλα Παπαδόπουλου να ανοίξει μέτωπο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, λίγο μετά τον ανασχηματισμό και εν τω μέσω του προεκλογικού, ήγειρε ερωτήματα στα κομματικά πηγαδάκια για το ποιες είναι οι προθέσεις του ΔΗΚΟϊκού Προέδρου και κυρίως αν βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός της κυβέρνησης.

Το GSI  ως αφήγημα εξόδου;

Αφορμή για τη νέα συζήτηση και κυρίως την ομολογουμένως απρόσμενη αντιπαράθεση ΔΗΚΟ-κυβέρνησης υπήρξε το μεγάλο κεφάλαιο του GSI με τον Νικόλα Παπαδόπουλο να εκφράζει βαθύτατη θλίψη για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Σε επιστολή που είχε αποστείλει στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη στις 10 Δεκεμβρίου έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο το έργο να τερματιστεί και η Κυπριακή Δημοκρατία «να βρεθεί υποχρεωμένη να καταβάλει τουλάχιστον €190 εκ. χωρίς να υπάρχει έργο». Εξέφραζε ανησυχία για το γεγονός ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης εκθέτουν το κράτος σε οικονομικούς κινδύνους, οδηγούν σε διατήρηση των ψηλών τιμών ηλεκτρισμού και οδηγούν σε κάθετη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση. Ζητούσε μάλιστα από τον Πρόεδρο συνάντηση με τους αρμόδιους υπουργούς Ενέργειας και Οικονομικών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τόσο το θέμα που για τον Νικόλα Παπαδόπουλο μπορεί να οδηγήσει σε γεωπολιτική ήττα, όσο και η κίνηση του Προέδρου να μην διασκεδάσει τις ανησυχίες του απαντώντας στην επιστολή και στην πρόσκλησή του ενέτεινε το ήδη κακό κλίμα, με τον Νικόλα Παπαδόπουλο να ξεκαθαρίζει σε συνέντευξή του στον «Πολίτη» πως η συνεργασία με το προεδρικό δεν είναι η επιδιωκόμενη.

Ο Δαμιανός, η στάση του και η κόκκινη γραμμή

Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι το ενεργειακό κομμάτι και ιδιαίτερα το GSI, αποτελούσε από την αρχή ένα ευαίσθητο θέμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ΔΗΚΟ και κυρίως για τον Πρόεδρο του κόμματος. Τόσο που υπήρξαν στο παρασκήνιο φημολογίες το προηγούμενο διάστημα περί προσωπικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα όταν κλήθηκε από τον ALPHA και την Κάτια Σάββα να απαντήσει επ’ αυτού να τα απορρίπτει αναφανδόν χαρακτηρίζοντάς τα λάσπη. Η δυσφορία βεβαίως είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό. Είχε ενοχληθεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος όταν τον Σεπτέμβριο του 2024, ο Πρόεδρος καθυστερούσε να λάβει απόφαση στην πολύωρη συνεδρία που είχε με τους εμπλεκόμενους φορείς, αλλά και με την πρόσφατη διγλωσσία της κυβέρνησης. Με τον υπουργό ενέργειας να υπερθεματίζει του GSI και τον υπουργό οικονομικών να εκφράζει ανησυχίες  για την βιωσιμότητά του. Ο ίδιος θεωρούσε μάλιστα το ενδεχόμενο αποχώρησης του Γιώργου Παπαναστασίου ως κόκκινη γραμμή, δεδομένης της εξαιρετικής επικοινωνίας που είχαν για το θέμα και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θεωρήθηκε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Πρόεδρος τον αντικατέστησε με τον αντιπρόεδρο του ΔΗΚΟ Μιχάλη Δαμιανό. Μία κίνηση που θεωρήθηκε πως θα χρυσώσει το χάπι χωρίς ωστόσο να ισχύει. Αφενός γιατί ο Μιχάλης Δαμιανός παρότι ηγετικό στέλεχος του ΔΗΚΟ δεν έχει τις γνώσεις στο ενεργειακό κομμάτι και αφετέρου γιατί όπως αναφέρουν πολιτικοί κύκλοι ακολουθεί κατά γράμμα τις θέσεις του Προέδρου Χριστοδουλίδη και όχι του κόμματός του. 

Το κεφαλοκλείδωμα Χριστοδουλίδη

Παρότι το GSI δεν αποτελεί πρόφαση για αντιπαράθεση του Προέδρου του ΔΗΚΟ με το προεδρικό καθώς είναι ένα θέμα που το θεωρεί υψίστου εθνικού συμφέροντος, από την εξίσωση δεν πρέπει να αγνοείται η γενική ενόχληση της ηγεσίας του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση. Η αναφορά του κ. Παπαδόπουλου ότι οι σχέσεις δεν είναι επιδιωκόμενες με το Προεδρικό και το μπαλάκι που έριξε στην κυβέρνηση να διορθώσει την σχέση με τα συγκυβερνώντα κόμματα, είναι κάτι που συζητείται εδώ και καιρό στο παρασκήνιο. Στελέχη στο ΔΗΚΟ εδώ και καιρό θεωρούν πως το Προεδρικό σιγοντάρει και στηρίζει εμμέσως το ΕΛΑΜ, ενώ την ίδια στιγμή υπήρξε ενόχληση από το γεγονός ότι ο Πρόεδρος δεν διαβουλευόταν μαζί τους για τα μεγάλα ζητήματα. Η κίνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη να διορίσει ακόμα έναν αντιπρόεδρο του ΔΗΚΟ υπουργό, θεωρήθηκε από πολλούς ως η απάντηση στην βελτίωση των σχέσεων, ωστόσο δεν αντιμετωπίζεται ακριβώς ως γενναιοδωρία από ΔΗΚΟϊκά στελέχη. Αφενός γιατί ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ δεν έτυχε διαβούλευσης για τον διορισμό Νεόφυτου Χαραλαμπίδη  του οποίου η απουσία από το ψηφοδέλτιο αποδυναμώνει το κόμμα και αφετέρου γιατί θεωρήθηκε ως ένα πρώτης τάξεως πολιτικό κεφαλοκλείδωμα από τον Πρόεδρο. Με την έννοια πως με αυτό τον τρόπο δέσμευε το ΔΗΚΟ κοντά του σε μία περίοδο που εντείνονται οι φημολογίες περί συνεργασίας ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ με ορίζοντα το 2028, αλλά και ότι δημιουργούσε την δική του υποομάδα εντός του κόμματος, σε μία εποχή που ο Νικόλας Παπαδόπουλος δέχεται αμφισβήτηση. Αυτό φάνηκε άλλωστε, με την κίνηση του Χρίστου Σενέκη να ξεκαθαρίσει πως πρόκειται για εσφαλμένη εντύπωση τα περί ρήξης με την κυβέρνηση και να εκφράσει την στήριξη του κόμματος προς τα μέλη της κυβέρνησης που προέρχονται από το ΔΗΚΟ. Την ίδια στιγμή ο βουλευτής Λάρνακας Χρήστος Ορφανίδης, επέρριψε εμμέσως ευθύνες στον Νικόλα Παπαδόπουλο για την προβληματική σχέση με την κυβέρνηση.

Ο Μουσιούττας και οι μπηχτές Χριστοδουλίδη

Οι κινήσεις βεβαίως του Νικόλα Παπαδόπουλου δεν έμειναν αναπάντητες. Εξωθεσμική θεωρείται η κίνηση του υπουργού Εργασίας που απάντησε ως βουλευτής της ΔΗΠΑ και όχι ως μέλος της κυβέρνησης καταγγέλλοντας παιχνίδια επιβίωσης πίσω από τις δηλώσεις Νικόλα Παπαδόπουλου. Ανοίγοντας έτσι μέτωπο αντιπαράθεσης κυβέρνησης ΔΗΚΟ. Όμως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φρόντισε να αφήσει αιχμές σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο όταν κλήθηκε να απαντήσει περί blame game από πλευράς της συμπολίτευσης. Είπε χαρακτηριστικά πως αν κάποιοι έχουν τέτοιες προσεγγίσεις είναι εντελώς λανθασμένες και προειδοποίησε πως θα είναι σίγουρα καταστροφικές για τους ίδιους προεκλογικά.

Το μετέωρο plan b

Βεβαίως, όλα αυτά δεν έρχονται σε αντίθεση με τις παρασκηνιακές κινήσεις που γίνονται τον τελευταίο χρόνο και θέλουν τον Δημοκρατικό Συναγερμό και το ΔΗΚΟ να συνεργάζονται σε πρώτη φάση για την προεδρία της βουλής και στη συνέχεια για το 2028. Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ θέλει να έχει ένα σενάριο διαφυγής από την κυβέρνηση αλλά και να ασκεί κατά κάποιο τρόπο πίεση προς τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη δείχνοντας πως έχει εναλλακτικές. Ήδη, μία συνεργασία με τον ΔΗΣΥ, δίνει στον Νικόλα Παπαδόπουλο μία σημαντική ανάσα προτού ολοκληρώσει τον πολιτικό του κύκλο ιδιαίτερα αν τίθεται ζήτημα προεδρίας της βουλής. Το ζήτημα βεβαίως είναι, πως όλο αυτό δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Προφανώς γιατί το ΔΗΚΟ δεν προτίθεται να φύγει από την κυβέρνηση πριν τις εκλογές και αυτό από μόνο του δημιουργεί σύγχυση στο ακροατήριό του για το ποιες είναι οι επιδιώξεις του. Το κυριότερο ωστόσο είναι ότι οι εναλλακτικές του Νικόλα Παπαδόπουλου και του ΔΗΚΟ θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών. Ένα κακό αποτέλεσμα και μία αποτυχία πλειοψηφίας ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ δυσκολεύει το μετέπειτα σενάριο συνεργασίας και σίγουρα εντείνει τα σενάρια αμφισβήτησης του Νικόλα Παπαδόπουλου, σε ένα κόμμα το οποίο έχει ήδη ένα ισχυρό ρεύμα υπέρ του Νίκου Χριστοδουλίδη.